YOK OLUŞ

SENDEN SONRA

Ben o gün senden gidememişim meğer. 

Gittiğimi zannetmişim.

Ayağa kalkmışım ama kımıldayamamışım aslında.

Varmamış ayaklarım senden gitmeye. 

Razı gelmemiş gönlüm seni bırakmaya, dayanamamış...

Senden değil ben kendimden gitmişim o gün ama farkına varamamışım.

Nehirlerinde boğulup başak tarlalarında kaybolmuşum.

Başımı çevirip gökyüzüne bakınca her şeyi unutmuşum...

Her yanım sen olmuş hayallere dalmışım.

Uçup gitme diye anlattığım kağıtlarda kendimi yitirmişim aslında.

Kalemimle varlığın belirginleştikçe kağıtta, ben silinip gitmişim satırlarda...

Çok geç oldu ama fark ettim sonunda.

''Lüzumu yok.'' derken kendimden gitmeyi değil senden gitmeyi kast etmişim meğer.

Bunu, avuçlarımda senin için şiirler biriktirirken anladım...

Her şarkıda seni dinlerken, her dizide seni izlerken anladım...

Uykusuz günlerimde adını geceye ezberletirken anladım...

Ben en başından beri sana geliyormuşum meğer,

Bunu senden gitmek zorunda kaldığımda anladım.

                                                                                                               7 Mart 2021 05:20