Çok mu belli oluyor sahiden
İçimdekiler yüzümden.
Oysa çok uğraşıyorum sızmasın diye düşüncelerim mimiklerimden.
Gecelere anlatıyorum her şeyi tek bir kelime etmeden
Çünkü gözyaşlarım fısıldıyor yanaklarımdan süzülürken.
Kalbim sıkışıyor çoğu zaman bu duygu yoğunluğundan.
Tabiplere sorsan "hiçbir şeyin yok derler." net bir şekilde.
Fakat bilemezler hiçbir zaman sorunun ruhumda olduğunu ciddi derecede.
Vicdanımı sömürüp ruhumu kemiren,
Hislerden ve düşüncelerden oluşan fazla sinsice bir parazit var içimde.
Dayanamayacak duruma geliyorum gün geçtikçe,
Fazlasıyla yoruyor beni "hayat" denen silsile.
Bitsin istiyorum bazen her şey bir anda öylece.
Sahiden yeterince yaşamadım mı ruhsuz bir biçimde.
Paramparçayım,toparlanamıyorum işte.
Anlasalar keşke.
Ben anlatamıyorum çünkü
Dilsizim konu dertlerime gelince.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YOK OLUŞ
PoetryBelki yadırgayacaksınız okuduklarınızı belki de kendinizden bir şeyler bulacaksınız. Öğrenmeye hazır mısınız?
