Bölüm 26

1.2K 74 6
                                    

Yukarıda Mehmet Çelik var
***

*hatırlatma*

— Bunu söylememeliydin.
Adama komut verdi ve adam düğmeye bastı.
Acı bir şekilde inledim.
Daha önce işkenceye uğramıştım fakat hiç böyle değildi..
— Dozu arttırmamı istemiyorsan söyle..

— ANNEN NEREDE?!

***

Bu cümle tam 100 kez beynimin içinde yankılanmıştı.
Annen nerede?
Annen nerede?
Annen nerede?
...

Annem.. annem öldü.
Benim annem öldü.

— DEDİM YA. Benim. Annem. ÖLDÜ!
— Annenin yerini biliyorsan..ve bize söylemiyorsan..büyük hata yapıyorsun alev.
— Götürün şunu odaya!

Beni kolumdan tutup odaya kapattılar. Hatta tıktılar! Güneş alan bir yer bile yoktu.
Cam yoktu..
Yatak bile yoktu!
Sadece paslanmış bir koltuk vardı. Keşke işkence yapmak yerine direkt buraya koysalarmış beni. Burada daha fazla işkence görüyorum..
Ruh-
Ruhsal olarak
Yine mi sen aqq
Dostum ben senin içindeyim her yerden çıkarım.
Ok
Ok
Ok
Ok
YETER hadi siktir burdan
tamam be

*10 ekim 2006*

"kararını verdin mi ?"
"E-evet."
"Kararın ne asel?"
"Ben..b-ben burada kızımla ve kocamla kalmak istiyorum."
"BÖYLE BİR KARAR YOK"
Asel hanım korkudan bir kez daha titredi
"SANA SADECE İKİ SEÇENEK SUNDUM. Ya buradan gidersin yada burda seni öldürürüm."
Fakat asel hanımın içinde azda olsa cesaret vardı. Bu adamın kendisine böyle davranmasına daha fazla katlanamzdı.
"Hani beni seviyordun? HANİ BANA ASLA zarar vermezdin?!"
Dedi asel hanım daha fazla dayanamayarak.
Asel hanım yanağında bir acı hissetti.
"BANA SESİNİ YÜKSELTME KALTAK"
Asel hanım hıçkıra hıçkara ağlamaya başladı..
Bir adam bir kadına şiddet uygulamıştı.
Ve bu asla karşılıksız kalmayacaktı.

*

Terler içinde taş gibi olan zeminde uyandım.
Berbat bir kabus görmüştüm.

Kapı şiddetli bir şekilde açıldı. İki tane dev gibi adam beni kollarından sıkı bir şekilde tutarak dışarı çıkardılar.
Kaçırılmamdan sadece bir gün geçmesine rağmen çok bitkin hissediyordum. Yani biraz normal çünkü yemek yememiştim. Doğal olarak suda içmemiştim ve lavaboyada gidememiştim. Gerçekten gördüğüm kabus bile bunun yanında hafif kalırdı.

Beni sandalyeye oturttular ve yine karşıma Mehmet denen adam oturdu.
— Nasılın alev?
— Sanane lan yarram?
— Alevciğim senin gibi cici bir kıza yakışıyor mu bu kelime?
— Evet
— yeter be! Sen çok olmaya başladın.!
Adamlara emir verip kollarımı bağlattı.
Aynı zamanda ağzımıda.

Ve bana işkence yapmaya başladı yine ve yine..

***
2 hafta sonra

Vücuduma yayılan son elektrikten sonra yine odaya götürüldüm. Bu pislik yerdeki 2. Haftam olmasına rağmen hızlıca uyum sağlamıştım. Buradaki tek arkadaşım iç sesti. Tabi ne kadar arkadaş denilebilirse..
Kim bilir Ateşler nasıl çıldırıyordur.
Harbi, onlar acaba beni merak etmişler midir?
Kızım sen mal mısın?
Sanırım
İyi. Bunu bilmen güzel(!)

Lafımı geri alıyorum. İç ses benim arkadaşın değil.

Arada sırada yemek veriyorlardı fakat bu çok az oluyordu. Çok zayıflamıştım.
Ve kahretsinki buradan çıkış yolu yoktu.
Sanırım ilk defa pes etmiştim...

*1 hafta önce bugün*

Bugün büyük gündü. Bugün, benim buradan kurtuluşumdu. Evet, kaçacaktım.. gerçi niye bir hafta sonra kaçma kararı aldım bilmiyorum.
Şaka yapıyorum
Tabiki biliyorum. Beredeyse bir haftadır bunun planını kuruyorum.
Alt tarafı lavabodaki camdan dışarı çıkıcaksın aq ne planı
Sussana sen
Burda insanları keklemeye çalışıyorum mal
Hahahaha ağla
Yo
Ee
İç ses tamam! Hadi git burdan
Ok

Odanın kapısına sertçe vurmaya başladım. Adamlar dışarıdan "ne var?" Diye seslenince, lavaboya gitmem gerektiğini söyledim.
Kapıyı açıp kolumdan tuttular ve lavaboya doğru yürümeye başladılar..
Lavabonun önüne geldiğimizde bir tane adam bana bakıp;
— Sadece 2 dakikan var.
Başımı salladıktan sonra içeriye girdim.
Burası leş gibiydi!
Her neyse

2 dakikam vardı ve bu 2 dakikayı dikkatli bir şekilde kullanmam gerekti.
Klozet kapağının üstüne yavaşça çıkıp, ses çıkarmamaya çalışarak camı açtım. Buradan dışarı çıkabilirdim! Fakat neden bu kadar kolay olsunki? Adamlar mafya sonuçta.
Saniyelerin var..
Haklisin
Pencerenin içinden rahatça geçtikten sonra ayağımı zeminle buluşturdum. Tam üstümü silkeleyecektimki arkamdan alkış sesini duymaya başladım.

— Çok başarılı Alev.
Dedi sert sesiyle.
Başaramadım.
Ve bu belkide tek şansımdı.
Biraz düşündükten sonra üstüne yürüyerek
—Sen..sen bana tuzak kurdun. Değil mi?
— Çok zekisin alev, fakat aynı zamanda çokta aptalsın..!
Sonlara doğru sesini yükseltmişti.

İki tane adam gelip kolumdan sıkıca tuttu.
Ve işkence odasına doğru yol almaya başladık.

***
🖤

Asi kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin