(Yukarıdaki müziği dinleyebilirsiniz:) keyifli okumalar...
*** Sabah uyandığımda Ateş hala uyuyordu o yüzden bende kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Zaten Ayşe teyzenin izin günüydü..
Yüzümü yıkadıktan sonra, altıma tayt, üstümede bol sweatshirt geçirip aşağı indim. Salatalık ve domatesleri doğradıktan sonra patates kızarttım... * Vee evet patatesli omlet ve çay hazırdıı. Bence nefis gözüküyordu. Çayıda koyduktan sonra tam arkamı dönecektimki arkamdan sarılan kollarla ufak bir çığlık attım. Ve bu aynı zamanda kızarmamada sebep oluyordu. Çünkü adam çıplaktı- yanii ee o anlamda değil lan. Yarı çıplaktı. Hani birde kış ayındayız. Veya sonbahar? neyse amk çok uzattım. — Ateş öyle gelinir mi ödüm koptu! bilmem kaçıncı kez ödüm koptu evet.. — Sen bana kahvaltı mı hazırladın? — Yoo bize hazırladım. — Oğlum bir iki dakika şurada romantikleşmeye çalışıyorum içine ettin! — Oğlum? konuşmasına izin vermeden devam ettim — Demek içine ettim? Peki o zaman ben daha fazla seni rahatsız etmiym. Hazır ol Ateş Acar biraz sonra tribin anasını yiyeceksin...
— Güzelim öyle demek istemedim. — Öyle mi nasıl demek istedin pe- sözümü kesen dudakları oldu. Biraz önceki lafımı geri alıyorum sanırım trip atmamaya karar verdim.
öpüşmemiz bittikten sonra kızarmış bir şekilde kahvaltı etmeye başladım. ***
Evet, dışarıya çıkmaya karar vermiştik o yüzden hemen üzerimi değiştirmem gerekti..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çanta yok)
işlerimi hallettikten sonda hemen ayakkabılarımı giyip Ateşin arabasına doğru yürüdüm..
Alışveriş merkezine geldiğimizde, İhtiyacımız olan şeylere baktık. Şimdi ise pizza menülerine bakıyorduk. Hepsini sipariş etme gibi bir şansım yoktu değil mi? Yok gerizekalı Biliyoruz herhalde iç ses!
Yemeklerimizi yerken yanımıza bir tane kız geldi.
— Aşkımğğ beniğ hatırladığn mı? Ben ikisinede sinirli bir şeklilde bakarken Ateş — sen kimsin? — Beniğ hatırğlamıyoğ musun? — Hayır git şuradan. — Amağ- Araya girip — Siktir git şuradan senin sarı saçlarına yapışmadan!
Hemen yanımızdan ayrıldığında Ateşe açıklama bekliyormuş gibi baktım. — Bak güzelim ben o kızı tanımıyorum. Tanısam bile benim gözüm senden başkasını görmez. — Tabi tabii. O yüzden zaten kıza öyle baktın dimi? — Nasıl bakmışım? — bana baktığın gibi! — sana nasıl bakıyor muşum? — Off Ateş konuyu değiştirme! — Fazla abartıyorsun Alev! Ağağağağağ çıldırcam. Olm neden bana bu lafı kullanıyorsun?! En nefret ettiğim kelime! Abortmo alov!
— peki öyle olsun.
Yol boyunca hiç konuşmamıştık. Acaba biraz fazla mı abartmıştım? Biraz mı? Hahah Kapa çeneni
Eve geldiğimizde hemen üstümü değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O oyun odasına girmişti ben ise mutfaktaydım. Ha bu arada, evet. Burada oyun odasıda var!
Bir kısmında oyunlar varken, orta kısmında büyük bir televizyon ve koltuklar vardı. Sanırım Burakla playstation oynadıkları içindi.
Eve şu anda oyun odasına doğru yürüyordum. Kapıyı açtığımda Ateşin plastation oynadığını gördüm. Bana kısa bir bakış attıktan sonra oyuna geri döndü. Bende tekli bir koltuğa geçtim. Böyle olmaya hiç alışamamıştım. Ateşle şu anda sarılmak istiyordum. Of of of Sarıl o zaman Olmaz Ndn Çünkü olmaz Aman be tamam! Tamam sanırım olur.
Yerimden kalkıp Ateşe doğru yöneldim. Onun yanında durduğumda bana bakmıyordu. Önüne geçtiğimde bile beni es geçip yana kaymıştı. Ellerini birleştirdiği yerdeki boşluktan geçip kucağına oturdum ve bacaklarımı beline sardım. Kollarımıda sıkıca boynuna sardıktan sonra ona tam olarak sarılıyordum. Biraz bekledikten sonra beni şaşırtıcak bir şekilde elindeki kumandayı bırakıp elleriyle bacaklarımı tutup beni kendine dahada çekti. — Biraz fazla abarttım dimi? Kafasını boynuma gömüp hiç bir şey demedi. Ve sonradan — Doyamıyorum lan sana. — bende... ve zil çaldı. Abi neden çalıyoki ne güzel burada romantizm yaşıyorduk. Boynumu öpmeye başlıyınca hemen — Ateş.. —hm? — Ateş kapı çalıyor — Çalsın — Ateeş. Ya bi iki saniye bakalım belki önemli birisidir. — Tamam!
Merdivenlerden inerken Ateş benden önce davranıp kapıyı açtı. Vee, şaşırdık mı? Belki biraz... — Ne işiniz var lan sizin burada?!
***
Biliyorum biliyorum çoook uzun süre oldu. Fakat hayatımda benim için çok değerli birisini kaybettim ve bunu atlatmam uzun sürdü... Umarım bunu kimse yaşamaz. Lütfen beni affedin🖤
