Aasa ba? (Wattys2015)

Aasa 9

Aasa IX

Ikalawang araw na akong absent at nagkukulong lang ako sa aking silid. Mama and Ate understand my frustration nang sabihin ko sa kanila ang nagyari sa king scholarship.

Tanghali na nang magising ako at may biglang kumatok sa pintuan namin. Binuksan ito ni Mama. I don’t know who it is. Nagpatuloy ako sa pagluto at paghanda ng pagkain ko.

“Anak, Ricky is here.” Nabitiwan ko ang hawak kong kutsara sa sinabi ni Mama at agad na nilingon si Mama. Bumungad sa akin ang nakangiting mukha ni Ricky at may dalang flowers at cake.

Sinimangutan ko siya at nilakihan ng mata. What the hell is he doing here?  Nandito pa talaga si Mama. Nababaliw na ba siya? At bakita parang sumaya ang puso ko nang makita siya?

“I’m going to leave you two now. I still need to get back to work. Tapos na ang lunch break ko.”

“Ma.” I said helplessly. Ayaw kong iwanan niya ako sa lalaking ito. Hindi pwede.

“Bye anak. Ricky, nag-usap na tayo.” Anong nag-usap? Ano ba ito?

And now I am left alone with this asshole.

“What the hell are you doing here, Delfin?” naiinis kong sabi. Lumapit siya sa akin at inilagay niya ang cake sa mesa namin at nilaharan ako ng bouquet ng rosas.

Tinanggap ko ito at inilagay sa gilid.

“How are you?” aniya. Umupo siya sa upuan ng mesa na parang nakapunta na siya dito.

“Anong ginagawa mo dito? Hindi ka pa aalis?” sabi ko. Damn it.

 “Kararating ko palang, pinapaalis mo na ako.” Umakting pa siya ng parang nasaktan siya sa sinabi ko.

“Cut the crap Delfin. What do you want?” humalukipkip ako sa harapan niya.

“I want you, if that’s what you wanted to know.” Uminit ang pisnge ko sa sinabi niya. “I am worried okay? You were absent for two consecutive days already. I know we are not cool Ashley dahil ayaw mo sa akin dahil kilala mo akong playboy. But I am not. Sana maniwala ka. Kung may narinig ka mang mga balita tungkol sa  mga babaeng nasaktan ko, aaminin ko, totoo iyon. But never was I became a player. I loved one person. But later on, I would just realize, I don’t love them enough to fight for them that’s way  I have to leave. Because if I don’t leave, I could hurt them with lies. I don’t want to live with lies Ashley. Marami na kong minahal Ashley pero nang makita at mapansin kita, nagduda na ako kung minahal ko ba talaga ang mga babaeng iyon. Ito ang unang pagkakataon na nabaliw ako sa babaeng ayaw sa akin.”

Lumalambot ang puso ko sa sinabi niya. Why do I feel like I am convinced?

“But you loved many.” I said in low tone.

“I love once in a while. May respeto ako sa mga babae at kahit kailan, hindi ko nagawang ipagsabay sila.”

I want to believe him but something is stopping me.

“Why me? Maraming babae pa ang tatanggap sa iyo, Ricky.” Umiwas ako ng tingin.

“Alam ko. I tried. But I said, I don’t want to live with lies Ashley. Yes, there are lots of girls I can go with but they are not Ashley. I want Ashley. The girl I couldn’t stop thinking. The girl who made me realize na sana hindi nalang ako nagmahal ng iba. Ang nag-iisang babae na nagawa akong humiling na sana mas maaga ko pa sana siyang nakilala para hindi na ako nakasakit ng ibang babae.”

Ayaw kong magpadala pero hinahaplos ng mga salita niya ang puso ko.

“Ilang araw akong umiwas at hindi nagparamdam sa iyo dahil nagbabakasakali akong hanapin mo ako pero hindi mo ako hinanap. Parang okay lang sa iyo na hindi ako nagpakita.” Oh god!

“I saw you with a girl that Monday.” Nahihiya kong sabi.

“Did it bother you, Ashley?” aniya. Tumalikod ako. Oh no.

Can I just leave?

“Tell me, were you bothered to see me with a girl that day, Ashley?” Yes. No. I am. I shouldn’t

Napapikit akong maramdaman ang presensya niya sa likoran ko at maramdaman ang mainit niyang hininga sa batok ko.

“I want to hug you, can I hug you?” hindi na niya hinihintay ang permiso ko at niyakap na niya ako galing sa likoran. Napapikit nalang ako sa ginawa niya.

Never in my entire life did I ever felt so safe with a man’s hug.

“Give me a chance. That was my cousin, Ashley. That was Ricabell” Aniya.

I don’t know.

Unti-unti siyang kumalas sa pagyakap sa akin at ipinaharap niya ako sa kanya.

“If you’ll give me a chance Ashley, kahit bata pa tayo, handa na akong mahalin ka hanggang sa huli.” He cupped my face and tears are flowing down.

“I’m scared. You’ll leave me someday.” Hindi ko maiwasang sabihin.

“If that someday would come, Ashley, I’ll go back to the day I first laid my eyes on you.”