Lily kupasını ahşap masanın üzerine koydu. Ilık süt bastıramadığı mutluluğu biraz olsun almıştı. Yanında oturan kuzgun karası saçlı eşi de ondan farksızdı.Düşünceli ama bir o kadar mutlu görünüyordu.Bir bebek.Yeni bir başlangıç. Birkaç gün önce Lily rahatsızlanıp Mungo ya gittiğinde en kötüsünü düşünmüştü,karamsardı ve beklediği haber kesinlikle bu değildi. Şimdiyse dünyaları almış gibi hissediyordu.Hele ki zambağının parıldayan yeşil gözlerine bakıp içlerindeki sevincini gördüğünde...
Tabii oğulları hâlâ bu haberden bihaberdi. Lily iki hafta sonra yani Damy'nin doğumgününde söylemeyi önermişti. Ama James'nin beş yaşında bir çocuktan farksız heyecanına tanık olduktan sonra çok da ısrarcı olmamıştı. Çocukların iyi bir açıklama ile öğrenmeye ihtiyacı vardı, James'in sabredemeyip pat diye söylemesine değil.
İşte bu yüzden de haber bu gün verilecekti. Her gün akşam yemeğinden sonra Harry ve Damien arkadaş gruplarıyla beraber saatlerce ortak salonda oturup sohbet ederdi. Bir akşam da aileleriyle sohbet etseler Merlin mezarda ters dönmezdi ya? Lily,James ile oğullarına "yeni üyeyi" nasıl açıklayacaklarını düşünerek uzun saatler geçirdi.
###
Lily ve James gergin bir sevinçle kısa bir bakış paylaştılar. Öyle ya da böyle anlayacaklardı zaten en iyisimi şimdi söyleselerdi. Kuzgun karası saçlı adam boğazını temizledi -bunu yapmasa kahkaha atmaktan endişe etmişti çünki- ve o konuşmaya başladı."Evet ee çocuklar size bir şey açıklamamız gerek" Bunun üzerine Damien'in yüzünde oluşan sırıtmayı yakaladı ve neyi yanlış yaptığını düşünüyordu ki-
"Ee baba onu zaten söylemiştin"
"Oh ımm öyle... öyle oldu,evet"
Yardım istercesine Lily'e baktı."Şuna ne dersiniz," dedi Harry meraklı ama bir o kadar eğlenen bir sesle.Kolları göğsünde kavuşturulmuştu "Siz millet konuşabilmeye karar verdiğinizde bizi çağırırsınız."
"Hayır,Harry!"Lily can çekişen James'i görüp konuşmayı devralmıştı.Kocaman gülümsüyordu. -bu gülüş Harry ve Damy şaşırtmıştı ama Lily için daha az önemli olmazdı- Derin bir nefes alıp devam etti. "Babanızın demeye çalıştığı şey ailemize yeni bir Potter'ın geleceğiydi.
James'e gülümseyip elini eline aldı. Sözlerini takip eden birkaç dakikalık sessizliği Damy bozdu.
"Yani" düşünceli ifadesinden belliydi ki on dört yaşındaki bunu idrak etmede zorlanıyordu."Siri Amca'm bir çocuğu evlatlık mı alacak?" Soru üzerine Harry kahkahasını bastırmaya çalışırken Lily kayıplarda gibiydi.
"Ne?! Oh ee hayır öyle öyle bir şey değil Damy." Gergince güldü James.İçinden konuşamadığı için kendini azarladı.
"Düşün Damy,sen ben annem ve babam Potter'ız ve annem yeni bir Potter gelecek dedi-"
Harry annesiyle babasının kızaran yüzlerine bakıp pis pis sırıttı. Çok eğleniyordu. Tabi bu eğlence kardeşinin tepkisine olankiyle kıyaslanamazdı bile. Damien'ın ela gözleri kocaman açılmıştı ve ifadesi şaşkınlıkla sevinç arasında gidip geliyordu."OH MERLİN!"hepsine bakıyordu şimdi"KARDEŞİM Mİ OLACAK!" Lily bir an bile düşmemiş gülümsemesiyle yanıtladı. Başını aşağı yukarı sallayarak. Bir eli James'in elinin içinde diğeriyse karnındaydı "Evet evet" Damy sanki bunu yapmasa eksik hissedecekmiş gibi annesine koşup sarıldı. Küçük bir kardeşi olacaktı! Küçük! Harry de şimdi parlak bir gülümsemeyle bakıyordu. O da en az Damy kadar heyecanlı ve mutluydu.
"Bunu can çekişmeden anlatamaz mıydınız yani?"
Alaycı olmaya çalışmıştı ama gülüyordu."Ehem Harry." James alınmış gibi sahte bir öksürük koydu "Baba olunca seni de göreceğim. Bakalım can çekişmeden nasıl anlatıyorsun."
Harry pis pis sırıttı.
"Eh torununu söylerken can çekişecek olanın ben olmayacağıma emin olabilirsin."
"O da ne demek oluyor Harry?" Lily sordu yarı kızgın yarı uyarı tonunda.
"Babam su içerken söyleyeceğim demek. Sen ne dediğimi düşündün anne?" Dedi masumca.
"Hiç komik değildi genç adam" Harry pis pis sırıtırken Damy kıkırdıyordu.
"Anne aslında komikti yani." Lily başta kızacak gibiydi ama sonra fikrini değiştirip oğluyla beraber gülmeye başladı. O akşam o kadar mutlulardı ki Harry'nin kalp krizi geçirtecek sözleri bile bunu gölgelemeye kadir değildi.
###
Yazar Notu:
Ev-vet ilk bölümü bitiriyor ve derin bir "huuuh" çekiyorum. Wattpaddde güzel bir bölüm yazmays çalışmak sandığımdan da zormuş.🥴😅 Umarım beğenmişsinizdir.🤗
Söylememe gerek var mı bilmiyorum. Sonuçta benim küçük ricam hemen hemen her yazarın bölüm notlarında vardır.
Yorum ve oy olmazsa ben de zamanımı bu kitabı yazarak harcayamam. Anlayacağınız üzere bir kitap yazmak zor ve zaman alıyor bu yüzden sevildiğini hissetmem yazmak için beni motive edecektir.
Zamanınızı verip okuduğunuz için teşekkürler,yeni bölümlerde görüşmek üzere 😇🙃
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şöyle Olsaydı Ne Olurdu? İçimdeki Karanlık DEVAMI GELMEYECEKTİR
FanfictionHey sen! Karanlık Prens üçlemesini okudun mu? peki ya okurken hiç mi demedin "ya şöyle olsaydı,ah yazar bunu da yazsaydı,peki harry şöyle yapsaydı" diye? Dediğine eminim ve bu yüzden seni kitabıma davet ediyorum:)