Aklıma bir şey geldii!
Bazı sözlerimi de burada bulunduracağımı söylemiştim. Şimdiki fikrim ise bazen sözlerim için bulduğum hikayeleri de yazacağım.
"Bazen seni karanlıkta bırakan ışıklar, belki de başkasını aydınlatmaya gitmiştir..."
Bu sözümün hikayesini dinlemek ister misiniz?
Soğuk iliklerine kadar işlemişti gen adamın. Ayazın etkisinde son zamanlarda ona olanları düşünüyordu. Ailesi yok olmuştu... Sadece ona sahipti şu hayatta, ama onu da kaybetmişti. Kaderin işiydi hepsi. Bir anda can sıkıntısıyla her şeyini almıştı ondan. Sahip olduğu tek şeyi.
Kollarını daha da içine çekti, ceketine daha çok sarıldı, şapkasıyla kulaklarını daha çok kapattı. Kar yağmamasına rağmen bu kadar soğuk olmasının sebebini anlamıyordu. Nefesini dışarıya verirken oluşan o buhar bile onu eğlendirmiyordu. Çünkü hayata artık bir anlam veremiyordu.
Saatlerce dolaştı gecenin soğuğunda. Sanki bedeni bir tür şok geçiriyordu. Vazgeçmedi yürümekten. Ta ki ayakları güç kuvvetten kesilene kadar. Yakınlarda birkaç tane bank olduğunu fark etti. Onlardan birinde oturan yaşlı ama sıcak bir evi olduğu belli olan bir amcanın yanına oturmaya yeltendi. Ama şu an bu görünüşle ondan korkabilirdi yaşlı amca. Öyle ki tam kararından vaz geçip yan koltuğa oturacakken yaşlı amca seslendi ona,
"Gel, yanıma otur." ürkekçe yanına geçti genç adam. O sessizlikle düşüncelere dalmışken yaşlı adam ona soru sormaya başladı.
"Ne yaptılar sana?" cevap veremedi genç adam. Canı acırdı çünkü.
"Peki anladım. Şimdi sana dünyan başına yıkılmış gibi geliyordur. Üzgünsündür. Ama kendi başına yakabileceğin ışıkların var değil mi?" bunu duyan genç adamın gözleri bir an için odağını kaybetti. Sonra fark etmeden konuştu. Elinde olmadan...
"Benim ışıklarımı kırdılar." yaşlı adam derin bir nefes aldı ve öğütlercesine konuştu genç adama.
"Bazen seni karanlıkta bırakan ışıklar, belki de başkasını aydınlatmaya gitmiştir... Belki de son durağı yine sensindir." Yaşlı amca bu sözlerden sonra hiç konuşmadı. Genç adamla birlikte öylece oturdular. Aradan belli bir zaman geçtikten sonra yaşlı amca usulca ayağa kalktı ve genç adamın omuzuna yavaşça vurarak karanlık sokakta gözden kayboldu. Genç adam yaşlı amcanın ardından bakarak,
" Belki de son durağı yine benimdir..." diye fısıldadı.,
-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aklıma Bir Şey Geldi!
CasualeKısıtlama olmadan aklıma gelen ve daha önce yazdığım kısa kesitlerle birlikte bazı sözlerimi de yazacağım. Devamını ya da ne yazdığımı görebilmek için "okumaya başla" butonuna basman gerek. Yazdıklarımı izinsiz (ç)almamanınızı istiyorum.
