Deniz Kızım 10. Bölüm Final

18 4 180
                                    

İYİ Kİ SEN

1 Hafta Sonra

Burak'dan

Gözlerimi açtığımda Aras ve Sinan'ı tekli koltuk'da iki kişi yatarken gördüm. Onlara güldüğüm sıra'da bir eksiklik hissettim. Deniz, Deniz yoktu.

“Deniz nerde?”diye bağırmam ile Aras ve Sinan yere düştü.

“Kanka Deniz tutuklandı.”dedi Sinan şaşkınlıkla.

“Neden? Ya anlatın deliricem.”dedim öfke ile. İnanamıyordum Deniz nasıl tutuklanırdı.

“Berk seni vurunca Deniz'de Sedat ve Berk'i vurdu.”dedi Aras hüzünle. Kalktım sinirle.

“Kanka sakin olur musun?”Aras'ı takmayarak çıktım oda'dan. Aras ve Sinan peşimden geliyordu, onlara döndüğüm sırada ikiside durup, şaşkınlıkla bana baktılar.

“Sedat denen adam nerede!?”dedim öfke ile. Aras ve Sinan birbirine baktılar. Aras bana doğru bir adım attığın'da geri'ye doğru adım attım. “Burak dinle lütfen.”dedi Aras hüzünle. Kötü bir şey olduğu kesindi gözlerinden belliydi.

“Soruma cevap ver Sedat nerede?”İyice sinirlenme'ye başlıyordum. “Öldü maalesef Deniz'in başı çok büyük dertte.” dedi Aras hüzünle. Deniz'i çok özlemiştim şimdiden.

“Nasıl izin verdiniz?”Deniz'i kurtarmak artık çok zor gibi duruyordu. Gözlerimin dolması ile oturdum. “Ne yapacaz?”dedi Sinan hüzünle. Aklım'da plan yoktu, benim yüzümden olmuştu her şey. Eğer İntikam derdine düşmesem bunlar olmazdı. “Deniz'i kurtarmamız gerekiyor.”dedim hüzünle. Deniz belki bana çok kızgındı. “Belki yalan söyledi Berk?”Sinan ilk defa haklı olabilirdi.

“Gidelim hadi.”dedim çıkışa doğru ilerledim. Sinan ve Aras'da peşimden geldi. Berk'in evine geldiğimiz'de kapıyı sert şekilde çaldım. Berk açtı suratı asıldı bizi görünce. “Ne işin var burada?”diye bağırdı sinirle. Karnına tekme atmam ile iki büklüm oldu. “Bu Deniz'i öldürmeye çalıştığın için.”yakasından tutup, dikletirip kafa attım. “Bu da Deniz'e yaşattıkların için.”hırsımı alamayıp üst üste yumruklar attım suratına. “Dur lütfen dur!”diye yalvarıyordu. Yalvarması umrumda bile değildi, Bize yaşattıkları çok ağırdı. “Baban olucak şerefsiz nerede!?”diye bağırdım sinirle.

Konuşmak yerine susuyordu. “Deniz onu öldürdü.”dedi gözlerini kaçırarak. İnanmamıştım o pislik biriydi yalan bile diye bilirdi mutlu olmamam için. Onu içeri itip bende girdim. Aras ve Sinan'da peşimden girdi. “Söylesen iyi olucak senin için iyi olmaz yoksa.”dedim kaşlarımı çatarak.

“Odasın'da kilitledim.”demesiyle kaşlarımı çattım şaşkınlıkla. “Neden kilitledin?”demem ile güldü. Gülmesi o kadar iğrenç geliyordu ki, tekrar yumruk attım suratına. “Babam sizin aşk gösterinize inanmış.”dedi gözlerini devirerek. “Gösteri değil gerçek aşkımız bizim”çok sinirlenmiştim. “Deniz hapishane'de tam'da hakkettiği gibi.”dedi sırıtarak. Ben dövmekten bıkmıştım o dayak yemekten bıkmamıştı.

“Sedat'ı getirin.”dedim Aras'a. Gitmek yerine yüzüme bakıyordu. “Özür dilerim  Burak.”diyip belin'den silah çıkarttı Aras. Bana silah tuttu. Ne oluyordu? Kafam çok karışmıştı. “Beni öldürmek ile tehdit etti.”diyip kafasını önüne eğdi.  “Ne oluyor lan?”dedi Sinan şaşkınlıkla. “Aras sen benim kardeşimdin.”demem ile silah'ı Berk'e doğrulttu. “Yapamam ona bunu.”demesi ile Berk kaşlarını çattı. “Ölmek mi istiyorsun!?”diye bağırması ile Aras omuz silkti. “O iyi olsun yeter.”demesi ile Berk'in dikkati dağılmıştı. Sedat'ın odasını bulmaya gidip buldum. Kapıyı kırmam ile Sedat bana şaşkınlıkla bakıyordu.

“Deniz'i hapishaneden çıkarıcaksın!”dedim sinirle. “Çıkarıcam özür dilerim Burak.”özür dilemesi umrumda değildi. Şuan tek derdim Deniz'i kurtarmaktı.

4 Hafta Sonra

Sedat Deniz'i hapisten çıkarmıştı, sonunda mutlu olabilirdik. Sedat en azından bir babalık yapıp Berk'i alıp gitmişti başka bir şehir'e. Aras ilk başta ihanet edecek gibi olsada, etmediği için için affetmiştim. “Her şey düzeldi.”dedim gözlerine aşkla bakarken. Deniz,“Artık evlenebilecek miyiz?”diye sordu heycanla. Evlilik diyince bile heycanlanıyordum. “Evet evlenebileceğiz.” dedim gülerek. Sinan ve Aras'da bizi gülerek izliyordular. “Neden gülüyorsunuz?”Deniz'in surat asarak sorduğu soruya cevap vermek yerine kahkaha attılar.

“Çok komik.”Deniz'i yine sinir etmişlerdi. Hiç şaşırmadım, bunlar hiç değişmiyordu. “Benimle evlenir misin?”demem ile hepsi bana döndü şaşkınlıkla. “Evet lan evlenirim.”dedi gülerek. Ona sım sıkı sarılıp, kokusunu içime çektikten sonra; dudağına öpücük konudurdum. “İyi ki sen.”dedim aşkla. Deniz tebessümle gülümsedi.
“İyi ki sen.”oda aynısını demişti. Yaren gitti diye kızıyordum, ama şimdi iyi ki gitti diyorum. Eğer Yaren gitmeseydi, o gün denizi izlemeyecektim; ve Deniz ile tanışmayacaktım. Zaten evli olacaktım gitmese, her şer'de bir hayır vardır.

7 Yıl Sonra

Artık Deniz ile evlenmiştik. 3 çocuğumuz vardı. Bora,Yiğit ve Işıl, onlar bizim hayatımıza iyice neşe getirmişti. Işıl dizime oturup,“Baba annem ile nasıl tanıştınız tekrar anlatabilir misin lütfen?”dedi. Bora'nın lafa atlaması ile ona döndüm. “Baba çok güzel tanışmanız lütfen anlat.”dedi dudak bükerek. Yiğit'de,“Anlat baba hadi.”diyince gözlerimi devirdim. “İzin verirseniz anlatacam.”Deniz bana hayranlıkla bakıyordu, ona göz kırpınca sırıttı. “Anlat hadi.”demesiyle anlatmaya hazırlandım. “Bende varım hikayede.”dedi Sinan sözümü keserek. “Lan susta anlatsın adam.”dedi Aras gözlerini devirerek. Ona katıldığımı belirtmek için, kafamı onaylar şekilde salladım. “Ben çok mutsuz olduğum an, anneniz deniz'den çıktı. İlk başta Deniz kızı sandım...”

Belkide 1 saattir tüm yaşadıklarımızı anlatmıştım. Çocuklarımız hayranlıkla bakıyordu. Bende anlattıkça daha çok aşık oluyordum Deniz'e. “4. Çocuğu yapalım mı ne dersin?”dememle omuzuma vurdu. “Kes sesini.”dedi gülerek. “Kessene sesimi.”dedim sırıtarak. Deniz'in dudağımı öpmesi ile ona karşılık verdim. “Aile var!”diye çemkirdi Sinan. Onlara döndüğümüz'de çocukların gözlerini kapatıyordular. Deniz ile krizine girince, Sinan ve Aras'da bize katıldı.

Şimdi tam bir aile olmuştuk. Yıllar geçsede birbirimize olan sevgimiz aynıydı. Onu tanıdığım için çok şanslı hissediyordum.

“Seni çok seviyorum Deniz Kızım.”dedim aşkla.
“Seni çok seviyorum Burak'ım.”dedi aşkla.

“Aile selfiesi o zaman!”diyip telefonunu çıkardı Sinan. “İyi fikir.”dedim gülerek. “Poz verelim o zaman.”dedi Deniz gülerek. “Peynirde diyelim.”diyip dil çıkardı Sinan. Hepimiz gülüp hazırlanıp poz verdik.

~Son~

Evet konuşma yapma zamanı.
Bu hikaye size birazda olsa iyi gelir umarım. Bu hikaye mutlu bitti. Ben bu hikayeyi bir eski kankam için yazmaya başlamıştım, Sizin için final yaptım. Eğer sevdikleriniz gidiyorsa, mutsuzsanız, kendinizi yalnız hissediyorsanız, yalnız olmadığınızı bilin. Ayrıca her şer'de bir hayır vardır, hikayem'de Yaren'in gidişi ile Deniz'i tanıdı Burak. Sizi çok seviyorum bana destek olduğunuz için teşekkür ederim.❤️

Deniz KızımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin