LAMİA

3. Bölüm

-Talking to the moon-

Selamm :) Yeni bölümle karşınızdayımmm. Umarım beğenirsiniz. Yıldızı parlatmayı ve yorum bırakmayı unutmayınn. İyi okumalarrr <3

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<3<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

Lamia olduğu yere kilitlenmişti adeta. Asansör sanki durmuş ve onların olduğu kata inmemeye yemin ediyor gibiydi.

Lamia önüne döndü. Enes hala ona dönüktü. Ne kadar bir şey söylemeden yanından ayrılsa bile Lamia'yı gördüğüne sevinmişti. Ama bir şey söyleyemiyordu. 'Neden gittin?' mi diyecekti yoksa 'Bana niye haber vermedin?' mi...

Bir anda asansör geldi. İçeriden 2 kişi indi. Bunlardan birisi Enes'in abisi Yiğit'ti. Yiğit Enes'i görünce asansöre binmesini engelledi. O sırada Lamia asansöre bindi.

-"Nerelerdeydin dün oğlum?" Dedi Yiğit Enes'e. Enes Lamia'ya baktı o sırada asansörün kapısı  kapandı.  Lamia yukarı çıkarken Enes abisiyle konuşmaya devam etti.

-"Uzun hikaye abi" dedi Enes. Bir yandan gözleri asansördeydi. Acaba kaçıncı kata çıkacak diye düşünüyordu.

-"Gel bi' kahve içelim. Konuşacaklarımız var." Dedi Yiğit ve iki kardeş otelden çıktı.

Lamia odasına varmıştı. Nereden çıktı şimdi bu oğlan? Utanıyordu. Belki de karşılaştıklarında özür dilemeliydi. Kaşları çatıldı. Tanımadığı bir adam yüzünden canı sıkılıyordu. Düşünmemeye çalıştı. Elini karnına götürdü. Hâlâ bir karar vermesi gerekiyordu. Üstünü değiştirdi , yatağa uzandı. Elini karnında gezdiriyordu. Gözleri ıslanmaya başlamıştı bile.

-"Allah'ım ne olur bana yardım et. Allah'ım ne olurrr..." dudağını ıssırdı. Ağlamasını azaltmaya çalıştı. En son derin bir nefes alıp gözlerini kapattı.

×××

Enes ve Yiğit otelin yanındaki bir kafeye oturmuşlardı.

-"Diamonds A otelin tasarımcısı olduğun için artık bu alemin seni de tanıması gerekiyor Enes" Enes sıkıntıyla nefes verdi.

-"Bu sefer de açılışı yapsan abi." dedi. Yiğit sigarasını yaktı.

-"Anlamıyorum senin bu kaçak hallerini. Oğlum eninde sonunda sen yöneteceksin böyle nereye kadar sürecek?" Yiğit ne kadar şefkatle konuşsa bile kardeşine bu konu üzerine kızmıştı.

Enes kıvırcık saçlarını karıştırdı. Olumsuz anlamda başını salladı. Yiğit daha da sinirlendi ama bir şey söylemedi kardeşine. Sanki oturdugumuzdan beri kafası gidikti diye düşündü. Sigarasından aldı bir nefes daha azalttı.

Oysa gerçekten de başından  beri Enes'in aklı otelde kalmıştı. Abisininden izin istedi.

-"Otelde çalışmalarım var onları almam lazım." Dedi ve masadan kalktı. Yiğit de içinden 'Nereye gidersen git' diyordu. Enes'le aralarında 4 yaş vardı. Enes'i çok sever ve hep arkasında olmuştu ama şu son zamanlarda bütün işler ona kalıyordu. Üstelik bu otel işlerinden uzak kalmak istediği halde.
Sigarasını söndürdü.

×××

Enes otele geldiğinde resepsiyona yöneldi.

-"Hoş geldiniz Enes bey" dedi çalışan kız.

-" Hoş buldumm..." fevri bir şekilde sekreterin yaka kartına baktı. "Eda hanımm" dedi ve ekledi

-"Dün otele giriş yaptıran kişilerin ismini bana gönderebilir misin?" Dedi

-"Tabii Enes Bey"

-"Çalışma  odamda olacağım. Oda numaralarını da gönderirsin" deyip resepsiyondan ayrıldı.

×××

Lamia yeni uyanmıştı. Duşa girip üstünü giyindi. Acıkmıştı. Artık odadan çıkması gerekiyordu. Kabanını sırtına attı ve saate baktı. 23.00'e geliyordu. Artık aşağıda yemek yoksa dışarıda yemek zorundaydı.

Kapıyı açtığında uzun holün ortasında duvara yaslanmış Enes'i gördü. Enes de bir an onun çıktığını görünce toparlanamadı. Doğrusu çıkmasını beklemiyordu onun için şaşırmıştı.

Lamia görmezden gelmeyi düşündü ama özür dilemesi gerektiğinin farkında olduğu için bu tesadüf olmayan karşılaşmaya bir şans verdi.

Enes'in yanına yürüdü. Enes de ona yöneldi.

-"Merhaba" dedi Lamia. Enes tebessüm etti.

-"Merhaba" ikisi de sustu. Tam Lamia konuşacakken Enes başladı konuşmaya.

-"Dün beni çok endişelendirdiniz" dedi. Lamia çarpık bir hüzünle yere baktı ve sonra Enes'in gözlerine çevirdi gözlerini.

-"Haklısınız bana vaktinizi ayırdınız ama..." Enes lafını böldü

-"Suçlu hissetmeniz için söylemedim. Lütfen öyle hissetmeyin. İyi olduğunuzu görmek güzel." Dedi. Lamia tebessüm etti.

-"Tekrardan teşekkür ediyorum her şey için" dedi ve asansörü işaret etti.

-"Gitmem gerekiyor." Dedi. Enes de kafasıyla onayladı.

-"Hoşça Kalın" deyip Enes'in yanından ayrıldı. Asansörü beklerken Enes'in merdivenlerden çıktığını fark etti. O da burada kalıyordu sanırım , garip bir tesadüf diye düşündü.

Lamia yemek için indiğinde yemek saatinin geçtiğini öğrendi. Tatlı servisi vardı. Yemek istemedi. Otelden de çıkmak zor geldi.
Tekrar odasına çıktı. Oflayarak kabanını  çıkardı. Boynu stresten ağrıyordu onu ovuşturdu. O sırada kapı çaldı.

Lamia kaşlarını çattı. Kapıyı açtığında kimse yoktu. Sadece yemek servisi vardı.  Kapının kenarından sıvışıp hole baktı. Kimse gözükmüyordu. Tekrar odasına yöneldi ve bu sefer yüzünde kocaman bir tebessüm vardı.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<3<<<<<<<<<<<<<<<<<<<