~KIRMIZI IPLER~ {ARA VERILDI}

18. BÖLÜM - İki Deku

Hawks'ın ağzından:

Son birkaç gündür Midoriya hiç ara vermeden çalışıyordu. Benim için problem yoktu ama onun için endişeleniyordum. Onu birkaç kere uyardım fakat onun seçimlerine ben karar veremem. Bu yüzden devam etmek istiyorsa onu durduramam.

Aslında onu durmamamın bir sebebi de benim de eskiden aynı durumda olmamdı. Kendime zarar versemde sürekli antreman yapardım ve kendime hiç değer vermezdim. Amaçlarım isteklerimden önce gelirdi. Ben böyleyken başka birine akıl veremem.

İlk antremanımızda benim kaderime baktığında ölümümü görmüştü. Aslında ölümüm beni sinirlendirdi çünkü sadece çok az kahramanın bildiği üzerine LOV (Leguce of Villains, villainler birliği) ile birlikte çalışıyordum. Daha doğrusu ajanlık yapıyordum. Sanki onların yanındaymış gibi görünüp onlar hakkında bilgi alıyordum. Fakat ilerde dabi'nin beni öldüreceği aslında bana güvenmediğini ve benimde ona güvenmemem gerektiğini gösterir.

Tekrar İzuku'ya dönecek olursak, hızlı ilerliyor. Zaten spor festivalinden falan gördüğüm kadarıyla garip bir şekilde acıya dayanıklı gibi görünüyor. Kemikleri kırıldığı halde savaşmaya devam ediyor. Bence bu kadar dayanıklı olabilmesi için daha önce de bir çok kez acıya maruz kalmış olması lazım. Geçmişini merak etmiyor değilim.

Bugün yine antremana gelecek. Dün ve ondan önceki gün olduğu gibi. Yine kendine eziyet edecek ve umursamadan antremana devam edecek. Umarım işin sonunda delirmez.

Mina'nın ağzından:

Son birkaç gündür eski okul hayatına kaldığımız yerden devam ettik. Yani neredeyse. Suçlu olduğumu anlamıştım ve birçok kez özür dilemiştim. Her ne kadar affettiklerini söyleseler de eskisi gibi yakın değildik. Bu beni gerçekten üzüyordu. Bir yol bulup kendimi affettirmem gerekiyordu ama nasıl bilmiyordum. Yakında Jirou'nun sevdiği grubun yeni albümü çıkacak. Albümü alabilirim belki. Denki zaten kolay. Pikachu oyuncağı alırım.

Aizawa'nın ağzından:
Son zamanlarda problem çocuk kendisini çok fazla yoruyordu. Her ne kadar annesi için yaptığını bilsem de bu durum beni rahatsız ediyordu. Okul, antremanlar, sınavlar, hepsi üst üste gelmişti ve yine de hepsinde gayet başarılıydı. Tamam bende geceleri uyumuyorum ama en azından sabah uyuyorum. Bu çocuk hiç uyumadan nasıl ayakta duruyor anlamıyorum.

Izuku'nun ağzından:

Son günlerde her ne kadar yorulsam da intikam duygusu beni ayakta tutuyordu. Birçok kişi benim hakkımda endişeleniyordu ki bu benim en nefret ettiğim şeydi. Benim her şeyi başaracak gücüm vardı ama onlar bunu anlamıyorlardı.

Gece boyu yaklaşan sınavlara çalışıyorum. Ufak bir kahvaltı yapıp okula gidiyorum. Okul bitince Hawks ile antreman yapıyoruz. Antreman bitince biraz dinlenip akşam yemeği. Sonrasında OFA için kendim antreman yapıyorum ve ders çalışıyorum. Tabii bazen aralarda Eri ve Kota ile de ilgilendiğim oluyor. Her ne kadar Aizawa benim yanıma gelmemelerini söylese de ikisi de mutlu olmayı hakeden çocuklar. Bu yüzden onları ne kadar güldürebilirsem ben de o kadar mutlu olurum.