"Beni buraya getirmek zorunda mıydın?" Jay yine söylenmeye başlamıştı.
Kalabalık ortamlardan hoşlanmazdı ama Sunghoon onu gece kulübüne götürmüştü.
"Jay-ah hiç eğlenmeyi bilmiyorsun. İçin geçmiş senin." Sunghoon Jay'i etrafta takılmaya ikna edemeyeceğini anladığında onu olduğu yerde bırakıp dans pistine doğru ilerledi.
Jay sıkıntıdan kafasını geri yaslayıp ofladığında yanına birinin oturduğunu farketti. Kafasını çevirdiğinde sarhoş olmuş ve ne yaptığını bilmeyen bi çocuk gördü.
"Hay amk ya başka yer mi yok!" Jay sinirlenince son çare biraz sosyal medyada takılmaya karar verdi ama o sırada yanındaki sarhoş "I'll give you my la-la-la love" diye bi şeyler mırıldanmaya başladı.
Masum görünüyordu. Bi süre ondan gözlerini alamadı. Sarhoş-sersem çocuk, Jay'in onu izlediğini farkedince "Bayım siz Heeseung hyung değilsiniz. Aman aman nerelere geldim?" dedi.
Jay onunla konuşma fırsatı bulmuşken birden uzun boylu yakışıklı bi çocuk yanlarına geldi, sarhoş-sersem'i kolundan tutarak kaldırdı. Mahçup olmuş bi şekilde "Üzgünüm, kardeşim sizi rahatsız etmemiştir umarım." dedi. Jay ona gülümsedi ve "Sorun değil." şeklinde cevap verdi.
İçinde tuhaf bi his oluşmuştu -kelebeklenme✨-. İyice bunalmış ve pes edecekken o kurtarıcı sesi duydu. "Jay-ah annem aradı gitmemiz gerek.". "Şükürler olsun." Jay'in mutluluğu tarif edilemezdi. Kulüpten çıktılar, eve doğru yol aldılar.
Sunghoon yolda Jay'e bir şeyler
anlatırken Jay'in düşünebildiği tek bir şey vardı; "SARHOŞ-SERSEM".
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DRUNK-DAZED | JayWon
FanfictionBineceği otobüsün içinde birkaç saatliğine kendini, bir haftalığına da Jay'i sarhoş eden çocuğun olması kader miydi?