"Napıcam ben şimdi? Yanına nasıl gidicem? Kendimi nasıl açıklicam? Ne giyicem? Yakışıklıyım di mi ben? Hallederim, ben yakışıklıyım." Jay, odasında dönüp dururken kendi kendine konuşuyordu.
"Beynimi sikmek yerine oturup mantıklıca düşünemez misin? Benim de aklımı karıştırıyorsun!" Sunghoon sonunda onu durdurdu.
"Nasıl sakin kalabilirim aq?"
Ardından Sunghoon'un dediği gibi oturdu ve o akşamki konuşmaları kurgulamaya çalıştı.
Jay, düşünürken Sunghoon "Önce ne giyeceğine karar verelim." diyerek dolabı açıp kurcalamaya başladı.
Yaklaşık on beş dakika sonra kombine karar verdiler.
"Yanına gittiğinde doğal ol. Sakın heyecandan elin filan titremesin. Her zamanki öz güvenli Jay olmaya devam et." Sunghoon, adeta ilişki uzmanıymış gibi tavsiye verirken Jay, onu dinleyerek onaylarcasına kafasını sallıyordu.
"Selam! Ben Jay."
"Jungwon-ssi!" Jay, nasıl giriş yapacağının provasını yapıyordu."Benimle dalga geçmez di mi?" endişeyle sordu.
"Nerden çıkardın bunu? Neden böyle bi şey yapsın?"
"Bilmiyorum."
"Endişelenme. Çok düşünüyorsun. Zaten ben de orda olacağım kötü bir şey olmasına izin vermem." Sunghoon, Jay'in içini rahatlatma amacıyla söyledi.
Jay, en çok Sunghoon'a güveniyordu. Gerçekten de dediği gibi kötü bi durum olursa "Hoop noluyo lan!" diye olaya dalacağından adı gibi emindi.
Her şeyi planladıktan sonra Sunghoon çoktan uyumuşken Jay, üç gün sonra olacakların verdiği heyecandan dolayı asla uykuya dalamıyordu.
Gözünü kapattı ve anımsadı. "I'll give you my la-la-la love", "Bayım siz Heeseung hyung değilsiniz. Aman aman nerelere geldim?". Yüzünde tebessümle daldığı düşünceler bir süre sonra yerini uykuya bırakmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DRUNK-DAZED | JayWon
FanfictionBineceği otobüsün içinde birkaç saatliğine kendini, bir haftalığına da Jay'i sarhoş eden çocuğun olması kader miydi?