0.7

143 24 13
                                    

"Hyunjin, tatlım."

Çantamı omzuma takıp gülümseyerek kapıyı açtım.

"Geldim~"

Hızlı adımlarla merdivenden inip kapının önündeki annemin yanına gittim.

Annem gülümseyerek önce montumu ardından ayakkabılarımı giydirdi ve beraber hastaneye gittik.

Her zamanki gibi öncelikle doktorun yanına gittik.

"Bay Hwang, günaydın."

Gülümseyip doktorun karşısındaki sandalyeye oturdum.

"Günaydın."

Doktor gülümseyerek eline kalemini aldı.

"Bugün her zamanki gibi çok neşeli görünüyorsunuz."

Ayaklarımı salladım.

"Hm hm."

Doktor elindeki kalemle kağıfa birşeyler yazdı.

"O zaman başlayalım."

~~~~~~~~~~~~~~

Doktorun izniyle odadan çıkıp ezbere bildiğim yolda ilerledim. Sonunda Seungmin'in odasına geldiğimde gülümsedim.

Kapıyı açıp içeri girdiğimde bir hemşirenin Seungmin'in koluna iğne yaptığını gördüm. Seungmin acıdan olsa gerek gözlerini sıkı sıkı yummuştu.

"Bitti."

Hemşire iğneyi eline alıp odanın çıkışına ilerlediğinde beni görmüştü.

"Günaydın genç bayım."

Hemşire gülümsediğinde bende gülümsedim.

"Günaydın."

Hemşire odadan çıkıp arkasından kapıyı da kapattığında bakışlarımı Seungmin'e çevirdim.

"Ben geldim."

Seungmin'in oturduğu yatağa doğru ilerlediğimde Seungmin bana bakıp gülümsedi fakat bu gülümseyiş acı bir gülümseyişti. Canı yanıyor olmalıydı.

"Acıyor mu?"

Seungmin'in yanına oturup merakla ona baktığımda Seungmin başını iki yana salladı.

"Fazla değil. Biraz yanıyor o kadar."

Kafamı sallayıp arkama yaslandığımda Seungmin gülümseyerek yatağa uzandı ve başını bacağıma yasladı.

"Yine beni ziyarete geldiğin için teşekkürler Hyunjin."

Gülümseyip elimle Seungmin'in saçlarını okşadım.

"Önemli değil."

Bir sürü ikimizden de ses çıkmadığında aramızdaki sessizliği Seungmin bozdu.

"Hyunjin, sana birşey sorabilir miyim?"

Seungmin merakla bana baktığında başımla onu onayladım.

"Beni asla bırakmayacaksın değil mi?"

Gülümseyerek kafamı iki yana salladım.

"Bırakmayacağım Minie~"

Seungmin heyecanla gözlerime baktı.

"Ölsem bile mi?"

Kafamla Seungmin'i onayladım.

"Ölsen bile."

Seungmin heyecanla gülümseyip yattığı yerde doğruldu ve kollarını hızla bana sardı.

"Teşekkür ederim Hyunjin. Seni seviyorum."

Bende gülümseyip kollarımı Seungmin'e doladım.

"Bende seni seviyorum Seungmin. Hadi uzun bir süre boyunca beraber olalım. Asla ayrılmayalım."

Seungmin geri çekilip başıyla beni onayladı.

"Hm."

Gülümseyerek serçe parmağımı Seungmin'e uzattım.

"Söz mü?"

Seungmin'de gülümsedi ve serçe parmağını benim serçe parmağımla birleştirdi.

"Söz."

Elimdeki bölümler bu kadardı. Eğer ileride geri dönersem devam ettiririm ^^

Sizi seviyorum~ Kendinize iyi bakın : *

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 19, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sickness ❧ HyunminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin