Fixing A broken Heart

FABH 14

 

We shop in the nearest Anggoolo shop.
Antonio wearing his Ray-Ban. With his simple long sleeve shirt and a pants he looks like a model of the year!

I sigh softly and pouted. Hell. I can't help but to admire him more. Bawat madaanan namin ay puro botiques at cafe.

Malapit lamang ito sa Resort na tinutuluyan namin. Tinitigan ko ang mga hawak niyang paperbags. Nasa walo iyon habang ako ay milkshake lamang ang hawak.

Isang valet ang lumapit at kinuha ang mga pinamili ko. Oo, ko, lang kasi akin lamang lahat iyon. Pinilit ko siyang pumili ng sa kanya ngunit wala siyang plano. Mas magana pa yata siyang pumili ng mga undergarments ko kaysa para sa sarili niya.

"Hindi ka man lang bumili." mahinang sabi ko. Nasa loob na kami ng sasakyan at pinaandar na nang driver ito.

Nasa tabi ako ng bintana kaya umusog siya palapit sa akin. Hinimas niya ang aking braso at hinalikan ako sa aking buhok.

Hindi na siya nagsalita pa at tinitigan lamang ako na tila ba na isa ako sa mga bagay na matagal na niyang inaasam.

Bumalik kami sa resort na aming tinutuluyan. Habang nag aayos ako ng aming pinamili sa kama ay may kinakausap siya sa cellphone.

In our gatherings I saw that he was angry because of work. He is so persistent in their company that his father gave him to managed.

Napatigil ako sa pag aayos at pinakinggan ang kanyang mga galit.

"That's not it Cox. You should have tell me about it first!"

Nanlaki ang aking mga mata at bumalik sa kama. Siguro hindi pa talaga ako sanay na makita siyang ganon. Mas nasanay ako na nalalambing ko siya lagi. Ganon lang nga siguro siya sa kanyang trabaho.

May dalawang araw pa kami bago bumalik sa Pilipinas. Marami akong nakuhang mga litrato naming' dalawa. Sa mga litrato na iyon ay madalas siyang nakahalik sa buhok ko at nakabaon ang kanyang ulo sa aking leeg.

Marahil siguro ay naging madali ang lahat pero kung mahal mo ay hindi bale na ang panahon o oras kundi ang nararamdaman.

Pumasok si Anton at nakita ko siyang hinihilot ang kanyang batok. He looks so stress kaya nilapag ko ang mga pinamili ko at nilapitan siya.

He look at me warily. Malamlam ang titig niya sakin ng hawakan ko ang batok niya at hinilot iyon. Halos tumingkayad ako sa paghilot dahil sa taas niya.

"Problem?" namamaos ang aking boses.

Hinila niya ang baywang ko at hinalikan na naman ang aking buhok.

He nodded curtly. "May problema sa kompanya. Ayoko mang...mapaaga ang ating pag uwi pero-"

Pinigilan ko agad ang kanyang mga sasabihin pa. Nilagay ko ang aking hintuturo sa kanyang labi.

"Ayos lang sakin. I...I am your wife now and I am here always for you Anton. Iintindihin ko lahat ng mga kailangan mong gawin."

A small smile paste on his lips. Ngumiti rin ako ng marahan sa kanya.

Hinimas niya ng marahan ang aking pisngi. "Thank you so much Lisa. I love you."

"I love you too." 

Walang gabi na hindi ako inaangkin ni Anton mula ng maikasal kami. Walang araw na hindi nagtatagpo ang aming labi. Parang isang napakagandang panaginip ang lahat.

Maaga kaming tumungo sa airport kinabukasan. Lahat ay ayos na at kailangan agad ni Anton na makatrabaho ora-mismo pagdating sa Pilipinas.

Gusto kong umapila ngunit hindi ko iyon maisatinig lalo na mukhang importante itong problema nila. Alam kaya ito nila mommy and daddy?