Fixing A broken Heart

FABH 12

Chapter 12

Dumating 'yong buwan nang aking kaarawan. Araw-araw akong hatid-sundo ni Anton sa eskwelahan. Kalat 'rin sa school ang aming relasyong dalawa.

"We're happy for you Lisa.." Si Ruchelle habang nag s-strum ng gitara.

Biglang napatingin ako 'don at bumalik 'yong mga alaala.

Noong nakipaghiwalay sa akin si Ezekiel.Kung paano ko basagin 'young gitarang binigay niya sa akin.

Sino ba naman makakaisip na 'yong akala kong perfect relationship namin ay matatapos sa isang pag-uusap lang?

Noong mga oras na lugmok ako sa sakit. Mga oras na nasa tabi ko si Antonio kahit na ayaw na ayaw ko sa kanya.

"Pwedeng pahiram?" I asked Ruchelle.

Nasa studio kami ngayon nang school kasama ang mga ka band mate ko.

Sakto rin ang pag call sa akin ni Anton.

"Hello?" Nakaramdam ako nang saya.

"Nandito na ako sa labas ng school niyo."

Napatingin ulit sa gitara at napakagat labi sa aking ediya.

"Puwedeng pasundo dito sa Studio 101?"

Narinig ko siyang humalakhak.

"Of course , ' my princess."

Pilit kong nilakasan ang loob. Sanay na ako mag gitara sa harap nang maraming tao pero 'yong mag gigitara sa mahalagang tao , nakakakaba.

Naka upo ako sa upuan na nasa mini stage. Habang sila ni Mae, Indigo, Carla at Ruchelle ay nag uusap.

Biglang bumukas ang pinto , ang siyang pagpasok ni Anton.

I started to strummed the guitar.

"I'm glad you made time to see me,
How's life? Tell me how's your family,
I havent seen them in a while...."

Huminto sa pag uusap ang aking mga kaibigan nang magsimula akong kumanta. Napatingin silang lahat sa lalaking nasa pinto at medyo gulat na nakatingin sa akin.

Naka suit pa itong si Anton e..

"You've been good, busier than ever,
We small talk, work and the weather,
Your guard is up and I know why..."

His side of his lips rose. Binulsa ang dalawang kamay at prente ako nitong tiningnan.

Kita ko kung paano mangisay ang mga kaibigan ko.

"Because the last time you saw me, Is still burned in the back of your mind,
You gave me roses, and I left them there to die.."

I still remembered when I was first year high school. Anton gave me roses but because I know he's such an asshole , I dropped the roses and I left it on the floor to die.

"So this is me swallowing my pride, Standing in front of you saying, I'm sorry for that night...."

My eyes started to blurr. Ngayon, naramdaman ko ang sakit noong pinahiya ko siya sa maraming tao. Ako mismo , nagagalit sa sarili ko.

"And I go back to December all the time..."

'Coz it's all happened in December.

"It turns out freedom ain't nothing but missing you , Wishing I'd realized what I had when you were mine."

Nakaramdam ako ng sobrang pagkasisi sa sarili. I let my jealousy ate me before kaya hindi ko siya gusto. Hindi ko siya gusto , dahil maraming babae ang nalilink sa kanya. I let the chance passed. Kung binigyan ko siya ng pagkakataon noon alam ko na makakaramdam ako nang kontento tulad nang nararamdaman ko ngayon.