Author's note.
Hii readers so ayun noe HAHAHA ewan ko kung anong pumasok sa utak ko at sinulat ko to basta nainip lang ako kaya here we go! Sana matuwa kayo muah!.
Tin's p.o.v
"Wait!!" Tawag saken ni Camil ng papasok na ako sa airport.
"Bat di ka nagpapaalam na aalis kana pala ha?? Kung hindi ako pumunta sa bahay nyo d'ko malalaman," yung kaninang luha na pinipigilan niya ay ngayon ay pumapatak na.
I'm going to Paris. Don na ako mag aaral, natanggap kasi ako don sa school na gusto kong pasukan. Sakto naman na nangyare saken yun at matatakasan ko siya.
"Sorry na, balak ko sanang sabihin sainyo pag nandon na ako, ayaw kong makitang umiiyak kayo. Tingnan mo ngayon umiiyak kana," napaluha narin ako dahil sa pagluha niya.
"Sige na aalis na ako," niyakap ko siya bago ako pumasok sa airport at hinintay ang oras ng flight ko papuntang Paris.
I will miss them. Lalo na siya. Muli kong pinunasan ang luhang tumulo sa mata ko.
"Last na to Tin, hindi kana uli iiyak ng dahil sakanya." Bakit kasi hinayaang mahulog ang sarili? Pero ginusto ko din naman to so take the consequences.
Nagpatuloy na ako at pinilit na pigilan ang luha ko.
"Good morning maam ticket please," inabot ko ang passport ko sa nakangiting flight attendant.
"Ticket?" Once again I check my bag to get my ticket pero wala. Shems naiwan ko ba ticket ko? Antanga ko naman kung pati ticket iiwan ko den. Iniwan na nga ako pati ba naman ticket ko idadamay ko sa pagkalungkot ko?
"Maam?" Tumingin ako ng alangin sa flight attendant.
"Ah miss teka lang ha? Nawawala kasi ung ticket ko, wait," once again I search my ticket and I saw nothing. My ghad. Napasapo nalang ako sa aking noo dahil sa katangahan ko.
"Ahm miss?" A man behind me call me.
"Ahm yes? Sorry if nagtatagal ako, nawawala kasi ung ticket ko e," pagpapaliwanag ko.
"Ah yes I heard it, and I think this is yours? I'm sorry kung ngayon ko lang inabot ha. Nakita ko lang kase yan but I'll be late if maghahanap pa ako, I'm glad that nakita kita," inabot niya saken ang isang plane ticket at nakita ko ang pangalanan ko. My ghad salamat!
"Oh thankyou, I thought I left it, thankyou again," ngiting ngiti ko siyang pinasalamatan at inabot na sa flight attendant ang ticket ko.
Pagkaupo ko sa seat ko sa airplane ay sinalpak ko agad ang head set ko.
"Oh hi miss ikaw den pala ung katabi ko," namimili palang ako sa spotify ng music nang may nagsalita sa tabi ko.
"Oh ikaw pala yan. Nagulat ka pang ako katabi mo e nakita mo na nga ung ticket ko kanina HAHAA," inayos ko ang upo ko at hinayan ko na siyang gawin ang gagawin niya.
Habang nasa byahe wala akong ginawa kung hindi ang kumain at matulog minsan kinakausap ako nung lalaking katabi ko at sinasagot ko naman.
"Kanina pa tayo nag uusap pero di mo pa ako kilala, hi I'm Finn Escavan," he offord a shake hands at tinanggap ko naman.
"I'm Tinley Skipton."
"Good morning class this is Tinley Skipton our new student. She's from Philippines," my new professor introduce me the time I step inside our room.
"Please introduce your self."
"I'm Tinley Skipton nice to meet you all," I bow as I introduce my self.
Professor assign me where should I sit, it's beside ms. Nova.
"Hi!" I said as I sit beside her.
"Hello I'm Nova Vanguard," she smiled at me and offer her hand.
"Ow we have another new student," Mrs. Recto, our professor, announced.
"Sir please come in," then I saw Finn the man that I encounter at tha plane. He introduce his self and Mrs. Recto assign him to sit beside me, since there has two vancant seat sa tabi ni Nova.
"Oh hi Tin dito ka rin pala papasok!" He greeted me as he sit beside me.
"Ow you know each other? Even tho I don't know what he talks but still, I understand when he calls you," Nova interrupt us. I look at her with a smile plaster on my lips.
"Ah yeah I met him on the airport when I come here," I widely smile at her.
Since that day. Kaming tatlo na ang magkakasama, sa pagpasok, nalaman kasi namin na magkakalapit lang ang condo na tinutuluyan namen.
Pero hindi lahat ng araw dito sa Paris ay masaya, sometimes they bullied me because of Finn. They thought that we we're together. Masusuka muna ako bago mangyari ang iniisip nila. But still, lucky parin ako dahil hindi ako pinapabayaan nilang dalawa.
"Hey? Are you okay?" Nova interrupt my thoughts
"Ah? Yeah I'm fine," at sinimulan na muli ang pag iimpake. Nakatapos na ako ng pag aaral. I have a degree now. And I'm ready to go back home.
Sasama si Nova saken paguwi kasama rin namen si Finn. Habang kasama namen si Nova ay natuto siyang magsalita ng tagalog dahil nagpaturo siya samen at tinuruan naman namin siya.
"Tin? Nova?" Finn knock at my door here in my condo. Hindi naman nakalock un kaya di ko na siya pinagbuksan at hinayaang pumasok.
"Ano? Ready?" Parehas kaming tumango ni Nova at binitbit na ang bagahe.
:: I'm going home.
I chatted at our gc na kasali si Camil and Cory. Bestfriend ko paren sila kahit napalayo ako. At alam parin nila ang nangyayari sa buhay ko dito. But not the bullying part, I don't want them to worry about me. Alam ko naman na may problema din sila and besides nandito naman sina Nova at Finn.
Tuwang tuwa sila ng nalaman nila na uuwi na ako at excited din daw sila na makilala si Nova at Finn. They even ship me with Finn. Ang mga babae nga naman.
So. This is it. I'm going home. I'm I ready to see him again? Makikita ko pa ba sya uli? Sana wag na.
"Let's go Architech," they both said and we flew.
Author's note:
Warning!!
Wrong gramatical ahead.
Wrong typo ahead.
Sorry na madaming author's note HAHAHAH.
Sana magustuhan nyooo muah!!
BINABASA MO ANG
Bitterness Between The Feelings (Taste Series#1)
Teen FictionMagmamahal ka pa eh masasaktan ka lang naman diba? Hindi ako tanga para maging tanga. Gets nyo? Bahala kayo diyan. Hindi ako tutulad sa iba na magmamahal at magmamakaawa na wag iwan nang dahil lang sa isang pagkakamali. Hindi lang isa. Kundi dalwa o...
