BBTF: 4

1 0 0
                                    


It's been weeks simula nung makalipat dto samen sina Mateo. Wala syang ginawa kundi ang asarin ako buong araw. Sa school kung ano anong ginagawa nya saken. Katulad nalang nung binuhol niya ung bag ko sa upuan ko. Tapos ung nilagyan nya ng napakadaming sili ung pagkain ko. Dba? Sino ba ang matutuwa sa lalaking un?

Pero hindi naman ako nagpatalo. Noon habang nakain kami ng lunch yumuko ako at nagkunwari na may inaayos lang sa sapatos ko pero hindi nila alam tinatali ko na pala ang sapatos ni Mateo, kaya ayun pag tayo niya natumba siya at nasira pa niya ung isang upuan. And all of the students in the cafeteria in that time saw it and laugh. When I saw Mateo's face he look pissed and handa na akong patayin. I just shrugged and walk away with Cory and Camil behind me. Isa lang iyan sa mga ganti ko, sinubukan ko din siyang buhusan ng pintura at successful naman!

"Hoy panget nakatitig ka nanaman saken." Titig? Ako? Sakanya? Tss baka nga. Pero sana patay na siya ngayon kung nakatitig ako sakanya. Inirapan ko sya at tumingin nalang sa bintana sa labas.

"Hoy sino ka para irapan ako ha?" Pinaharap ako ng gunggong na iyon sakanyan, gamit ang kamay niya na nilagay sa baba ko at pilitang iniharap sakanya. Agad kong tinampal ang kamay niya para hindi na niya matuloy ang balak niya.

"Wag ngayon Mateo wala ako sa mood makipag talo sayo." Muli ko syang inirapan at tumingin nalang uli sa labas.

Wala kaming professor dahil may meeting daw, pero may pinapagawa siya samen. At dahil tapos na ako ay boring na boring na ako.

Pero hindi talaga ayun ang rason ko kung bat ako badmood. Narinig ko kase sina mama at papa noong hating gabi na nagaaway nanaman. Tss kaya ayaw ko sa love eh. Gulo lang ang dala.

"Oh okay sorry." Napatingin ako kay Mateo ng bigla syang mag sorry saken.

"What did you say?" Kunotnuong tanong ko sakanya. Tiningnan nya lang ako at umuling.

"Did you just say sorry?" I ask again.

"You heard it, you don't need to ask tsk." Irap niya saken. Amp magsosorry tas tatarayan ako? Anong say ng sorry nya? Wala ren naman tss.

"Hayst. Hey smile. D ako sanay na nakasimangot ka dyan." Muli niya akong pinaharap sakanya ng mapansing nakasimangot parin ako.

"At bat naman d ka sanay na nakasimangot ako? Aber? Eh lagi na nga akong nakasimangot dahil sayo eh." Tinanggal ko na ang hawak niya sa aking baba.

"Ayun na nga eh. D ako sanay na nakasimangot ka nang hindi dahil saken." He smirked

See? Magpapangiti pero mangiinis lang den naman. Inirapan ko sya at di nalang pinansin at tumingin nalang uli sa labas. SABING WAG NGAYON EH!

Lunch na at hanggang ngayon wala parin akong pinapansin kahit sina Camil pa. At simula nung firstday eh lagi na naming kasabay ang tatlong lalake sa pagkain. D ko alam naging kaibigan na ata namin sila pwera lang kay Mateo duhz. Never kong magiging kaibigan ang swapang na iyan.

"Hoy tin ano bang meron sayo? Antahimik mo ah? Nag-away nanaman ba?" Tiningnan ko lang si Camil at tumango saka ko pinagpatuloy ang kinakain ko.

Laking pasasalamat ko kay Mateo ng marunong syang makiramdam at hindi ako sinisimulan ngayon.

Pagkatapos kong kumain tumayo na ako at di na nagpaalam sakanila na pupunta lang sa cr.

"Ghad ang bait talaga nung bago ni mama. Akalain mo un? Binilhan ako ng bagong kwintas?" Masayang sambit ng babae sa labas. D pa ako nakakalabas ng cubicle nang pumasok sila at simulan ang kwentuhan.

Napaisip tuloy ako if ganon den kaya si papa? Iniiling ko ang ulo ko at saka lumabas ng cubicle. Wala na rin ang dalwang babae pagkalabas nila sa cubicle. I wash my hand and my face. After that I put a powder para hindi putla. Naglagay narin ako ng manipis na liptint.

Bitterness Between The Feelings (Taste Series#1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon