" มานั่งสิ จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม " สติฉันเริ่มกลับมาอีกครั้งเมื่อไคเรียกฉันไปนั่งแล้วเขาเดินไปตอนไหนเนี่ย ไม่ไหวเลยเราสติหลุดลอยเวลาอยู่ต่อหน้าเขาอย่างนี้ขายหน้าชะมัด แล้วไค ทำไมถึง
" อ่านเยอะขนาดนี้จะอ่านหมดหรอ " เขานั่งอยู่ตรงหน้าฉัน เขานั่งโต๊ะเดียวกับฉัน โอ๊ย น่ารักเว้ยย เดี๋ยวก็จับปล้ำซะนี่ หุๆๆ แอบหื่น*-*
" ทำไงได้ไม่หมดก็ต้องหมดน่ะนะ " พรุ่งนี้วันเกิดไคนี่จะทำอะไรให้ดีนะ ขนมเค้ก เซอร์ไพร์สหรอ ซื้อเสื้อ นาฬิกา โอ๊ยทำอะไรดี ฉันนึกไม่ออกเลย
" เธอคิดอะไรอยู่รึป่าวหน่ะซน ทำไมดูเหม่อลอยจัง "
" ปะ เปล่านะ ว่าแต่นายไม่เรียนรึไงนี่ก็หมดเวลาพักแล้วนะ "
" ฉันไม่มีเรียนแล้ว ว่าง ให้ฉันช่วย...... " ไคชะงักเล็กน้อยฉันไม่รู้ว่าเขาชะงักเพราะอะไรฉันเลยหันมองตามสายตาของเขา คู่หนุ่มสาวที่นั่งคู่กัน ตรงนั้นมันจะไม่สะดุดตาฉันแม้แต่น้อย ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนที่บอกเลิกกับไค แววตาไคนิ่ง จนฉันเดาไม่ออกว่าเขาคิดยังไง
" นายอย่าคิดมากเลยนะ ถึงมันจะเป็นคำปลอบที่ดูโง่ๆก็เถอะแต่ฉันก็ไม่อยากให้นายคิดมาก " ฉันพูดขึ้นจากใจ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดไค ฉันไม่อยากให้มันเป็นอะไรที่เศร้าซึม ไคหันมามองหน้าฉันแล้วยักไหล่นิดๆ
" ฉันไม่เป็นอะไรสักหน่อย "
" โกหกชัดๆ " ฉันแอบเถียงนิดๆ แต่ก็สะกิดสายตาเขาให้เงยขึ้นมองฉันได้ง่ายๆ ฉันนั่งพูดนั่งคุยกับ ไค อยู่จนเย็นทำไมเวลาเรียนมันไม่ผ่านไปไวแบบนี้มั่งฟะ และตอนเย็นทุกๆเย็นบางครั้งก็อาจจะค่ำด้วยซ้ำที่ฉันแอบสะกดรอยตาม ไปส่งไค ที่เขาพักอาศัยอยู่ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องทำตัวแบบนี้ แต่อาจเป็นเพราะฉันมีความสุขที่ฉันได้เห็นเขาไปด้วยมั้ง
" 2 ทุ่มแล้วหรอเนี่ย " ตอนแอบตามไคมาทำไมฉันถึงกล้าฟะคราวนี้เดินกลับคนเดียวรู้สึกวังเวงไงชอบกล
" ตึก ๆ ๆ ๆ " เสียงหัวใจดังมากจนน่ารำคาญจริงๆ ฉันไม่ได้รู้สึกไปเอง มีใครเดินตามฉันจริงๆ แค่หางตาฉันเห็นขาคน ฉันก็ใส่เกียร์หมา วิ่งสุดชีวิต
" เฮ้อๆๆ " ทันที่ที่ก้าวเข้าหอพัก เสียงหอบฉันก็ดังระนาว ฉันวางกระเป๋าลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าอาบน้ำเสร็จแล้วค่อยทำของขวัญละกันนะ
" เอาละนะ ฉันจะทำของขวัญให้นายละนะไค " ฉันลงมือเขียนความห่วงใยที่มีให้ และความรู้สัก ใส่กระดาษและม้วยใส่
แคปซูล ทั้งหมด 500 แคปซูล ทำตั้งแต่สามทุ่มเห็นทีคืนนี้ฉันคงไม่ได้นอนแน่ๆเลยเพราะของขวัญไม่ได้มีแค่อย่างเดียว สมุดไดอารี่ทุกหน้า300 กว่าหน้าถูกฉันวาดรูปผู้ชายกับผู้หญิง โดยที่ผู้ชายกำลังเศร้า เปรียบเหมือน ไค ผู้หญิงก็หมายถึงฉันที่เข้าไปช่วยให้เขาดีขึ้น ดีนะว่าวาดไว้ 100 กว่าแผ่นแล้วเลยเหลือไม่เยอะมาก มันเป็นภาพซ้อนที่ต้องเปิดกระดาษเร็วๆรูปภาพถึงเคลื่อนไหว
.0........0......0......ในสมุดเล่มนั้น มีความลับที่ฉันบอกเขาไปด้วย พรุ่งนี้ฉันจะยืนยันคำนั้นด้วยคำพูดกับเขาเอง
BẠN ĐANG ĐỌC
ความลับระหว่างเรา
Ngẫu nhiênคำโปรยยยย " ไค ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกนาย " " หืม เรื่องอะไรหรอ " " ฉันชอบนายนะ " ฉันพูดออกไปแล้ว ฉันกับไคต่างอยู่ในความเงียบ ฉันรู้ว่าต้องโดนปฏิเสธแน่เลย คำตอบของไคจะเป็นยังไงนะ " นี่ไค! ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วยนะ " เสียงบุคคลที่สามดังขึ้นท่ามกลาง...