ใครจะรุ้ได้

579 32 0
                                    


" มีอะไรรึเปล่าสีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย " ฉันส่ายหัวแทนคำตอบจะบอกไปได้ไงล่ะว่าไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นกลับเข้ามาทำให้ไค หวั่นไหวอีก ฉันไม่ใช่เจ้าของไคนี่T^T

" นี่ของขวัญ สุขสันต์วันเกิดนะ "

" อะอืม " เขายิ้มให้เห็นแก้มบุ๋มนิดๆแล้วหยิบถุงของขวัญจากมือฉันไป เอาไงเอากัน ยังไงวันนี้ต้องบอกความรู้สึกนี้ไปให้ได้ ทั้งกลัวว่าจะเสียใจ ทั้งกลัวว่าไคจะไม่เหมือนเดิมแต่ยังไงซะฉันก็จะบอก..............................................

" ไค ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกนาย "

" หืม เรื่องอะไรหรอ "

" ฉันชอบนายนะ " ฉันพูดออกไปแล้ว ฉันกับไคต่างอยู่ในความเงียบ ฉันรู้ว่าต้องโดนปฏิเสธแน่เลย คำตอบของไคจะเป็นยังไงนะ

" นี่ไค! ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วยนะ " เสียงบุคคลที่สามดังขึ้นท่ามกลางความเงียบที่ทำให้ฉันต้องชะเง้อไปมองไม่ต่างจากไคที่หันหลังไปมองเช่นกัน คนที่ฉันกลัวที่สุด ผู้หญิงที่ชื่อมิ้นคนนั้น จะคุยกับไค ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไว้ก่อนจะค่อยๆเดินถอยออกมารู้ดีว่าไคไม่ชอบฉันแน่ๆ ฉันเดินออกมาโดยไม่บอกลาไค สักคำไปเงียบๆอย่างนี้ดีกว่า หัวสมองฉันตอนนี้มันตื้อไปหมด ไคจะให้คำตอบฉันว่ายังไงนะ

" ปี๊ดๆ " เสียงรถบีบแตรที่ดังมากๆทำให้ฉันตั้งสติได้ทัน รถเก๋งขับมาด้วยความเร็วสูง มือของฉันถูกมือของใครสักคนคว้าไว้แล้วดึงกลับเข้ามาแนบตัวของเขา ทำให้เฉียดต่อการโดนรถชน ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนที่ช่วยฉันไว้

" ทำไมไม่ระวังเลย เหม่อลอยอะไรอยู่ได้ ถ้าฉันไม่ช่วยเธอจะเป็นยังไง" เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาคิ้วขมวด ดุฉันอย่างเอาเรื่องแบบนี้

" คุยธุระกับมิ้นเสร็จแล้วหรอ " เขาค่อยๆปล่อยฉันออกจากอ้อมแขน ถ้าไม่มีเรื่องให้คิดในใจ ฉันคงฟิน มากกว่านี้แล้วหล่ะที่โดนเขากอด

" อย่าสนใจเลย เรื่องมันไร้สาระ "

" แต่เรื่องของนายทุกเรื่องมันไม่เคยไร้สาระสำหรับฉันนะ "

" เอาเถอะ วันนี้ฉันจะไปส่งเธอถึงหอเลยละกัน " เขาเดินนำหน้าฉันไป

" เร็วๆสิ " เขาเร่งอีกครั้งฉันอึดอัดจังกับความรู้สึกแบบนี้ ตลอดทางที่กลับฉันไม่ได้คุยกับไคเลยตลอดทาง ฉันไม่รู้เขาคิดอะไรแต่สำหรับฉันฉันคิดเรื่องที่เขาคุยกับมิ้นอยากรู้ว่าเขาคุยอะไรกับผู้หญิงคนนั้นบ้าง เขาเดินมาส่งฉันถึงหน้าหอ

"เ ธอมีอะไรจะถามฉันไหม ซน "

" ถ้านายไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉัน อย่าดีกับฉันนักได้ไหม เพราะถ้ามันเป็นอย่างนั้น ฉันคงตัดใจจากนายไม่ได้ ขอบคุณนะที่เดินมาส่ง " ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไว้อย่างมากมายที่จะไม่ให้มันไหลลงมาให้ไคได้เห็น

" ฉันจะให้คำตอบเธอพรุ่งนี้เจอกันที่เดิม บนดาดฟ้าฉันจะรอ " ไคบอกกับฉันฉันไม่ได้หันกลับไปมองเขาเพราะกลัวน้ำตาจะไหลฉันเดินเข้ามาในหอแล้วรีบเข้าห้องทันทีน้ำตาที่กลั้นมาตั้งนานเริ่มรินไหลลงอาบแก้ม พรุ่งนี้ฉันจะกลับไปเป็นคนเดิมให้ได้เมื่ออยู่ต่อหน้านาย

ความลับระหว่างเราDonde viven las historias. Descúbrelo ahora