When We Suddenly Collide

Chapter Three

"Sorry."

Ha? Sorry saan?

"Sorry? Sorry saan?" nagtatakang tanong ko.

"About on your research paper, I'm sorry." Bahagya siyang kumamot sa batok niya.

Nahihiya ba siya?

Parang wala naman sa bokabularyo niya 'yun.

Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang pagguhit ng ngiti sa mga labi ko.

"I thought, it's not your fault?" pang-aasar na sagot ko.

He glared at me.

"Well, uhm.. Apparently I'm responsible for it." He licked his lower lip.

Pinaglaruan iyon gamit ng kaniyang daliri.

"Okay, hmm..." Ngumiti ako sa kaniya.

"Apology Accepted." I winked at him and flipped my hair.

Naglakad ako pabalik sa pwesto namin ni Hannah.

Pero ng maalala kong kumindat ako sa lalaki ng iyon ay agad na uminit ang mga pisngi ko. Bakit ba ako kumindat sa kaniya?

Napasapo ako sa noo ko ng maalala ang katangahang ginawa ko.

After lunch ay humiwalay na rin sa akin si Hannah.

Habang nagdi-discuss si Miss Sanchez ay hindi ko mapigilang humikab. Nang dumako ang mga mata nito sa akin ay agad akong nagpanggap na nagsusulat.

Nagannounce si Miss Sanchez ng groupings para sa reporting namin bukas. Bawat grupo ay mayroon anim na member.

"Delos Santos, Dizon, Ferrevia, Guerrero, Gonzales and Gutierrez." pag tawag ni ma'am sa amin.

Agad akong tumayo ng mata wag ang apelyido ko at napunta sa pwesto kung nasaan ang mga kagrupo ko.

Ngumiti pa ako sa kanila bago umupo sa natitirang upuan. Ngumiti din sila pabalik sa akin.

"Ikaw yung leader, Ferrevia." malamig na tugon ni Theo.

Unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi ko.

"Ha? A-ako?"

"Hindi, baka ako?" sarkastikong ani ni Theo.

Inirapan ko ito.

Siguro kapatid niya yung lalaking may sumpong.

Pilit na ngumiti si Cinzia sa akin. Halatang pati siya ay hindi nagustuhan ang asal ni Theo.

Sige, bahala siya. Paparusahan ko na lang siya.

"Okay."

Kinuha ko ang papel at isinulat ang mga pangalan nila, nilagay ko din kung saan sila nakaassign.