*hello sa aking proud na kaibigan! :) This chapter is dedicated to Jessabel Cruza. Hope you'll like my story.
Ree's POV*
"Ayoko."
"Nagmamakaawa na ko, Elle. Help me."
"Bakit ba kasi ako? There are so many creatures here in earth. Ree, ayoko ng balikan ang nakaraan."
"E ikaw gusto kong maging subject e."
"Ree, hindi pwede lahat ng gusto mo mapapasayo." What?! HANODAWW?
Ang magiting kong bestfriend dumadali na naman sa words of wisdom niya. Kaya ko siya gusto maging subject sa storyline namin e, mapapadali kasi yung paggawa ko because of her WORDS NA OCEAN DEEP.
"Pero... ah, eh, I'll grant you a wish. Nangangailangan lang talaga ako ngayon." Susunggaban niya tong Genie-genie kuno ko kasi siya yung tipong mahilig humingi ng wishes.
"Thanks but no thanks."
"Ayaw mo ng isang wish? Okay, I'll give you three wishes. You can grant it anytime you want." Pasensya na. Desperado na talaga ako e.
"Hm. Let me think of it."
"HOY ELLE! ANO KA? ABUSADO?! THREE WISHES WITHOUT EXPIRATION DATE NA NGA OFFER KO SAYO, TATANGGIHAN MO PA?" aba itong babaeng 'to! MAGULANG! *if you know what I mean.
*smiles* "Eto naman, pinapatagal ko lang. Pero fine, it's a deal. But make sure you won't reveal my real identity ha."
"WOHOOOO! Sa wakas! Thank you, Elle!" Niyakap ko siya ng mahigpit yung tipong hindi na makakapasok ang oxygen sa lungs niya. Pero salamat naman problem solved!
"But remember my wish. I know you. You'll grant anything as long it's a wish." Grabe naman 'to. Kung makapag-paalala. Mukhang mas nangangailangan pa sya sakin ah. Kinabahan tuloy ako bigla sa mga wishes niya. Will I regret this?
Elle's POV*
*flashback*
"Oppa, don't do this to me! *huk* I don't want to go to Korea! *huk* My life is here! OPPA!" patuloy na pagtulo ng luha lamang ang tanging maaaninag sa napakadilim na silid.
"No, Elle, listen! Everything that happened here is just temporary. You must go back to Seoul immediately." hawak sa magkabilang braso ang dalaga ng magpumilit itong kumawala sa hawak ng kanyang kapatid.
"NO! YOU LISTEN TO ME! I will do everything to get him back. Oppa, I love him. *huk.huk* He's all that I've got. He's my world. My life and my everything."
"You still have your hyeongs. Elle, stop this craziness, please? Your oppa is begging for you to come back and kindly cooperate with mom's wish."
"Anio. Dangsin-eun naegeseo tteeo noh-eu ani naega jug-eul geos-ibnida!" (No. I will die if you take him away from me!) matapos niyang sabihin iyon, malakas na sampal ang umalingawngaw sa paligid. Mga galit na mata ang sumalubong sa kanyang mga namumugtong mata. Hindi niya akalain na sasaktan siya ng kanyang kuya.
"You don't know what you're talking about! Liam, don't treat her as a kid this moment. She needs to wake up from the nightmare she had entered."
"Hyeong Levi, I hate you! I wish that all of you didn't become my family!" Dahil sa kanyang mga sinabi nagulat ang mga ito at sinamantala niya ang pagkakataon upang makatakas sa mundong masasabing walang kalayaan para sa kanya.
Tumakbo siya ng tumakbo na tila dinadala siya ng kanyang mga paa sa lugar kung nasaan ang dahilan ng pagtibok ng kanyang puso. Nakita niya itong nakatayo sa kabilang kalsada at nakangiti sa kanya.Ito ang mga mukhang hindi niya malilimutan sa mga panahong nabubuhay pa siya.
Wala na siyang pakialam sa mundong ginagalawan niya. Unti-unti siyang lumalapit dito na kasabay ng dahan-dahang pagpatak ng kanyang mga luha.
*EEEENGGGGGGGGGGGKKKKKKKK*
"LYNETTE!" huling salita na narinig niya bago pa man niya ipikit ang kanyang mga mata.
*end of flashback*
*huk* *huk*
"Hoy Ree, bakit ka umiiyak?"
"Ha? Ah, wala to. Nalungkot lang ako bigla." sabay punas nito sa mga luha sa mukha niya.
"Elle, ano nangyari sayo matapos nung aksidente?" pagbasag niya sa katahimikan.
"I go back to Korea."
"Bakit bigla namang nagbago ang isip mo?"
"My mom passed away, the day before I woke up in the hospital."
"Ay oo nga pala, may cancer si tita. Sorry for bringing up the topic."
"It's alright. At least that day on the funeral we've met. And every bad memories are on past now. Don't worry. I've regret being such a brat."
"Pasaway ka kasi!"
Ouch!
Aba't binatukan pa ko.
"Tss. Mahirap yung magdesisyon ka na ang choices ay dalawang bagay na mahalaga sayo." nabanggit ko na lang bigla.
"Hay naku. Kaya nga nauso ang timbangan di'ba? Syempre sa bawat desisyon titimbangin mo kung ano yung mas mahalaga at sa tingin mo ay di mo pagsisihan."
*smiles* "Ree, Oh Ree. Hindi mo pa kasi nararanasan yung mga sinasabi ko sayo kaya akala mo madali lang. Someday you'll understand me."
"Ahm Elle, may tanong pa pala ako sayo. Anong nangyari dun kay guy? Any news?"
"I don't have any. But I believe that until now our hearts are still connected."
"Wow, you still love each other?"
"Hmm, I'm not sure with his feelings but my instincts tell me to find him and continue our love story."
"Bespren, don't ya worry. I'll help you find him. At pag nakita mo na siya, tutulungan ko kayong maging masaya ulit."
"Haha. That's why I love you. But still, I'm thanking you in advance." I just hugged her to hide my tears from her.
---------------------------------------
BINABASA MO ANG
Perfect Opposite
Teen Fiction“Some things are destined to be -- it just takes us a couple of tries to get there.” ― J.R. Ward. Ree spend her lifetime being single, for she believes that her ideal man isn't on its way to meet her. Cool, romantic,and handsome are the qualities on...
