THE HEARTLESS ANGEL(On Going)

R E M I N I S C I N G T H E PAST

Kakadating ko lang galing school at wala akong nadatnan ni isa mang parte ng pamilya namin, nilibot ko na ang buong bahay at wala pa rin akong nakikitang ni anino nila.

Umalis sila ng hindi ako sinasabihan? Hays, parang hindi ka pamilya ah.

Tinawagan ko na din sila at ni isa sa kanila ay walang sumagot! Nakakainis! Iniwan ako mag isa.

Nanonood lang ako ng tv nang may biglang nag door bell, napakunot ang noo ko bago tumayo sa sofang inuupuan ko at tinignan ang monitor namin na naka-konekta sa labas para makita kung sino ang naroon.

I saw a boy standing in front of our door. Lalong nangunot ang noo ko dahil bakit pinapasok siya ng guard namin?

I opened the door and the boy imediately, go inside our house!

"Hoy! Bakit ka ba pumapasok sa bahay ng may bahay?!" Inis at gulat kong tanong habang sinusundan siyang pumunta sa sala at prenteng naupo sa inuupuan ko kanina, and the worst part is he ate my lollipops!

Dali dali akong sumugod at inagaw ang bowl na nag lalaman ng marami kong candies!

"How dare you to eat my lollipop! Hindi ka ba naturuan nang maayos ng parents mo? Na bago ka kumuha ng hindi sa 'yo mag paalam ka muna?!"

Habang inis na inis ako dito siya ay walang pakeelam lang na nakatingin sa 'kin habang subo subo ang lollipop ko!

"Can you shut up? You're too noisy."
Umirap muna siya bago ibinaling muli ang tingin sa tv namin.

Lalaki ba talaga ito? Mukhang bakla, tss.

"Paanong hindi mag iingay e' bigla bigla ka nalang pumapasok sa bahay ng may bahay, tapos hindi mo pa sinasagot mga tanong ko!" I shout at him again.

"How old are you?" Tanong niya habang hindi ako binabalingan ng tingin.

"And why do you care?" Mataray kong tanong, at inirapan siya.

"Just answer my question, little girl."

"I'm 5 years old! And you? How old are you, stranger?" Mataray ko pa ring tanong habang nilalantakan ang mga candies ko.

"I'm 6. Don't call me stranger, i have a name." Inirapan ko siya bago naupo sa sofang malapit sa kaniya.

"Then don't call me little girl, I HAVE A NAME." I mocked him, and for the third time i rolled my eyes at him.

I heared him chuckle. Kaya napabaling ang atensyon ko sa kaniya.

"Bakit ba ang sungit mo?" Tanong pa nito habang may maliit na ngiti sa labi.

"Eh pakeelam mo ba?" Inis kong sagot at nginuya ang candy na nasa bibig ko.

"That's bad for your teeth." He stated while looking at me.

"And so? I'm brushing my teeth dzuh." Maldita na kung maldita e' sa ayoko sa ugali niya e'.

"Why are you so mad at me?" Feeling close naman nito.

"Tinatanong mo pa talaga noh? Kahit sino naman magagalit kung may bigla na lang may papasok sa loob ng bahay niyo na hindi mo naman kilala tapos may kapal pa ng mukha na makikain ng LOLLIPOP ko at bigla nalang uupo sa sofa namin ng hindi sinasagot ang mga tanong ko?" Sarcastic kong tanong habang matalim ang mga matang nakatitig sa kaniya.

"Pangarap mo siguro maging rapper noh? Bilis mo mag salita e'." Namamangha niyang tanong, inismidan ko siya at inirapan ulit.

"So back to my questions earlier, why are you here? Do i know you? Well i know that i don't know you but why are you even here?" Natawa pa siya saglit kaya tinaliman ko ang tingin sa kaniya.