Selena
HIS kiss made me feel so special. Napukaw na ako sa pagpunas niya pa lamang ng mga labi ko. His Love for me was UNCONDITIONAL. Kahit na ako'y nakapikit ay nakikita ko ang katapatan sa kaniyang mga mata, ngunit hindi ko makita kung anong dahilan at hindi niya ako mamahal tulad ng nararamdaman ko sa kaniya.
Jared's lips was perfect. Wet, naturally red lips. Hindi ko pa kinakaya kapag napakakagat na lamang siya ng kaniyang ibabang labi, it makes him more cool and attractive.
I was just enjoying the moment na nakahiga ako sa kaniyang hita. Why didn't he kiss me at my lips? Sa bagay, Jared was gentleman, lahat na nga ng katangian ng isang lalaking pinapangarap ko ay nasa kaniya na. His uniqueness giving him an A-plus grade for my future husband. Actually, he's the one for me. I already found him but he cannot saw me.
Humikab ako ng malaya,ini-unat ko ang aking dalawang kamay. Kunwari'y kagigising lamang.
"Wala pa ba tayo sa La Mabista?", I softly asked Jared. Nakahiga pa rin ako sa mga pagkakataong iyon. Medyo nanghina rin talaga ako, the time which I vomit. Nakakahiya din sa kaniya at kay kuyang driver. I never expected na masusuka pa ako sa edad kong ito.
"Malapit na raw tayo sabi ni kuya, kaya bumangon ka na diyan at pagmasdan mo ang paligid." Inalalayan niya ako sa pagbangon ko. My heart was beating so fast, for me his touch was unexplainable. Hindi ko mawari kung anong lamig o init ang dumadaloy sa kaniyang kamay. All I know that his concerns are pure.
Lumapit pa siya ng husto sa akin. Jared was pointing, he wants me to look outside. Nakabukas na ang mga bintana ng sasakyan. 'Hmmmmmmm', the fresh air. Napapikit ako ng sandali ,kay lamig ng simoy ng hangin kahit ngayon ay buwan ng tag-araw.
"How's the feeling? Ayos ba?", He queried.
"This is freedom" I answered him decently.
Napakaraming puno ang nadaanan namin at madadaanan pa lamang. Can't wait to take some pictures here. I already love this place kahit hindi pa ako nakakalabas. Some people are waving on us, they really know what tourist is. Nasobrahan na ba ako sa pagiging ignorante ko sa lugar na 'to. I wave back to them at nakangiti ng normal.
NAKARATING na nga kami sa La Mabista. I saw the beautiful arc made of bamboo shoots at nakapinta ang pangalan ng lugar na iyon. How creative the people here are. Gosh, this is exhilarating like I said.
BUMAGAL ang takbo ng sinasakyan namin. I used this opportunity to take some pictures nor videos. Marami ang nagtitinda ng iba't ibang pagkain hilaw man o luto. I think this is their Public Market. Kaya alam ko na kung bakit binawasan ni kuyang driver ang kaniyang pagmamaneho.
I saw some dried fishes, fresh fruit like buko, pomelo,dalandan. Mayroon ding mga souvenirs na mabibili, and I'm going to buy, magpapasama ako kay Jared dito. People here look so responsible, wala akong makitang basurang nakakalat. They have their own waste segregation. Samantalang sa Palengke namin makalat na nga't mabaho may daga pang nangangagat. Isa pa, mga mandurugas pa ang ibang mga taon don. Meron ding magnanakaw.
Nakalabas na kami ng Public Market and Jared was also enjoying the ambiance. Ibang-iba ito sa mga nakikita ko sa mga larawan. Akala ko ay mabibigo ako. Expectation versus Reality.
"Sir, Ma'am malapit na po tayo",ang masayang saad ni kuyang driver sa amin. Nagkatinginan kami ni Jared at napatawa.
"Huwag niyo na po kaming tawaging Sir and Ma'am. You're free to call us on our names. I'm fine with Jared."
"I'm fine with Selena na rin po."
Napatawa ang driver namin at nagpatuloy sa pagmamaneho. Medyo bumilis na ang takbo ng sasakyan.
"Gutom na po ba kayo kuya?",Jared asked.
"Hindi pa naman po Sir ayy este Jared" Nararamdaman kung hindi siya sanay na tawagin sa pangalan niya lamang si Jared because he look so Bossy talaga. The way he speaks at kaniyang porma ng pananamit at tindig.
Napahinto kami bigla dahil may tumatawid na mga kalabaw sa daan. Ito lamang ulit ang pagkakataon na makakita ako ng kalabaw sa buhay ko. Ang mga tanging nangigibabaw na nakikita ko lamang sa lugar namin ay Asong kalye, pusa at daga. Minsan ka lang makakita ng matitinong hayop sa paligid dahil the precious ones are inside their cages.
I GLANCE outside when a handsome boy walks. He's wearing a dirty and traditional clothes, you know it's dirty because of industriousness. I consider he's the owner of those carabaos. Nagpatuloy na rin kami sa aming pagtakbo.
Biniro ako ni Jared that the boy I saw will gonna be my FUTURE HUSBAND. Pero hindi niya alam I already engrave his name into my heart. Kulang na nga lang pagawan ko siya ng pedestal.
I only smiled at him at iniiwas ko na rin ang tingin ko sa kaniya baka kasi masabi ko na ang nararamdaman ko sa kaniya.
