Taeyong: Bana bakın! Benim febreze spreylerim nerde, kim nereye kaldırdı? ↪ Mark: Galiba Kun hyung kaldırmış olabilir hyung..
Ten: Arkadaşlar! Jaehyun bu aralar fazla durgun. ↪ Johnny: Anlatmıyor ki.. O kadar yemek aldım hala konuşmuyor adam.
Taeil: Odadan bile çıkmıyor, uyumuyor da.
Haechan: Neden sırayla nöbet tutmuyoruz? ↪ Shotaro: Sungchan ve ben tutabiliriz, nasıl olsa gündüz uyuduk. ↪ Sungchan: Evet biz kalırız başında, gelince uyursunuz hemen, yemek hazırlarım yersiniz. ↪Winwin:İyi ki geldiniz çocuklar 😢😢😢 ↪ Xiaojun: ama siz daha çok yoruldunuz?
Taeyong: @Sungchan @Shotaro siz uyuyun biraz daha, bugün yoruldunuz. ↪ Sungchan: Hyung sen bizden de çok yoruldun ama? ↪ Taeyong: Sizi terslemesin, ↪ Taeil: Haklı.. nasıl olsa önden eve gidiyorsun, dikkatli ol Taeyong.
...
Taeyong içeri girer girmez Jaehyun'un odasına girdi, tahmin ettiği gibi oturuyordu. Sizleri karnında kollarını bacaklarına çekmiş, başını da dizlerinin üstüne koymuş ağlıyordu.
Yatağa oturup parmaklarına dokundu, başını kaldırıp koyu kırmızı gözleriyle bakmış sonrasına dudaklarını büzmüştü.
"Buraya gel koca bebek~ Ağla hadi.. buradayım ben." Kollarını ince bedene dolayıp yüzünü boynuna gömdü. "Güzelce ağla, sonra da herşeyi anlat tamam mı?"
Küçük kahkahaları hıçkırıklara geçiş yaparken içi parçalandı Taeyong'un. Herkesin derdini dinleyip yardımcı olurdu ama Jaehyun.. matruşka gibiydi. Sıkıntıları bittiğinde yenisi gelirdi, herşeyi içinde saklardı.
"Ağlamayı bırakalım ve konuşmaya başlayalım hadi.. neden uyumuyorsun, yemek yemiyorsun, kimseyle konuşmuyorsun, dışarı adımını bile atmıyorsun? Herkes senin için çok endişeleniyor biliyorsun değil mi?" İnce bedenden ayrılıp sweatshirtün kollarına burnunu sildi, başını salladı.
"Yüzünü yıka ve odama gel on dakika sonra." Yataktan kalkıp odadan çıkan ince bedeni izledi.
🌙
Beyaz kapıyı yavaşça açıp içeri girdi. Akvaryumun önünde duran zatıf bedeni görünce hafifçe gülümsedi. "Geç otur hadi, güzelce dinlen minik salyangozum!" Onun gibi olmayı çok isterdi, hep neşeli olmayı, güçlü olmayı...
Akvaryumun beyaz ışığı odayı aydınlatıyordu, yaklaşık on dakika konuşmadan durdular. Jaehyun yere Taeyong ise yüzüne baktı. "Benim gibi olmayı isteme sakın..." "Hyung nasıl-" Ellerini tuttu.
"Biliyorum, hepiniz her üzüldüğünüzde benim gibi olmak istiyorsunuz.. güçlü olmak ya da sürekli gülümsemek, sorun yokmuş gibi davranmak. İnan bana asıl ben sizin gibi olmak istiyorum." Derin nefes alıp konuşmaya devam etti.
"Sizinle ilgilenmekten kendime vakit ayırmıyorum.. aklına bundan bıktığım kesinlikle gelmesin. Sizi kendimden çok seviyorum, sizinle ağlayıp sizinle gülüyorum ve bu beni çok mutlu ediyor. Size bağlıyım, yirmi bir küçük kardeşe yirmi bir çocuğa."
Burnunu çekip gözlerini sildi. "Hyung.. artık yapmak istemiyorum."
"Neyi istemiyorsun?"
"Şarkı.. söylemek." Gözlerini sıkıca kapattı ikisi de. Taeyong ne söyleyeceğini Jaehyun is vereceği tepkiyi düşünüyordu.
"Tamam..."
"Tamam mı? Kızmayacak mısın?"
"Beraber bırakalım, aynı eve çıkar geçinir gideriz. Arada bir çocukları ziyaret ederiz geldiğimiz için ve ayrılmak istediğimiz için bize küfrederler. Birer kedi ve köpek alır besleriz ne dersin?"
"Hyung-"
"Bunları göze alıyorsan, neden olmasın. Fanlarımızı, sunbaeleri, hoobaeleri, çocukları ve beni geride bırakıp güzelce yaşayabileceksen kapı hemen şurada. Hiç düşünmeden gidebilirsin."
"Hyung kırıcı oluyorsun bu-" İnce beden ellerini bıraktı, uzaklaştı.
"Asıl kırıcı olan sensin. Bu yola çıktığımızda birbirimize söz verdik ne çabuk unuttun?" Dolan gözlerini silerken zor da olsa konuştu.
"Hyung.. senden ayrı kalmak.. istemiyorum... Sensiz yapamam."
"Bebek gibi oldun gel buraya~ Aigoo, Jaehyun'um ne kadar çabuk büyüdü benim..." Kollarını sarıp sırtını okşadı.
"Bu gece yanımda kal, beraber uyuyalım olur mu? Hadi şimdi sümüklü kollarını örtüme sürmeden yat yoksa seni geri gönderirim!" İnce kolların arasına kıvrılıp gözlerini kapattı.
"Hyung."
"Hm?"
"Seni seviyorum, Doyoung'un sevdiğinden de çok..."
"Biliyorum ve.. Bende seni seviyorum. Ten'in seni sevdiğinden daha çok." Sıcak dudaklar birkaç dakika birlikte durdu, sonrasında yorgun düşen beden hem öpücükten hem de ağlamaktan uykuya daldı.
Jaeyong olmadan yaşayamam bunu fark ettim. Günün yarısı Jaeyong düşünerek geçiyor.... Şu ramazan geçsin smutlu bi JaeYong salıcam inşallah 😏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
