.•♫•♬• ᯽Solmuş Çiçeğim᯽ •♫•♬•

"Göründüğü kadar kötü değil"

-3.Kişi'nin gözünden-

Gaster, olan biteni Chara ve Asriel'e özetleyerek anlatmıştı.
Frisk hala kendini toparlamaya çalışıyordu ve Sans yanındaydı.
Frisk, kafasını Sans'ın omzuna koymuş, gözlerini yere dikmiş öylece düşünüyordu..
Sans ise bir koluyla Frisk'e sarılırken, yaşadığı korkuyu atlatmaya çalışıyordu..
Biraz geç kalsa, belki de çok geç olacaktı..
Korkmuştu çünkü Frisk'i tekrar kaybetseydi.. bu kez onu geri getiremezdi..
Bu zaman çizelgesinde Frisk, Reset tuşunu parçalara ayırmıştı.
Artık geri dönüş yada ikinci şans yoktu..

O korkunç anı, Sans'ın zihninde tekrarlanıp duruyordu..
Frisk'i, ruhunu almak için ikna etmeye çalışıyordu..
Ama başaramamıştı... onu kurtarmak için birşey yapamamıştı ve Frisk gözleri önünde son nefesini vermişti

Şimdi ise sanki onu bırakırsa kırılıp, dağılacak gibi sarılıyordu Frisk'e

Frisk ise, kendisine anlatılanları bir araya getirmeye ve gerçek hikayeyi olay sırasına göre kafasında canlandırmaya çalışıyordu..

Saçma geliyordu ona.. üstü örtülmüş gerçeklerin inandırıcılığı..
Bunca zaman herşeyden habersiz yaşamış olması..
Büyük umutlarla kurduğu planın yerle bir oluşu..
Tüm bunlar çok..  gerçekdışı değil miydi?

Biriken duygularını daha fazla bastıramadan yüksek sesle ağlamaya başladı.

Biliyordu.. herkesin özgür olmayı ne kadar istediğini çok iyi biliyordu..
Herkese umut olduğunu..
Onu gören her canavarın özgürlüğün kokusunu alabildiğini..

Ve yüzleşmek istemediği bir gerçek vardı tabii..
Yeryüzündeki insanların, canavarları asla kabul etmeyeceğini, inananmak istemese de biliyordu..
Bu,boğazında bir düğüme sebep oludu hep..

Daha çok ağlamaya başladı..

-Sans'ın gözünden-

Tüm bunları kaldırabileceğini düşünmek bir hataydı ama bilmesi gerekiyordu.
Yine de.. Frisk'in bunları yaşamak zorunda olması adil değil. 

Bana sıkıca sarıldı ve bir süre ağladı..
Uzunca bir süre..

Yanlızca sırtını sıvazlayabildim..
"Shh.. tamam geçti artık biliyorsun, kendini fazla zorlama, zamanla kabullenebileceksin. Ayrıca.. unutma ki güzel bir son için, yeni bir başlangıcımız var "
dedim ve biraz sakinleştirebildim ağlamasını..
Sonuşta daha kötü ne olabilirdi ki?
Artık olanlardan habersiz yaşamak zorunda değildi.
Artık bazı parçalar yerine oturmuştu.

Bir süre sonra ağlamayı tamamen kesti, kesik soluk alıp nefesini düzenlemeye çalışıyordu..

Kafasını,omzuma gömmüş olan Frisk'in saçlarını kulağının arkasına alarak fısıldadım

Sans:Bilmen gereken son birşey daha var Frisk..

Kafasını kaldırmadan sessizce cevap verdi..

Frisk:.....K-Kaldırabileceğimi sanmıyorum...
Sans:Hayır, hayır.. söz veriyorum bu kez kötü bişey değil.
Frisk:....Ne oldu?
Sans:Baban size bir mektup bırakmış..

Frisk, hızla başını kaldırıp merakla dolu bir yüz ile birkaç saniyeliğine bana baktı..
Sonra ellerini omzuma koydu ve endişeli bir şekilde doğrudan gözlerime odaklandı..

Frisk:....N-Nasıl yani? ..Kim söyledi? Bu zamana kadar neden ortaya çıkmamış?  Annemin haberi var mıymış? Ne yazıyormuş?
Sans:Hey, hey sakin.. teker teker sormaya ne dersin?