4. Bölüm
Bir Kelebeğin Kanat Çırpışı gibiydi hayallerimiz.
Arkama döndüğüm anda simsiyah gözler duraksamama neden olmuştu.
Gözlerimi kara gözlerinden ayırıp aşağıya indirdim siyah dar paça pantolonu beyaz ipek gömleği ile gerçekten iyi görünüyordu. kollarını birbirine bağladığı için kol kasları çıkmıştı gözlerim yavaşça yüzüne çevirdiğimde dudağının kenarı yukarı kalkmış alaycı bir gülümseme vardı.
Aypars beyin hafif öksürmesiyle kendime geldim. Kara gözden gözlerimi çekip hızlıca Aypars beye hafif tebessümlü selam verdim ve ışık hızıyla odadan çıktım.
Asansörden indiğimde koridorun sonunda boranı gördüm. Kafasını telefona gömmüş oyun oynuyodu hayır gören müdür falan demezdi bu çocuğa. Hafif bir tebessümle sessizce yanına gittim beni fark etmemesini fırsat bilip beline cimcik attım. ' ananı sikimm' diye bağırınca gülerek etrafıma bakındım kimse yoktu Allah'tan büyük ihtimal kahve molasına gitmişlerdi.
" anamı mı?"
" ya öyle değil !!....ne cimcikliyorsun kızım oyunun son evresindeydim senin yüzünden baştan oynayacağım mutlu musun?"
Yalancı bir sinirle söylediği söz tebessüm etmeme neden oldu "evet" dediğimde sinsice gözlerini kıstı. Bana doğru dönüp elini kaldırdığında yapacağı şeyı anladığım an artık çok geçti, saçımın arasında hızlıca dolanan ellerinden kurtulmaya çalışıyordum.
" boran yapma şunu bak saçım bozuluyor..... boran dursana... bak sıçıcam ağzına bir dur.."
Boranın elini tutup büktüğümde acıyla yüzünü buruşturdu, elini çekmeye çalışırken bende onun saçlarını karıştırıp bıraktım.
" deli gücü mü bu?" kolumu çok kasım var gibi büküp öptüm.
" boks saolsun" ikimizde bu halimize güldük.
" hadi kahve molasına pek kimse yok zaten sabahın köründe bir kahve sigara yapıyorlar haklı olarak"
Cevap vermeden beni kolunun altına alıp asansöre yürüdü.
" şirkette yapma şu hareketleri Allah aşkına biri görecek dedikoduya malzeme vermeyelim zaten meraklılar çekemem" elini tutup indirdim.
" kasma bu kadar be müdürüm beeen sustururum onları "
" disiplin diye bir şey var iş yerinde hani böyle şirkette ki bazı hareketleri davranışları falan engelliyor hiç duydun mu"
" kim disiplin mi? O kim ?" kendi dediğini kahkaha atarken ben sadece yüzümü buruşturdum asansörün önünde bekliyorduk.
Bir anda kapı açıldığında içinde Aypars beyin odasında ki grup vardı. Şaşkınlığımı gizleyemedim çünkü onlar farklı bir asansörle inmesi gerekiyordu çünkü Aypars beyin odasına farklı asansör gidiyordu bizim kullandığımız asansör belirli bir kata çıkıyordu daha eğer yukarı çıkılacaksa şifre girmen gerekiyordu, farklı asansörü sonradan yaptırmışlardı demek ki değiştirme zahmetine girmediler
Boran beni belimden tutup içeri itti hafifçe, Gözlerim hepsinin üzerinde gezdirip yine kara gözlerde durduğunda bana değil daha çok borana bakıyordu borana döndüğümde onunda gözleri kara gözdeydi Boran belimi hafif sıkarak asansöre bindik.
Aypars beyin masasında oturan yüzünde yara izi olan kadın borana dönüp
" naber boran görüşmeyeli uzun zaman oluyor" boranın belimdeki eli kasılırken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
● BOŞLUK ○
ChickLitBir insan ne kadar kaçabilirse o kadar kaçıyorum geçmişin kirli sayfalarından pes etmek gibi lüksüm yok. Her kitapta olduğu gibi bu kitapta da baş karakter var. Yalnız tek farkı baş karakterler hep yan karakterler ve bunu kimse fark etmiyor.
