1. Bölüm

81 11 13
                                        

Kimilerimiz güne güneşi selamlayarak ya da elini yüzünü yıkayarak başlar öyle değil mi?

DEĞIL !

Alya gözlerini annesinin hıçkırık seslerini duyarak açtı. Sessiz ve kısık bir ses tonuydu bu  öyle ki sesi yıllardır kulağına kazınan Alya'dan başka kimse duymamıştı. Koşar adımlarla annesinin yanına gider .

         - Annem özür dilerim duymadığım için sesini , affet beni o adı herif'in sana bunu yaptığını duymadığım için özür dilerim.

Alya' nın öfkesi en çok da kendine idi . Bedeninin zayıflığına , korkusuna , annesinin çığlığını duymamasınaydı. En çok da yaşarken babalık yapmayan o adamaydı . Annesi Alya'nın  sözlerine kendini sakinleştirmesi gerektiğini anlasa da acısı buna müsade etmez . Kollarındaki morlukları kapatmak istese de parmaklarının dermansızlığından hareket edemez . Anne - Kız oturup hıçkıra hıçkıra ağlar.

Alya annesinin yanına oturup :

         -  Kızım , Alya'm sakın bir daha konuşma böyle hepsi geçecek annem hepsi geçecek güzel kızım hadi artık kendimizi toparlayalım kardeşlerin de uyanır birazdan benim güçlü kızım, ela gözlüm söz veriyorum bu son olacak ne size ne de bana bir daha dokunamayacak .

        -  Annem bana söz ver ne olur . O adam yanına gelir gelmez beni çağır artık dayanamıyorum canının yanmasına.

         -  Tamam Alya'm güzel kızım hadi kalk bakalım annen için güzel bir kahvaltı hazırla bende ellerimi sarayım, geliyorum yanına.

Annesinin parmaklarını tek tek öptü Alya  , canının yanmasına daha fazla dayanamadı indi aşağı  , en küçük kardeşi Melek de uyanmış yatağında bebekleri ile oynarken ortanca olan Fatih'te kapısını açmıştı.  
Kardeşlerini öpüp mutfağa geçti ,               annesinin mutlu etmek için her yolu deneyen Alya en güzel kahvaltı için önce patates kızartması yapacaktı . Bu bıçak ve patatesleri tezgaha alıp soymaya başladı . Fatih mutfağa gelip:

           -  Abla ben ekmek almaya gidiyorum. Sana da simit alayım mı?

           -  Olur ablacım ama hızlıca gel bak anneme de.en sevdiği otlu poğaçadan kendine unlu kurabiye...

          -  Abla bende şeker istiyorum.

          -    Duydun abisi miniğin sesini bunları alıp hızlıca gel aman dikkat et köşeden dönerken, çok hızlı arabalar geçiyor hep unutuyorsun .

           -  Tamam abla büyüdüm ben çıktım hadi .

Fatih evden uzak kalan fırına koşar adımlarla çıkarken Alya da patatesleri kesmeye devam etti.  Çok zaman geçmeden kapının sert bir şekilde açılmasıyla korku ile arkaya bakması bir oldu Alya'nın ...

      

ALYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin