God

134 13 54
                                    

      "Hadi Shuichi onu kucağına al ve benimle gel." dedi bay God. (Adamın adı God. Tanrı olduğu için değil.)

     Hiç gergin değildim nedenini az çok anlayabiliyordum çünkü Vega içimde kıpır kıpırdı. Yerinde durmuyordu.

     Kokichi yorulmuş olacak ki çok güzel uyuyordu. Saçlarının yere değmemesi için çok dikkat ediyordum.

     Saçları çok uzundu ve bu işimi sorlaştırıyordu. Kıçımdan ter akıyordu.

     Bay God bir anda durdu ve bana döndü. Sert bakmıyordu aksine çok yumuşak ve tatlı bir yüzü vardı.

     Tebessüm ederek, "Biraz başın dönebilir. Dikkatli ol. Ama Kokichi'ye dikkat et. Işınlanırken onu bırakırsan boşlukta kalır ve onu ben bile kurtaramam.

      Güçlerimi ona devrettim ve Youga'ya döndüğümüzde aktarmaya devam edeceğim." dedi. (Youga, onların dünyasının adı bebişler.)

     Kafamı anladığımı belli eder bir şekilde salladım ve Kokichi'yi sıkıca tuttum.

    Gözlerimi kapatıp açtım. Açarken zorlanmıştım çünkü burası bembeyazdı. Etraf çok güzel gözüküyordu.

     Hemen kucağıma baktım. Kokichi'yi kontrol etmek için. Mışıl mışıl uyuyordu. Çok tatlı bir şekilde uyuyordu.

     Uyurken baş parmağını emdiğini söylemiş miydim? O tam bir bebek. Bu kadar masum olan bir kişi nasıl bir evreni kontrol edecek.

Çok mu yorulacak benim sevgilim?

      Onun yorulmasını istemiyorum. O çok narin. Narin di en son. Evrim geçirince ne olduğunu bilmiyorum.

     Youga'da varlıklar ikiye ayrılıyordu. Şeytan ve melek. Tanrı ve ailesini saymıyorum çünkü onlar eşsiz.

     Bu gezegen'de dünya'da olduğu gibi kanatlarımızı, boynuzlarımızı ve halkalarımızı saklayamayız.

     Melekler şeytanlara 'ay bu şeytan', şeytanlar meleklere 'ay o melek' diye ayrımcılık yapmıyorlardı.

     Benim kanatlarım ve boynuzlarım çıkmıştı. Kokichi'de bir değişiklik yoktu. Nedenini merak ediyordum. God'a sormak istiyordum ama kızmasından korkuyordum.

      Bir anda durdu ve bana döndü. "Onun neden dönüşmediğini merak ediyorsun. Ben engelliyorum. Ortalık yerde dönüşmemeli. O bir ilk olacak Shuichi. O bir melez."

      Ah tamamen çıkmış aklımdan. O bir melez. Doğruya. Saraya gelmemize az kalmıştı. Kokichi, hala bıraktığım gibi parmağını emerek uyuyordu.

     " Yürümekten yoruldum. Zorlanmayacaksan kanatlarını kullan evlat. "
" Zorlanmam efendim. "

      Kanatlarımı gerdim ve uçmaya başladım.
Melekler ile Şeytanların kanatları aynı değildi. Meleklerin kanatlarında beyaz tüyler varken, şeytanlarda tüy yoktu.

      Meleklerin kanatları beyaz iken, şeytanların kanatları kırmızı. Saraya geldiğimizde yavaşca yere indim. Hala Bay God'u takip ediyordum.

      Bir odaya geldik. Bay God onu bir tahta yatağa yatırmamı istedi. Bende dikkatlice onu yatağa yatırdım. Bir anda "Mono&Kuma çıkın içinden." dedi.

      İkiside çıktı. "Neden çıktılar efendim?" dedim nazikce. Yanlış anlamasını istemezdim. "Kokichi acı çekecek. Mono&Kuma olmadan'da güçleri var ve bunları kullanmayı öğrenmeli. O acı çekerken Mono&Kuma zarar görmemeli." dedi.

        Onun acı çekişini görmek istemiyordum. Bir kaç kablo bağlandı kullarına. Kafasınada bir kaç kablo bağlandı. Aynı işlemi Bay God'ada yapmışlardı. O acı çekecek miydi?

        Sonda Kokichi'yi el ve ayak bileklerinden bağladılar ve ellerine değişik eldivenler taktılar. Onu bağlamalarını anlamıştım ama neden o garip eldivenleri takmışlardı?

        Odaya bir kadın girdi. Full kırmızı giyinmişti. "Evladım, neden onu bağlayıp eldiven taktırdığımızı merak ediyorsun. Acı çekerken kaçmasını istemiyoruz. Tabiki kaçma iç güdüsü onun elinde olan bir şey değil.

       Eldivenler ise, tırnaklarını görüyor musun?" dedi ve bir eldiveni çıkardı. Tırnakları up uzundu ve simsiyah'dı. " Bu tırnakları nereye batırırsa yüklü miktarda zehir enjekte ediyor. Acıdan tırnaklarını ellerine geçirmemeli. "dedi.

       Anlamıştım. Çok zahmetli bir işti.
" Bu arada evladım ben Miyamaru. Kokichi'nin Annesiyim. " Ah demek Kokichi'nin annesi buydu. Çok güzel ve nazik bir kadındı.

      Ordaki bir görevliye işaret ederek işleme başlamasını söyledi. Adam bir kaç düğme çevirdi ve işlem başladı. Kokichi'de ufak bir değişiklik bile yoktu.

      Ama bay God acı çekiyormuş gibi gözüküyordu. Ellerini sıkıyor ve yüzünü buruşturuyordu.

      Bayan Miyamaru hemen Kokichi'nin eldivenlerini sıkıladı. Koşarak yanıma geldi. "Enerji akımı çok hızlı gerçekleşti. God artık sadece kendine ait olan güçleri ile duyuyor. Görevliler onu odasına çıkaracak. Kokichi bir anda güç enjekte edilince çok acı çekecek. Asla yanından ayrılmamalıyız."

        Kafamı sallayarak onay verdim. Kokichi bir anda gözlerini açtı. Bir anda bağırmaya başladı. Acı içinde inliyordu. Gözlerinden yaş geliyordu.

        Yanına yaklaştım. Beni görmüyordu. Dahada yaklaştım. Gözleri beni bulduğunda yerinden kalkmaya çalıştı. Bir anda gözleri dahada açarak ağlamaya başladı. Bağırarak ağlıyordu.

         Onun acı çekmesini istemiyordum.
O ağladıkca canım yanıyordu. Göz yaşlarını sildim nazikce.

         Belliki acısı azalmaya başladı çünkü
gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. "Shuichi, bitti mi? Canım çok ac-acıyor."

     Tebessüm ederek "Bitti bebeğim. Geçti. Artık acı çekmeyeceksin." Saçları terden anlına yapışmıştı. Parmaklarımla onları kulağının arkasına sıkıştırdı.

     "Geçti bebeğim." Gözleri yavaşca kapandı.
Bayan Miyamaru yavaşca yanıma çöktü. Kokichi gözlerini kapattığı an gözümden bir yaş düştü.

      Bayan Miyamaru ellerini yanaklarıma koydu ve yavaşca gözlerimi sildi. "Ağlama Shuichi. Geçti bak nasıl mışıl mışıl uyuyor." dedi nazikce. "Hadi bana yardım et. Ellerini çözelim ve onu odasına taşıyalım. Beraber uyursunuz. Yoruldunuz." dedi.

       Kafamı salladım. Uyanmaması için yavaş ve narin davrandık. Ellerini ve bacaklarını çözdük ve onu kucağıma aldım. "Hadi beni takip et canım."

      Takip ettim. Odaya geldiğimizde kapıyı açtı. Oda oda değil bildiğin 3+2 evdi. Çok büyüktü. Onu yavaşca yatağına yatırdık ve üstünü örttük. "Sende yat Shuichi. Kokichi uyandığı an bana haber ver. Melez olduğu için kanatları işlemden sonra kanatları çıkacak." dedi ve beni yatağa yatırdı.

       Bana çok nazik davranıyordu. Belli ki herkese öyle davranıyordu. Gözlerim yavaşca kapandı. Ve bende kendimi Kokichi gibi uykunun kolladına bıraktım.

Merhaba canlarım. Yeni bölüm ile sizlerleyiiim. Yanlışlarım varsa kusura bakmayın. Bu gün yazdım ve bu gün yayınladım.

Neredeyse 1 K okuma olacak ve benim bunun için size bir sürprizim olacak. Merak ederseniz sorun cevaplayacağım.

Sizi seviyorum öpüldünüz. 😘💜✨

YOU'RE SCARING US! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin