ARKADAŞLIK

164 14 29
                                    

     Öncelikle merhaba. Nasılsınız?
Bu bölüm çok güzel oldu bence. Yeni bölüm elimde yoktu ama sabah gördüğüm bir yorum ile hemen yeni bölüm yazdım. Kendimi o kadar kaptırmışım ki derse geç kalıyordum. Lütfen daha fazla yorum yapın. Siz yorum yapmayınca benim yb yazasım gelmiyor. Burdan sabah yazan kullanıcıya sesleniyorum. Teşekkür ederim bebek iyiki varsın. 💜💖
bne_chiaki

      Müdür monokuma sessizce gelmeyi planlarken, Kokichi onun aurası'nı hissetti ve kızarak olduğu yere doğru bağırdı. Müdür monokuma kendine has gülüşünü takınarak onların yanına geldi. Yemekhane' de kimseden ses çıkmıyordu. Müdür masaya gelince diğerleri çivi üzerinde oturuyormuş gibi nefes bile almıyorlardı. Shuichi ile Kokichi ise çok rahat bir şekilde sandalyelerinde yayılmış Müdür Monokuma'ya bakıyorlardı. Kokichi, "Hoş geldiniz müdürüm. Bir sıkıntımı vardı? Ayağıma kadar gelmişsiniz?" dedi net ve alaycı bir şekilde. Yemekhane'deki herkesin gözü fal taşı gibi açılmış Müdür Monokuma'ya bakıyordu. Müdür sinirlenmiş olacakki burnundan soluyordu. Derin bir nefes aldı ve geri verdi. Ve şöyle devam etti. " İstersen konuşmamıza odamda devam edelim ha KokicHİ?" dedi sonunu bastırarak.

      Kokichi, Shuichi'ye bakarak güldü ve Müdür'e baktı. "Benim kimseden saklayacak bir şeyim yok müdür bey. Ne konuşacaksak burda konuşalım. Sizin saklamak istediğiniz bir şey varsa onu bilemem." dedi net bir şekilde. Sonra etrafına baktı ve nazik bir şekilde "Arkadaşlar lütfen önümüze bakalım. Müdür bey utanıyor." dedi. Müdür'ün sabrı taşmış olmalı ki "KOKİCHİ!" diye bağırdı. Kokichi bir anda müdür'e yaklaşarak, "Bana bak moruk. Sabrımı zorlama anladın mı? Seni parça pinçik eder pamuklarını da bok çuvalına atarım. Şimdi ya ağzında'ki baklayı çıkarırsın yada burdakilerin daha fazla korkutmadan SİKTİR OLUP GİDERSİN ANLADIN MI?" dedi sonunda bağırarak. (ah Monokuma'nın herkesin içinde göt olmasına bayılıyorum.)

      Monokuma, burnundan soluyarak yemekhane'den çıktı. Kokichi yemekhanede'ki herkese baktı. Kaito'da dahil herkes ineğin trene baktığı gibi Kokichi'ye bakıyordu. " Sizide huzursuz ettim kusura bakmayın." dedi nazik bir şekilde. Shuichi'ye baktı ve "Biz en iyisi kalkalım sevgilim" dedi. Yemekhanede'ki herkes aynı anda "Yok kalkmanıza gerek yok rahatsız olmadık." dedi. Sonra hepsi yüzünde bir tebessüm ile önlerindeki yemeği yemeye devam etti. Kokichi mutluydu çünkü belliki ondan korkmuyorlardı. Arkadan iki tane kız geldi. Onları daha önce hiç görmemiştim. "Şey Kokichi." dedi öndeki kız utanarak. " Efendim?" dedi nazikce. "Saçların çok güzel. Onları tarayıp örebilir miyiz?" dedi masum bir şekilde. Bu Kokichi'nin işine gelirdi çünkü çok uzun oldukları için çok çabuk karışıyor ve ne kadar toplamaya çalışsada önüne geliyordu. "Evet lütfen çok iyi olur." dedi gülerek.

        Kızlar o kadar mutlu olmuştu ki oldukları yerde sıçramış ve hemen arkasına geçmişti. Yere bir örtü sermişlerdi çünkü saçını açtıklarında büyük bir kısmı yere deyecekti. Shuichi, Kokichi'yi izliyordu. Kızlar onun saçını örerken Kokichi'de onlarla sohbet ediyorlardı. O kadar güzel izliyordu ki ne hakkında konuştuklarını veya neye güldüklerini bilmiyordu. Ama o güzel manzarayı ömrünün sonuna kadar izlese genede bıkmazdı. Kokichi elini gazozuna attığında bitmiş olduğunu görünce üzüldü ve dudaklarını büzdü. Shuichi, onun bu bebek hallerini çok seviyordu. (Tabiki gücü ile yeni bir içecek alabilir veya yaratabilirdi ama işte haksızlık olmasın diye uğraşıyor minik kalpli çocum.)

          Shuichi kalktı ve kantinden bir panta daha aldı. Geldiğinde Kokichi elindeki panta'yı görünce gözleri parladı. "Aw sevgiliim teşekkür ederim." dedi mutlu bir şekilde. Kokichinin saçlarını ören kızlar onların bu hallerini çok şirin buluyordu. Kendi aralarında konuşarak kıkırdıyorlardı. Kokichi panta'nın ağzını parmağı ile açtı. (gazozun ağzındaki şey varya bir aletle açılıyor. O demir kapak arkadaşlar. :3) Bir yudum aldı ve "oh be." dedi. Shuichi oturduğu yerden onu izlemeye devam etti. Kokichi insanlar'ın yediği şeyleri artık yiyemiyordu. Sadece önceden çok sevdiği panta ve ramyon kimchi ikilisini yiyebiliyordu.

      Shuichi'ye parmağı ile yakınlaşmasını söyledi. Shuichi yakınlaştı ve Kokichi fısıldayarak "Acıktım kimchi ve ramyon alabilir miyiz?" dedi. Shuichi gülerek "Tabikide aşkım ama senin saçın örülüyor sen bekle ben alıp geliyorum." dedi dibine girerek. Kokichi bir anda Shuichi'nin dudağına bir öpücük kondurdu. Saçlarını ören kızlar arkada iyice kuduruyordu. "Hadi sevgilim git al ve gel." dedi Kokichi gülerek. Shuichi sersemlemiş bir şekilde kantine doğru gitmeye başladı. Kokichi'nin saçı bitmişti. O kadar güzel olmuştu ki yemekhanede'ki herkes tekrardan ona bakıyordu. Kokichi yemekhanede'ki herkese bakarak "Nasıl, güzel oldu değil mi?" dedi gülerek. Herkes büyülenmiş gibi ona bakıyordu. Evet çok güzelsin dediklerinde Kokichi çok mutlu oldu. Shuichi geldiğinde, Kokichi'yi gördüğü an elindekileri yere düşürdü. (ya seni şapşik şey)

YOU'RE SCARING US! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin