Okuldan sonra eve gidip bir kaç saat uyumuşum. Uyandığımda neredeyse gece yarısı olmuştu. Uyuşuk uyuşuk abur cubur dolabını karıştırdığımda yiyecek bir şeylerin olmadığını görmemle hayal kırıklığına uğradım.
Saate aldanmadan sessizce montumu giydim. Annemleri uyandırmadan çikolata alıp gelecektim. Şansıma buralarda hiç kapanmayan bir büfe vardı.
Anahtarı alıp sessizce kapıyı kapattım ve kendimi apartmandan dışarı attım. Başımı montun başlığıyla kapatıp yürümeye başladım. Cidden geç olmuştu.
Büfe yakın olduğu için hızla varmıştım. Kasada benim yaşlarımda olan gence göz ucuyla bakıp içeri girdim ve bir kaç çikolata alıp kasaya geldim. Ödeme yaparken yanıma biri geldi. Umursamadan çikolataları alıp eve doğru yürümeye başladım.
Ama büfeden çıktıktan 2 dakika sonra o kişi de çıkmış ve arkamdan geliyordu. Stresle kalbim hızlanmaya başlamışken cebimin içinde olan anahtarı sıkıca kavradım.
Kimsenin olmadığı sokakta sadece ikimiz yürürken her ihtimale karşı hazırlanıyordum. Ama arkamdaki kişi hızlanarak bana yetişti ve kolumdan tuttu. Çığlık atmak için ağzımı açacakken eliyle ağzımı kapattı ve kulağıma yaklaştı.
"Şşh! Benim."
Yavaşça elini ağzımdan çekti ve kolumu bıraktı. Kalbim deli gibi atarken sinirle Jean' döndüm.
"Derdin ne senin!?"
Kaşlarını çattı. "Bu saate neden dışardasın? Ya başına bir şey gelseydi?"
Başımı eğdim. Bir yandan haklıydı.
"Neden o gün beni korudun?" Başım eğik, duygusuz bir şekilde konuştum. Jean afallamıştı.
"Seni korumadım. Floch'un tekrar bir ceza almasını istemedim o kadar."
"Neden beni tanımamazdan geliyorsun?"
Jean duraksadı. Dolan gözlerimi saklamak için başımı biraz daha eğdim. Oluşan sessizliğe dayanamayıp sesimi yükselttim.
"Ben senin arkadaşın değil miydim? İlkokuldan beri beraber büyümedik mi? Neden liseye geçince her şeyi unuttun. Benden uzaklaştın? Neden bunu yaptın ve şimdi o kadar yıldan sonra gelip beni korudun?"
Sinirle yumruklarımı sıktım. İstemsizce gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.
"İyi geceler Y/n."
Başımı şokla kaldırıp uzaklaşan Jean'a baktım.
"Adımı hatırlıyorsun demek..." Sinirle güldüm ve göz yaşlarımı koluma silip eve doğru yürüdüm.
