Tutsak

2.BÖLÜM

2.Bölüm:Benim Hikayem

"Kimsenin suçu yok,hüzün bizim içimizde."

~İNSAN~

Ruggero kız kardeşini dövmeciden zorla eve getirirken kendini kopacak büyük kavgaya hazırlıyordu.Elbette Valentina ona saldırmayacaktı,ama babası sinirinden nasibini alacaktı.Aslında Valentina'nın dövme yaptırmasında Ruggero için bir sorun yoktu,
hatta bireylerle uğraşıyor diye mutlu bile oluyordu.Ama babası için aynı şey geçerli değildi.O,Valentina'nın zarar göreceği konusunda oldukça temkinliydi.

Valentina ve Ruggero,ikiz kardeşlerdi.Anneleri yıllar önce,onlar daha küçük,masum çocuklarken,hayatını kaybetmişti ve bunu yapan da babalarının eski eşiydi.Bu yüzden Valentina annelerinin ölümünden babalarını sorumlu tutuyordu.

Valentina annesinin kopyasıydı.Altın sarısı saçları ve mavi gözleri annesiyle aynıydı.Sadece annesi Valentina'dan biraz daha uzundu ve yüzü de kareydi. (köşeli) Bu yüzden de Ruggero Valentina'nın gözlerine bakmayı çok severdi.Onda ölmüş annesini görürdü çünkü.Her an kız kardeşine birşey olacak diye tetikteydi.

Valentina Ruggero'ya abi diyordu,ondan 20 dakika büyüktü çünkü ve annesi öldükten sonra onu Ruggero büyütmüştü.

Anneleri öldükten sonra Valentina,8 yaşında olmasına rağmen bir daha asla kahkaha atmamıştı.Sadece hafif hafif gülümsüyordu,o da sadece abisine.Babasına karşı duygusuz bir kadındı.Sadece siyah renk giyiyordu ve her an yastaydı.

"Annemin ruhu rahat edene kadar yasta kalmaya devam edeceğim."

Demişti bir kez.

Eve geldiklerinde,Valentina bir hışımla arabadan indi.Ruggero Valentina'yı kolundan tutup kendine çevirdi.

"Konuşmak istiyor."

Valentina sabırla nefes verdi.

"Onunla konuşmayı kesinlikle reddediyorum.Odama çıkıyorum,
ve eğer yanıma gelirse olacaklardan ben sorumlu değilim!"

Dedi ve kolunu abisinden kurtararak eve girdi.Babasının yargılayan bakışlarını umursamadan gösterişli,pahalı mermer merdivenden hızla odasına çıktı.Ruggero babasının yanına geldi.

"Ne yaptırmış tenine?"

Dedi Dave Pasquarelli kollarını bağlayarak.

"Yazı...Yazdırmış."

"Ne yazdırmış?"

Babası Ruggero'nun çekinikliğini umursamadan üsteledi.

"Bir yemin...İntikam yemini..."

Bay Dave gözlerini kapatarak bir nefes verdi.

"Gidip onunla konuşacağım."

"Baba!"

Deyip durdurdu Ruggero babasını.

"Ne?"

"Valen şu an iyi değil ve sinirli.Onu biraz kendi haline..."