Tutsak

3.BÖLÜM

3.Bölüm:İlk Gün

"Öldürecek ne çok insan var..."

~

Sınıfa girdiğimde,insanların gözlerinin bende olduğunu hissedebiliyordum.Bir yere oturmadım,öğretmeni beklemem gerekliymiş.İçeri giren gri saçlı,kahverengi gözlü ve gözlüklü kadın-biraz yaşlıydı-öğretmen olmalıydı.Yerine oturdu ve sınıfı susturdu.

"Pekâlâ,şimdi beni dinleyin!Bu bayan,yeni arkadaşınız Karol.
19 yaşında ve Şili'den geliyor."

İnsanlar beni selamlarken iç geçirdim ve öğretmene baktım.

"Artık bir yere oturabilir miyim?"

Sesimin soğukluğu canını sıkmıştı,ama üstelemedi.

"Elbette,umm..."

Gözleriyle sıraları gezdirdi.

"Valentina'nın yanı boş.Oraya oturabilirsin."

Valentina'nın kim olduğunu sormakla uğraşmadım.

Sarışın mavi gözlü olan kız.Aynı,ikisi de soğuk nevale.

Daha fazla bu kadının önemsiz düşüncelerine katlanarak kendime eziyet etmedim ve sarışın kızın yanına ilerledim.Kız sessizce çantasını alıp kenara koydu ve yana kaydı.Ben de yeni yerime oturdum.

Valentina'nın kim olduğunu nereden anladı?

Öğretmenin düşüncelerine benzeyen bir sürü soru vardı.

"Harika..."

Dedi öğretmen ve ayağa kalktı.

"Dersimize başlayalım."

Dedi ve boş boş konuşmaya başladı.Onu dinlememe gerek yoktu,
zaten kitaptaki şeyleri okuyordu.Güçlü bir vampir olarak hafızam kuvvetliydi.Bu yüzden bir kere okumak yeterdi benim için.

Ben,abimin isteği üzerine,neredeyse asla olmayan kanlı ay tutulmasında dönüştürülmüştüm.Efsaneye göre,ay tutulmasında yeni hayatına doğan vampirler,diğer tüm vampirlerden daha güçlü olurlardı.Fakat kanlı(kırmızı)ay tutulmasında değişenler çok daha güçlü olurlardı.Ben de ilk hayatımda çok güçsüz biriymişim ve abim,artık çok güçlü ve kendini koruyabilir bir kadın olabilmem için,beni iki gün hayatta tutmayı başarmış ve beni ay tutulmasında değiştirmişler.İşte bu yüzden,her vampirde bulunan düşünce okuma yeteneğinin yanında,bir de hipnotize etme yeteneğim vardı.Ama bunu pek kullanamazdım.Sadece bir kere kullanamama gerek kalmıştı.Onda da bizim ne olduğumuzu öğrenen bir kızın zihnini silmiştim.

Tüm ders boyu oturum ve saçlarımla oynadım.Zil çaldığında,
önümde oturan iki çocuk arkasına dönüp bana baktılar.

"Selam."

Dedi kıvırcık saçlı olanı.

"Ben Ruggero.Bu da arkadaşım Michael."

Michael kızardı ve başını selam vermek maksadıyla salladı.Ben de ona aynı şekilde cevap verdim ve kıvırcığa döndüm.