8.BÖLÜM

80 10 10
                                    

8.Bölüm:Kalp Atışı

"Ya baban,ya da ben."

~VALENTİNA~

Annemin fotoğraflarından güzel maviliklerine bakarken,bir daha asla ağlayamayacağımı biliyordum.

Karol beni dönüşürürken,oldukça büyük bir acı çekmiştim.İlk önce hissettiğim dudaklarının ardından,boynum uyuşmuş,daha sonra yanmaya başlamış,daha sonra ise kanımdan beslenme işi bitene kadar tarifsiz bir acı,tüm bedenimi esir almıştı.

Bana ne yaptığını bilmiyordum,öğrenince zaten şok olmuştum,
ama sonra onu anladığımı hissetmiştim.

Okul için evden çıkarken,telefonum çaldı ve Ruggero'nun aradığını gördüm.

"Efendim abi?"

"Valen güzelim,bugün sen,ben ve Michael gidelim mi okula?"

"İyi de...Niye ki?"

Sesindeki heyecan azaldı.

"Eski günlerdeki gibi."

Ah...Artık hiçbirşey eskisi gibi olamazdı.Artık insan bile değildim.

"Off...Peki tamam."

"Tamamdır güzelim!"

Sesi yeniden heyecan ile yıkandığında,mutlu oldum.Benim biricik abimi mutlu etmek ne kolaydı...

"Geliyoruz!"

Telefonu kapattığımda,lenslerimi takmayı unuttuğumu hatırladım.

Yukarı çıktım ve banyoya girdim.Dolabı açarak ikili lens kutumu aldım.Kapaklarını açtıktan sonra ince ve hassas maddeleri bir süre izledim,onlara mecburdum.Birini sağ işaret parmağımla hafifçe tuttum ve biraz kendi suyunun içinde gezdirdim.Daha sonra aynadan bakarak orta parmağının sol ucuyla gözümün altından tutup aşağı çektim ve gözümü hafifçe yana kaydırarak lensi sert tabakaya bıraktım.Sonra lense doğru baktım ve mavi renk irislerime karıştı.Bir damla göz damlası sıktım ve aynı işlemi diğer gözüme de uyguladım.Mavi lensli gözlerime baktım.

"Herşey çok güzel olacak."

Dedim,ama sonra gerçekler beni sarstı.

"Herşey bok güzel olacak."

Diye düzelttim ve gülümsedim.Daha sonra korna sesini duymamla aşağı indim.Fakat aşağıda Ruggero'nun siyah Mercedec'ini değil,Michael'in lacivert BMW'sini gördüm.Kapıyı açtım ve Michael dışarı çıktı.

"Günaydın Valen."

"Günaydın Mike!Rugge nerede?"

Ellerini bordo kot pantolonunun ceplerine soktu.

"Arabası bozuldu,çekiciyle gitmek zorunda kaldı.Ama merak etme,okulda bize katılacak."

"Haa..."

Umarım reddetmez.

Yüzü hafifçe düştü.

TutsakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin