Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Ne saçmalıyorsun bilmiyorum" Yavaşça yutkunup ve adının Taehyung olduğunu söyleyen kişiye bakıp devam ettim "ama hemen şimdi kapının kilidini açmazsan.."
" Açmazsam ne Lisa ?"
Yüzünde ki iğrenç sırıtış büyürken dedikleri ile durdum; " Jungkook kim umrumda değil, ne saçmalıyorsun sen çıkarsana beni buradan !"
Yüzünde ki gülüş ilk başta şaşkınlığa dönüşse de daha sonra büyüdü "Tek kelime etmedim Lisa"
" Ne ?"
O kadar şaşkındım ki, onun ağzını hiç açmadığını yeni fark etmiştim. " Sen " diyip yutkundum. "Sen nasıl ?"
Ayaklarım titriyordu, gerçek dışı olan şeyler yaşıyordum.
Sandalyeleden birine daha fazla ayakta kalamayacağımı fark edip otururken, Taehyung bir şeyler düşünmeye devam etti.
" Kapat şunu" sertçe söylediğim şey üzerine bir kaç adım yanıma doğru attı "üzgünüm bir kere oldu mu, bir daha kapanmıyor"
Sakince dedikleri fakat beni deli eden kelimeler sonrası hızlıca ayağa kalktım. " Bana bak kimsin nesin bilmiyorum ama şu an seninle ugraşamam, zaten başımda yeterince bela var, git başkası ile mühürlen !"
Bunları söylediğime inanmıyordum. Böyle gerçek dışı bir şeyi söylediğime inanamıyordum.
" Çok stresli hissediyorsun Lisa, beni de düşünerek kontrol etsene şu duygularını, senin yüzünden bende öyle hissediyorum"
O kadar dalga geçiyordu ve ben o kadar stresliydim ki sinirle masadan duran bıçağı alıp boynuna dayadım.
" Şu lanet olası çeneni kapatmasasan, ben kapatacağım"
Nefesi, yüzüme çarpıyordu, sonunda aptal sırıtışı yok olmuştu. Göz rengi birden degişince neye uğradığımı şasırmıştım, fakat eski göz rengine döndüğünde, sadece bir yanılsama olduğunu düşündüm. Dediklerimden sonra "yapmayacaksın" dedi "unuttun mu ? Senin hafızanı, düşüncülerini her şeyi duyabiliyorum"
Lanet olsun ! Haklıydı ! Bunu yapacak kadar cesaretli değildim.
" Cesaretli ve merhametsiz "
Sertçe ve düşüncelerimi okuması üzerine Taehyung' a döndüğümde "ne ?" dedi "hep insanların aklından geçenleri bilmek istemişimdir. Eğlencesini çıkarmama izin ver" dedi kendini tekrar sandalyeye atarak.
Bu sefer onu görmezden gelmeye çalışarak "Nesin sen ?" dedim. "Vampir falan mı ?"
Ah, cidden, böyle gerçek dışı şeyi söylediğime inanamıyordum ama onun aklından geçen düşünceleri duyabiliyordum. Bu bile bir gerçekdışı olduğunu kanıtlıyordu. Ve gözlerimin önünde öylece iyleşmesi de vardı...
