Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok fazla şey olmuştu. Sadece bir günde.
Ölmek için yaşamam lazımdı. Durumun bundan farklı kalır bir yanı yoktu. İstemesem de her türlü öleceğimi biliyordum. Taehyung beni tehtit eder yine de istediğini alırdı.
İstediği şey ölmekti. Ve bu benim de ölmeme sebep olacaktı.
Çılgınca..ve saçmaydı.
Korkuyordum. Taehyung'a güvenmek ile aptallık etmiştim. Ah ben kimdim ki..bir melek..hayır şeytandan farklı kalır bir yanı yoktu bu yaratığın. İnsan bile değildi. Neden böyle bir boka dalmıştım ki.
Kaçsam lanet şey zihinimi okur ve beni bulurdu. O kadar çaresiz kalmıştım ki...
Şimdi ise bir işi olduğunu söylemişti. Ve beni bu garip yerde, garip varlıklarla dolu olan bu yerde, bir bankta oturur halde bırakmıştı. Burası tarifi zor edilir bir yerdi. Gökyüzünde beyaz kanatlı varlıklar vardı etrafda garip bir hava vardı. Ve işin en garibi çoğu şey beyazdı. Dümdüz bir alandı ama ortada bir ağaç ve altında kurulan banklar vardı. Üstelik garip mimari yapılar da etrafta çember oluşturmuştu. Bir ev için fazla büyük ama şatafatlı olmayan mimariler...
Birden tüm bu kadar şey, fazla yoğunluk yaptığında istemsizce gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Kim görüyorsa görsün ya da duysun umrumda değildi ! Deli gibi ağlamaya başlamıştım. En azından yalnızdım. İçimi boşaltamak için iyi bir firsattı hazır Taehyung'da yokken. Cidden ne biçim kabustu bu ! Eve dönmek istiyordum. Ben deli gibi ağlamaya devam ederken karşımda bir beden hissetmem ile gözyaşlarımı silmeye çalışıp sesimi yavaşça kestim.
Rezil olmayı bile umursamıyordum.
"İyi misin ?" Daha önce duymadığım ses bana hitaben konuştuğunda yavasça başımı kaldırdım. Siyah saçlı bir çocuk duruyordu karşımda. Evet dercesine başımı sallareken göz yaşlarım tam tersi olduğunu belli ettirircesine inatla aktı.
"Pek iyi gibi görünmüyorsun"
Elimle göz yaşlarımı sildim "hayır ben" tam devam edecekken beyaz kanatlarını gördüm. Bu çile ne zaman bitecekti ! Gerçek insanalar nerdeydi Tanrım !
"İstersen benimle gekebilirisin..sen" dedi. "İnsan olarak burda ne arıyorsun bilmiyorum ama..ölüme giderken yolunu mu karıştırdın ?"
Şimdi de ölü olmuştum. Açıklama bile yapmak istemiyordum. Ne diyebilirdim ki "ah hayır melek olduğunu idda eden ama şeytandan farksız biri ile saçma sapan bir bağlantımız olmuş da ölmeyi bekliyorum"
Şaka gibiydi.
"Ben aslında daha farklı bir durumdayım" dedim kısık çıkan sesimle. İyi biri miydi bilmiyordum ama sonuçta insan değildi. Güven olmazdı. Bunu siyah kanatları ve kırmızı gözleri olan ve herkesi öldüren bir varlığa güvenen ben söylüyordum evet.
