Love String (Love Series #1)

Chapter 14

Chapter 14

"So, anong mayroon sa atin, ha, Princess?"

Pagtatanong ko kay Princess habang sumisimsim ng orange juice sa baso ko at matamang nakatingin sa kaniya. Hindi naman siguro siya mag-aaya ngayon kung walang ganap, hindi ba?

Ngumuso siya at pinaglaruan ang pasta'ng nasa harapan niya, pinapaikot-ikot ang pasta gamit ang tinidor na hawak. "Kasi naman eh! Si mamá." Parang batang suplong niya sa akin. "Mamá would like me to change a course and take business instead so that I can be useful in the near future."

I chewed my food first before talking. "Oh?" she nodded. "Edi magpalit ka nalang ng course, Princess."

Umiling-iling siya. "Ayaw ko nga. Masaya ako sa course ko ngayon. I already made friend with our classmates. At saka, ito naman 'yung gusto ko ang makapagtapos at maging isang guro sa hinaharap."

Ang dami naming similarities ni Princess kaya siguro naging magkasundo kami sa maraming bagay and eventually became friend until now.

We both fond with children. We both dream to be a teacher in the near future. To pass the board exams and to distribute the knowledge we have learned.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko, Anne. Ano? Any advice? Argh! I'm going crazy!"

Naiiling na natatawa ako sa hitsura ni Princess. Kapagkuwan ay napabugha ng hangin. "Why don't you just follow her nalang kaya?" I suggested.

"Duh!" pinanlakihan niya ako ng mga mata. "I told you, I am happy with my course right now."

Kumibit balikat ako at sumimsim muli sa orange juice ko. "Parang nag-suggests lang eh." turan ko. "At saka, hey! Gusto lang siguro ng mamá mo na i-secure ang future mo. At saka, wala namang masama kung susunod ka sa nais ni Tita Che eh. Ika nga nila, 'Mother's knows best', kaya siguro gusto ka niyang mag-business nalang kaysa ang magturo. Anong malay mo if sa business ka pala talaga aasenso, 'di ba?"

Pabirong inirapan niya ako. "Heh!" Asik niya. "Kahit ano pa ang sabihin mo diyan, Anne. Mag-i-stay pa din ako sa course ko ngayon, ano."

"Bahala ka." Sambit ko. "Nasa sa iyo parin naman ang desisyon, Princess, eh. If that's really what you want then tell straight to Tita Che para hindi narin siya umasa at masaktan sa magiging desisyon mo nang sa gayon ay masuportahan ka pa."

Hindi ko alam pero pareho kaming napabuntong hininga sa mga sandaling ito. Ako naiisip si mommy, nami-miss at hindi maiwasang mapaisip na kung nandito ba si mommy ganito rin ba siya sa mommy ni Princess? What if mommy is alive and she doesn't want me to take educational course? Pero imposible, I know mommy she will support me in everything I want in my life. Hindi siya hahadlang sa mga gusto ko. Pero wala eh. Wala na si mommy at hindi na muli kaming magkakasama pa. While Princess on the other hand was problematic.

"I miss my mommy...." Wala sa sariling naisakatinig ko at tumingin sa kawalan habang inaalala ang masayang ngiti ni mommy ko. "I miss her so much that I wish I could be with her even if just for a day."

"Anne," I heard Princess voice, malungkot ang boses niya at ramdam ko ang tingin niya sa akin. "Uhm... hindi ko sasabihing okay lang 'yan dahil never namang naging okay ang mawalan ng isa sa importanteng tao sa buhay natin pero sana, Anne. Sana maging okay ka din."

Hindi ko namalayang nakalapit na pala siya at naramdaman ko nalang na niyakap niya ako patagilid at marahang hinaplos-haplos ang buhok na wari ko ay pinapagaan niya ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.

Humawak ang kaliwang kamay ko sa braso ni Princess niya nakayakap sa akin. "Sana nga, Princess..."

I looked at my phone I hold when I feel it vibrates. I swipe it to see who texted me.