𝘖𝘔𝘌𝘎𝘈 𝘖𝘗𝘌𝘙𝘈𝘚𝘠𝘖𝘕𝘜 -𝘉𝘈𝘒𝘜𝘋𝘌𝘒𝘜-

7༒︎

Midoriya:

Uyandım kafamda ölmemem gerektiğini söylerken bayılmış olmalıyım çünkü sonrasını hatırlamıyorum şu an nerdeyim onuda bilmiyorum gözlerimi daha açmadım ama hareketlenmelerden birilerinin koşturduğunu anladım hatta koşan kişiler benide taşıyordu.

Gözlerimi yavaşça açtım...

Huh

Açmasaydım daha iyiymiş karnım deli gibi acıyordu ve ellerim ıslaktı gözlerimi biraz daha yukarı kaldırdığımda onu gördüm.

Kacchan'ı...

Terler içindeydi...

Hızlı hızlı nefes alıp veriyordu...

Neden beni kucağına almıştı ki asker Kirishima'yada verebilirdi a-ama doğru Kirishima'nın sevgilisiyle ilgilenmesi lazım yaralı olduğum için mecbur aldı beni...

Ben Kacchan'ın yüzüne bakmaya devam ederken bir anda kafasını bana çevirdi ve endişeli gözlerle bakmaya başladı.

-İ-izuku iyi misin?

-E-evet

Yüzüme bakmaya devam ettiği sırada kızardığımı fark ettim ve kafamı sağa çevirdim.

Biz bir çöldeydik sağ tarafımda asker üniforması giyen Shoto ve sevgilisi Kirishima koşuyordu arkamızda ise paramparça olmuş bir araba, bizim koştuğumuz yerse karanlık bir orman...

Kafamı sürekli ağrıyan karnıma çevirdiğimde benimde üniforma giydiğimi fark ettim ne ara giymiştim ki neyse odak noktam yaram olmalı karnımda daha dikişi bitirilmemiş bir yara var.

Bunları düşünüyordum ki durduğumuzu fark ettim daha yeni gördüğüm ormandaydık Kirishima ve Shoto kendini yere atarken ben Kacchan'ıma baktım tanrım aşırı yakışıklıydı ama tabi şimdi bunu düşünmenin sırası değildi.

Ne zaman kurulduğunu bilmediğim içi aydınlatılmış bir çadıra girdik Kacchan'la,doğru ya şu an akşamdı yeni fark edebilmiştim.

Kacchan beni yere indirip yastığa yasladığında ne yapmaya çalıştığını sorguluyordum.

Eline daha yeni büyük ihtimalle sırtında olan çantasınıı aldı ve içinden sivri bir iğne iplik ve kreme benzer bir şey çıkardı.

-Kac-asker Katsuki bunlar ne için?

-Yaranı dikmek içim İzuku.

-Ah anladım.

-Şimdi buraya uzan ki yaranı dikebileyim.

itiraz etmede dediğini yaptım elinde kremle yanı geldim ve kremi sürmeye başladı

-Bu biraz acıtacak üzgünüm hemen yaranı dikip yolumuza devam etmeliyiz.

-A-anladım

Kremi sürmeyi bitirince ayağa kalktı ve pantolonunun kemerini çıkarttı.

Yüzümün kızardığını fark edemeyecek kadar derin bakıyordum.

Yanıma tekrar eğildi ve kemeri elime verdi tanrım itraf etmeliyim hayallerim yıkıldı.

-Bunu ıssıra bilirsin.

Düşünmeden kemeri aldım ve ikiye katlayıp ağzıma yerleştirdim.

Kacchan eline iğneyi alıp ipi geçirdi korkmaya başlamıştım ama önemli değil canımı yakcak kişi en çok sevdiğim kişiydi...

Acılı dakilar ardından sonunda yaramı dikme işi bitmişti ne çok acımıştı da sesimi çıkartamamıştım...

Kacchan beni tekrar kucağına alıp dışarı çıkarttı Shoto ve Kirishima soluklanıyorlardı ne kadar koşmuş olabilirlerdiki?

Kacchan'ı gördükleri an ayağa kalktılar ve çantalarını sırtlandılar ben neler döndüğünü kavramaya çalışırken çoktan ormanın derinliklerine gelmiştik.

Karnıma giren derin acıyla elimde olmadan inlemiştim herkes anında dönüp bana baktıklarında Kacchan kafa hareketiyle Shoto gile koşmaya devam etmelerinisöylemişti.

Shoto gil gittiğind endişeyle yüzüme baktı.

-Çok acıyormu?

-Hayır sadece bir anda ağrıdı.

-Anladım yola devam ediyorum.

Sesimi çıkarmadım ve kafamı salladım 2 dakika içinde Shoto gile yetişmiştik Kacchan gerçekten çok hızlıydı...

İstemsizce sırıtarak içimden geçirdim işte benim alfam en güçlüsü...

SELAM~

NASILSINIZ GENÇLİK~

KEYİFLİ OKUMALAR~