THIRTY TWO .ೃ࿐

102 9 7
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


🌙 ARIELLE



       People used to say that you'll only know and confirm that you've moved on, once you see the person you used to love in flesh and is right in front of your eyes.


       Hindi ko alam pero baka nakamove-on na nga talaga ako? O baka sadyang wala lang talaga akong nararamdaman dahil sa pinagdadaanan ko ngayon? Hindi ko alam...


    He's in front of me sitting awkwardly in silence. He still looks good tho... hindi ako magsisinungaling sa part na 'yon.


     "Don't tell me tumakas ka ng bahay n'yo?" He finally said after almost an hour of silence. Ininom ko yung mainit na coffee na nilibre niya sa'kin before giving him a soft nod.


 

    "Ano na naman pinag awayan n'yo?" He asked na parang kilala niya parin ako...


       Napatahimik lang ako kasi hindi ko alam yung isasagot ko. Sabihin ko ba na may iba pala akong tatay? Or should I say na naglayas ako kasi 18 years na tinago sa'kin ng mga magulang ko yung totoo? Paano ko ba sasabihin kung ako mismo hindi ko pa tanggap yung mga nangyayari?


       "My mom lied to me." I responded quietly.


      Napatitig siya sa'kin at tila binabasa ako. His eyes... it felt strange. Hindi na ako familiar sa mga mata niya. I used to stare at those eyes with full admiration. A sudden pang of hurt hit me. It reminded me of that day...


     Umiwas ako nang tingin at ininom uli yung kape ko.


      "Are you staying here in the Philippines for good?" Pag iiba ko ng topic kahit na alam ko naman yung sagot.


      He shook his head as he took a sip of his strawberry frappe. "My dad had to do something business related kaya napauwi kami so, I decided na sumama na rin since winter break namin atsaka namiss ko rin... yung tropa."


      "Feeling ko suntok ang iwe-welcome sa'yo ni Hyunsuk at Jaehyuk."


       He chuckled. "I know."


     "How about you? Aren't you mad at me?" He added.


     "I used to. Even your name was a taboo sa amin kung alam mo lang. Because they know I would break down at any moment whenever I would hear your name. But I guess I'm fine now. Tingnan mo nga nagawa ko pa na kausapin ka ngayon."


     "I'm sorry."


     I didn't know what to respond.  But then, the reality hit me.


CLOSER .  ᵖᵃʳᵏ ʲⁱʰᵒᵒⁿTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon