Emerald | 𝐽𝑘

𝕥𝕨𝕖𝕟𝕥𝕪𝕖𝕚𝕘𝕙𝕥

𝐒𝐞𝐣𝐢𝐧'𝐢𝐧 𝐀𝐧𝐥𝐚𝐭𝛊𝐦𝛊𝐧𝐝𝐚𝐧

Uyanmamın üzerinden bi kaç saat geçmişti bizimkileri kafeteryaya bişeyler içmeleri için zorla göndermiştim ama Jungkook başımda nöbet tutuyordu ne kadar git desemde gitmemişti

Onun burda olması beni daha da zorluyordu,kokusu burnuma geliyor çekip sarılmak öpmek istiyordum

Elimi tutmasıyla kafamı ona çevirmiştim sonra elimi çekip arkamı ona dönmüştüm

Jk: Neden böyle yapıyosun

"Neden mi?! Cidden bunu soruyor musun?"

Jk: Hayır o anlamda değil ben gerçekten üzgünüm...bak bana

Kafamı ona çevirmemle dolu gözleriyle bana bakıyordu

Jk: Sensiz yapamıyorum işte iyice kafayı yedim lütfen anlatmama izin ver

Birkaç saniye gözlerine bakıp devam etmesini söylemiştim

Jk: Minji eski sevgilim bunu zaten anlamışsındır,çocukluk işte,benden bi yaş büyüktü ablamın arkadaşıydı çocukken ondan çok hoşlanırdım sonra liseye geçtik onun da bana karşı boş olmadığını öğrenmiştim ve sevgili olduk ama sürekli kavga ediyorduk ve bir türlü ayrılmıyorduk sürekli barışıyorduk sanki ilişkimiz hiç bitmeyecekmiş gibi sonra onun beni sevmediğini farkettim ayrılmak istedi ona benden ayrılamayacağını söyledim ama ayrıldı takıntı haline getirmiştim o kutudaki notlar ve fotoğraflar eski sadece 9 ay öncesine ait olan var o da takıntı haline getirdiğim için seninle tanışınca farkettim ben ondan hoşlanmıyordum ben onu sevmiyordum ben ona hiç aşık olmamıştım zaten ben aşkı senle tanıdım o yanımdayken sadece çok güzel diye düşünebiliyordum ama sende öyle değil senin herşeyini seviyorum senin canın yandığında canım yanıyor belkide çok klişe konuşuyorum ama gerçekler bunlar ben sana aşığım...o kutunun orda olduğunu bile unutmuştum yoksa söylerdim özür dilerim

Yattığım yerden kollarımı iki yana açınca gülümseyip sarılmıştı yanıma yatıp göğsüme kafasını koymuştu

Biraz durduktan sonra göğsümde hissettiğim ıslaklıkla kafamı eğip yüzüne bakmıştım

Ağlıyordu...

"Neden ağlıyorsun?"

Jk: Bi an hiç barışmayacağız sandım

"Ama barıştık ve fikrimi değiştirmeden önce ağlamayı kes"

Gülüp çeneme öpücük kondurmuştu biz öyle sarılırken odaya giren abimle ikimizde oraya dönmüştük

Jungkook hızlıca yataktan kalkarken abim sert bakışlarını Jungkook'a dikmişti

"Abi,sorun yok barıştık"

Abimin bakışları bana dönerken bişey demeyip koltuğa oturmuştu arkasından gelen diğerleriyle tamamlanmıştık

~

İki hafta boyunca hastanede kalmıştım sıkıntıdan patlamak üzereydim Jungkook beni eve bırakırken duş alıp tekrar geleceğini söylemişti

Eve girip kendimi koltuğa atınca kızlarla sohbete dalmıştım,

Dikişlerim tamamen iyileşmişti nolur nolmaz diye fazladan bir hafta tutulmuştum bu yüzden yapacağımız çok şey vardı Hobi nolur nolmaz diye tatilimizi 1 hafta sonrasına erteletmişti ve böyle daha iyi olmuştu

Kapı çaldığında Jungkook,Jimin,Tae ve abimin geldiğini görmüştüm hepsinin sırtında bi çanta ve altlarında da havuz şortları vardı

Kafamı hayırdır şeklinde salladığımda abim konuşmaya başlamıştı