Emerald | 𝐽𝑘

𝕥𝕙𝕚𝕣𝕥𝕪𝕤𝕖𝕧𝕖𝕟

𝑩𝒊𝒓 𝒉𝒂𝒇𝒕𝒂 𝒔𝒐𝒏𝒓𝒂

1 hafta olmuştu hala aynıydı,umudum git gide kesiliyor daha da kafayı yemeye başlıyordum

Arada ağlama krizlerine giriyordum sonra iğne yiyip sakinleşiyordum

Bugün Sun Hi'yle Hobi gelecekti beni yalnız bırakmamaya çalışıyorlardı buna gerek olmadığını söylesemde benim için yapmadıklarını sadece kalmak istediklerini söylüyorlardı

Alnımda salak yazmıyordu...

Hastane yatağından kalkıp elimi yüzümü yıkamıştım

Jungkook'a bakıp, aşağı kafeteryaya inmiştim

Kahve alıp bahçeye çıktığımda sandalyelerden birine oturmuştum

Hobiyle Sun Hi'yi beklerken burda otursam daha iyiydi

Birkaç dakika sonra yanıma çocuğuyla oturan bi kızla onlara dönmüştüm

Kucağındaki kocaman gözleriyle bana bakan bebekle gülümseyip kafasını okşamıştım

"Çok tatlı,bi sorunu yoktur umarım"

Kadın gülümseyip konuşmuştu

K: Yok yok aylık kontrolleri için

Kafamı salladığımda bana el sallayıp gülen bebeğe bakmıştım

"Kucağıma alabilir miyim?"

K: Tabii

Kadın bebeği kucağıma verdiğinde yanaklarını okşayıp kucağımda zıplatıyordum

K: Siz ne için burdasınız?

Yüzümdeki gülüş solarken cevaplamıştım

"Sevgilim yoğun bakımda"

K: Ahh çok geçmiş olsun umarım en kısa zamanda iyileşir

"Umarım"

K: Elinize çok yakıştı

Kadına sorar bakışlarımı atarken kastettiği şeyi anlamıştım

"Aahh"

Utanmış bi şekilde kafamı eğerken ileriden gelen Sun Hi ve Hobiyle ayağa kalkıp bebeği annesine vermiş vedalaşmıştım

"Hoşgeldiniz"

~

00.00

Hobi'yle Sun Hi yatakta yatmış telefonlarıyla oynarken oturduğum koltuktan kalkmıştım

Jh: Nereye?

"Bi Jungkook'a bakayım"

İkiside kafa salladığında koridorun sonuna ilerleyip Jungkook'un camında durmuştum

Saat gece yarısını geçtiği için etrafta kimse yoktu

"Jungkook, sevgilim bugün bi bebekle tanıştım.Biliyor musun annesi bana bebeğin elime çok yakıştığını söyledi,ama senin yoğun bakımda olduğunu söylediğimde bana acıyarak baktı,merak etme acıyolar diye üzülmüyorum çünkü sen benim hala yanımdasın,beni hiç bırakma ve hemencecik uyan belki beni ararken çok yoruldun bu yüzden uyumak istiyorsun ama beni kendinden bu kadar mahrum bırakma söz sen uyanınca sana en sevdiğin yemekleri yapıp ellerimle yediricem,en sevdiğin kurabiyelerden yapıcam,seni seviyorum sevgilim,seninde beni sevdiğini biliyorum,ben burdayım merak etme"

Dolan gözlerimden birer yaş aktığında ellerimi cama dayamıştım

Son kez suratına baktığımda yanındaki makineden gelen sesle dikkatim makinaya çekilmişti

Kalp atışları normalken birden dümdüz olmuştu

Bunun anlamı...

Hayır,hayır

"JUNGKOOK! HAYIR!"

"HOSEOK YARDIM ET JUNGKOOK!"

Hoseok koşarak yanıma geldiğinde gördüğü şeyle koşuşturmaya başlamıştı

Hüngür hüngür ağlıyordum elimden birşey gelmiyordu

"B-bırakma b-beni"

En son hatırladığım Sun Hi'nin ağlayarak beni kucağına çekmesiydi

_______________________________________

Bu bölüm biraz kısa oldu ama diğer bölümü uzun yapmayı planlıyorum o yüzden merakla bekleyin bacılarım❤️