Seme BaekHyun x ChanYeol
Gangnam Üniversitesi son sınıf konservatuar öğrencisi olan PARK ChanYeol(24), derslerine giren profesörlerin yardımcısı olan öğretim üyesi BYUN BaekHyun'dan etkileniyordu. Ve öğretmeninin aslında nasıl biri olduğunu bilmiyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.48K
4 gündür yazıyorum. Lütfen emek karşılığı için bir şeyler yapın, zoruma gidiyor sessiz kalmanız.
Ayrıca 13.bölün okunması diğerlerine göre az, acaba bazılarınız atladı mı? Bundan önceki bölümü de okumayı unutmayın. Ne uzun bir giriş yaptım, gidin okuyun.
Keyifli okumalar diliyorum~
•••
BaekHyun, çantasının içindekileri de kontrol ettikten sonra öğretmenlik hayatı boyunca ilk kez çantasını başından ve kolundan geçirmiş ve koltuk altı değneklerini alarak ayağa kalkmıştı. Tek adım atar gibi değnekleriyle yürüyüp hastanedeki odasından çıkmış ve kapıdaki, ailesinin zoruyla illa bir tane bulunması zorunlu olan siyah takım elbiseli adama çalıştığı okulunun adını vermişti.
Ailesinin bildiği kadarıyla BaekHyun'un tüm günü hastanede geçiyordu ama o, geceleri dışarı çıkıp geziyor ve sonrasında sessizce geri dönüyordu. Bundan sıkılmıştı. Hasta bile değildi, sadece bir ayağında bileğinin biraz üzerine kadar gelen bazen bir ton ağırlık varmış gibi hissettiren alçısı vardı. Onun dışında hem başı, hem de vücudu ve organları iyiydi. İki hafta kadar komada kalmış gibi hissetmiyordu, gayet dinçti. Bu yüzden artık işine dönmek istiyordu. Rehberlik yaptığı ChanYeol'ün de içinde bulunduğu sınıfının son senesi ve son haftalarıydı. Bu günleri hastanede geçirmek istemiyor, sınıfının haftalardır hazırlandığı her sene son sınıfların yaptığı mezuniyet partisi görünümlü performanslarını izlemek ve rehberlik etmek istiyordu. Çalışma süreçlerini görmek istiyor ve bazılarına sinirlenip bağırırken bazılarına da yemek ısmarlamak istiyordu. Herkes için çok önemli olan bu parti günü aslında başka bölümün öğrencileri için veda partisi gibi görünse de aslında bu özel güne her zaman ajans yetkilileri gelip seçtikleri öğrencilere kartlarını verirlerdi. BaekHyun'un sınıfının yarısı zaten ajansa sahip olsa da hâlâ şirkete giremeyenler de vardı. Onlar için bu büyük bir şanstı çünkü yaşları ilerlemiş olduğundan ajanslar pek yanaşmazdı onlara. Yine de her zaman bir şansları vardı çünkü belki de Dünya'nın hiçbir yerinde alamadığı dersleri alıyorlardı bu okulda, bu yüzden her zaman diğerlerinden bir tık önde olacaklardı. Bir de ajans sahibi olmayanların bir çoğu muhtemelen öğretmenlik, özel eğitim koçluğu ya da kişisel stüdyo şarkıları yapmak istediğinden henüz ajans için seçmelere katılmamışlardı. BaekHyun, ChanYeol'ün henüz bir ajansa girmediğini biliyordu. Acaba ChanYeol'ün hedefi neydi?
Tüm bu düşüncelerin içinde kendini kaybetmişken içinde bulunduğu aracın durmasıyla gözleriyle etrafa bakmış ve Güzel Sanatlar fakültesinin garajında olduklarını anlamıştı.
Şoförün kapıyı açmak için hareketlendiğini gördüğünde aceleci bir tavırla kendisi kapısını açmış ve sağlam bacağını dışarı atmıştı. Ardından kapıdan ve koltuktan destek alıp araçtan çıkmış ve koltuk değneklerini uzatan şoför gürünümlü korumaya yarım ağız sırıtmıştı kapı açmaya yetişemediği için. Korumanın düz suratından herhangi bir şey anlamasa da sinirlerini bozmuş olmayı umarak değneklerini almış ve indirme zahmetine girmediği çantasını sırtına doğru iterek değneklerini koltuk altlarına yerleştirmişti.
