Seme BaekHyun x ChanYeol
Gangnam Üniversitesi son sınıf konservatuar öğrencisi olan PARK ChanYeol(24), derslerine giren profesörlerin yardımcısı olan öğretim üyesi BYUN BaekHyun'dan etkileniyordu. Ve öğretmeninin aslında nasıl biri olduğunu bilmiyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar dilerim~
•••
-Ee, dövdün, biraz daha dövdün, öldürecek misin onu, Jun?
BaekHyun, oturduğu sandalyede yaylanmış bir şekilde laubalili ses tonuyla konuşurken az ilerisindeki, ağabeyi JunMyeon'un dövdüğü adamı işaret ediyordu parmağını sallayarak. Biraz çakır keyifti, keyfi yerinde olmadığından biraz fazla içmişti bugün. Flörtü diye gördüğü çocuğa bir türlü tam anlamıyla dokunamadığı için morali bozuktu, bu yüzden fazladan içmişti ve birini fazla zevk alamayarak becerdikten sonra çakır keyif haliyle R.O.D'un bodrumuna inmişti. Ağabeyinin burada olduğunu bilmiyordu. Gördüğünde ise sessizce ona ve adamlarına yanaşıp bir sandalyeye kurulmuş ve onu izlemişti.
Kardeşinin geldiğini fark etmeyen Myeon, sese doğru döndüğünde öfkeli bakışlarını ona göndermekte çekinmemişti.
-Ne arıyorsun burda?
-Kkk, ağabeyimi izleyemez miyim?
Kendi dediğine kıkırdamıştı BaekHyun.
Ayık hissediyordu ama dengesini sağlamakta biraz zorlanıyordu. Yine de düzgünce yürüyerek ağabeyinin yanına gitmişti. Ona karşı sinir edici bir gülüş bahşettikten sonra dayak yemiş orta yaşlarında görünen adama doğru yere eğilmişti. Adamın gözünü açacak hali olmasa bile BaekHyun, onun çenesinden kavrayınca acıyla inlemişti.
-Her ne yapmışsa öldürsene. Elini korkak alıştırma ağabeyciğim.
Omuzundan ağabeyi tarafından tutulduğunda alttan alttan ağabeyine bayık bakışlarla baktı BaekHyun. Çenesini tuttuğu adamın yüzü kanlıydı. Hatta sadece yüzü değil, tüm vücudu kanlıydı da giydiği kıyafetler kanı emmiş olduğu için yere damlamıyordu.
-Sen karışma işime.
-Evet, doğru. Karışmadığım için bu kadar yıkık olduğunuzu unutmuştum, pardon.
Dengesizce ayağa kalkıp ağabeyinin omuzunu kavramıştı bir eliyle. Gözlerini yumup ağırca açtıktan sonra gülümsemiş ve neşeli bir tonda ona veda etmişti.
-Gidiyoru~m.
Yavaş ama düzgün adımlar atarak bodrumdan ayrılırken arkasından silahın patlama sesini duymuştu. Yanlış değilse üç el ateşlenmişti. Başını olumsuzca sallayıp kıkırdadığında ağabeylerinin üç rakamıyla alıp veremediklerini merak etti kısa bir süreliğine.
