Touch Me / sope

"𝔰𝔱𝔬𝔯𝔶"

/yoongi/

küçükken bisikletten düşmekten çok korkardım bu yüzden diğerleri gibi hızlı süremezdim bir gün dedemle birlikte pikniğe gidiyorduk
çok mutluydum beraber fransızca şarkılar söyleyip camdan içeri dolan orman havasını soluyorduk ta ki dedem bir anlığına her şeyi unutup arabayı ağacın tekine sürene kadar.. O gün onu kaybettik, benim sadece 2 parmağım kırılmıştı bir de sıyrıklar, yakınlarda piknik yapanlar sesleri duyup gelmeseydi bende ölebilirdim.. Her neyse işte bisikletten düşmekten korkmadım bir daha, büyümüştüm çünkü ve öğrendik ki dedemin herkesten sakladığı alzheirmer hastalığı varmış ve bu yüzden şoför koltuğunda donup kalmış bende psikiyatrist olmaya karar verdim, insanlar iyileşmeliler..

Bu yüzden mesleğim hep en değerlim olmuştur ve hayattaki hiç birşeyi bundan daha fazla kafama takmadım kardeşim Soojin'in ölümü, Jeongguk'un beni terk etmesi ve daha neler neler ama şimdi evimde sessizce yatağımda oturmuş Hoseok'u düşünüyorum. Hemde bunu yapmak için o gittikten sonra sadece Seokjin'e haber verip hastaneden çıktım
Hoseok işte, bu kadar.. Hayır hayır diyorum sonrasında onu anlatmaya kelimeler yetmez
Peki ben nasıl oldu da sadece 4 saat önce tanıştığım birinden bu kadar etkilendim?
bunu sorgulamamam gerek siyah dalgalı saçlarının yanında esmer teni hayattaki bütün derdi tasayı unutturacak kadar güzel
gülüşü ise kanayan yaranın üzerinde papatya açtıracak boyutta iyi..
doğru düzgün gözlem bile yapamadım onda, aslında göz hareketlerine bakarak çekingen olduğu konuları filan ıspat etmem lazımdı çünkü bir terapist bunun için vardır gözlerine boş boş bakıp büyülenmek için değil.

Düşüncelerimden arınmaya ihtiyaç duyunca telefonuma uzanıp sevdiğim şarkılardan birini açtım gözüm hemen altındaki isme deydi, "Jeon Jeongguk-still with you"
İnanılmaz çünkü ben Jeongguk'un beni tek bir mesajla terk ettiğini unutmuşum bile..
Bunun inanılmaz olmasının sebebi tam olarak tanımadığım Hoseok'un içini dışını bildiğim eski sevgilimi unutturması değilde Her konuda yetenekli, istediği her şeyi en güzel şekilde yaratabilen el becerisine sahip ve gitarıyla küçük besteler yazacak kadar romantik eski sevgilim Jeongguk beni nasıl tek bir mesajla terk etti?
İşte şimdi bunu ciddi ciddi düşünmeliyim, diyelimki bilmeden Jeongguk'u bi yerde çok üzdüm ama söylemedi bu yüzden, sorunda bu ya; Jeongguk hiç bir şekilde birini hele ki beni böylece bırakıcak bir insan değil, tanıyamamışım diyemem çünkü ben bi insan röntgencisiyim ayrıca birini tanımak için 40 yıl gerekmez sonuçta.

saatlerce yatağımda arkaplana attığım kötü anılarımı aklıma getirip ağlarayak müzik dinledikten sonra kalkıp kendime kahve yaptım bu sırada ağrıyan gösterimi sürekli ovuyorum çünkü zaten küçükler birde şiştikleri zaman yok oluyorlar
tam ilk yudumumu alıcam aklıma Jeongguk'un memleketi Busan'da okuduğu üniversiteyi ziyarete gittiği gün tanıştığından bahsettiği ressam geldi, Jeongguk ondan bahsederken  bana aşık olduğunu bilmesem ona aşık olduğunu sanıcaktım ilgi alanları ortak olunca sevmiştir diye düşünmüştüm.. Şimdi anlıyorum sanırım sorun bende değildi.. Taehyung denen sikik herifdeydi. Tüm tadım kaçtı işte
yeni doldurulmuş kaynar kahvemi sıcağıyla lavaboya döküp akmasını seyrettikten sonra odama dönüp "danışanlar ve hikayeleri" adlı defterime yeni bir sayfa açıp yazdım

"Jung Hoseok"

-haptofobi
-umursamaz
güneş gibi gülüşü var..

son yazdığım cümlenin üstünü karaladım çünkü bu benim tedavi ettiğim insanlarla ilgili defterimdi, aşk sözleri yazabileceğim kişisel günlüğüm değil.

Sahi Hoseok nasıl oluyorda dokunamıyordu ki? çok rahattı oysa yanımda
genelde bu tür takıntıları olan insanlar toplum içinde rahat edemezler..

Sabaha kadar uyumadım, hiçbirşey yemediğimdende miğdem ağzıma gelip duruyordu
artık çoktan uyanmıştır diye tahmin ettiğim için Seokjin'i aradım ve hiçbirşey söylemeden gittiğim için özür diledim
sonuçta randevusu olan insanlara doktorunuz burda değil diye tek tek göndermekle uğraşmak kolay değildir

-Alo Yoongi ?
-Seokjin günaydın uyandırmadım değil mi?
-Günaydın.. Hayır ama neden bu saatte aradın?
-Özür dilerim yani öylece çıkıp gittim
-Aa anladım sorun olmadı dostum yani bilirsin bunun için varım, ha bu arada dün gelen yeni hastan bu gün içinde ilk saate randevu almış belki bilmek istersin
-Çok saol söylediğin için hatta dosyasının fotoğrafını da gönderebilir misin odamda kalmış
-Tabi bilgisayarına yollarım, görüşürüz.
-Görüşürüz.

Seokjin cidden enerji küpü gibi birisi ve ses tonundan bile beni moduma sokuyor
karnımın guruldamasına bi son vermek için kalkıp kendime kahvaltı hazırladım ve bilgisayar odama geçip Seokjin'den gelen mesaja baktım fotoğrafı yollamıştı ama üzerine tıklamadan yazılar okunmuyordu
cidden bu kadar korkutması kendimi tanıyamamama sebep oluyor neden bi hastanın dosyasını okuyamazsın Min Yoongi kendine gel..
Sesli söylemiş olacağım ki yan komşum Jimin'in evinden birleşik balkonlarımız vasıtasıyla evime geçebilen köpeğim Holy'nin koşuşturma sesini duydum
Kahretsin tamamen unutmuşum
gelip üstüme atladı ve hırlamaya başladı bu ne demek biliyorum; onunla benden çok Jimin ilgilenmişti ve özlettiğim için sinirliydi haklı tabi onu bugün yanımda götürmeliyim

Holy'i hazırladıktan sonra gömleğimi ve pantolonumu giyip saçlarımı düzelttim ve evden çıktık 5 dakika içinde kendimi odamda Hoseok'un gelmesini beklerken buldum..