Unicode
ဂျင်းဘောင်းဘီအမည်း၊ ရှပ်အကျီအဖြူဝတ်ထားသော ကောင်လေးတစ်ယောက်သည်ကျောပိုးအိတ်လေးလွယ်ကာ လမ်းမပေါ်၌ အရေးတကြီး ပြေးလွှားနေသည်။
အညိုရောင်မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းလေးများကလည်းအလျင်လိုမှုကြောင့် တဖျတ်ဖျတ်လက်နေ၏။
ထိုကောင်လေးဦးတည်နေသောနေရာက
" Golden " ဟုအမည်ရသောပန်းဆိုင်လေးပင်။
" Hyung ကျွန်တော်ရောက်ပြီ "
" Jungkookie ရောက်ပြီလား? ရောက်ရင် Hyung ကိုလာကူပါဦး... ဒီမှာအော်ဒါမှာထားတဲ့ပန်းတွေလုပ်နေရလို့ "
" ဟုတ် Hyung "
ဆိုင်အနောက်ဘက်ကနားနေခန်းမှာ လွယ်အိတ်သွားထားကာ Jin Hyung ကိုသွားကူညီရသည်။ ဆိုင်ပိုင်ရှင် Jin Hyung က သဘောကောင်းသလို Jungkook ကိုလဲ ညီအရင်းတစ်ယောက်ကဲ့သို့ချစ်ပြီး အစစအရာရာ ဂရုစိုက်ပေးသည်။
" Jungkookie ကျောင်းမှာ
အဆင်ပြေရဲ့လား? "
"အကုန်အဆင်ပြေပါတယ် Hyung ရဲ့ ။
နည်းနည်းတော့ ပင်ပန်းတာပေါ့ "
"တစ်ခုခုဆို Hyung ကိုပြောပြနော်။ ဒီက Hyung က အကုန်နားထောင်ပေးမယ်။ မြိုသိပ်မထားနဲ့ ကြားလား? "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ Hyung ရဲ့။ ကျွန်တော်
အကုန်ပြောပြမယ် ဟုတ်ပြီလား။ ဟီး "
" ဟုတ်ပါပြီ "
ဒီကောင်လေးက Kim Seok Jin ဆိုတဲ့သူ့အတွက်တော့ ညီအရင်းတစ်ယောက်လိုပင်။ အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်လုပ်နေရသည်မို့ အကုန်လုံးကိုမြိုသိပ်မထားစေချင်ဘူး။ အခုတောင်မှ ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ကာ ရယ်နေသေးတယ်။
ဒီကောင်လေးကို တကယ်ချစ်ပေး ၊
ကာကွယ်ပေးပြီး သူ့ဘက်ကအမြဲတမ်းရပ်တည်ပေးမယ့် သူတစ်ယောက်ရှိစေချင်ပြီလေ။
---------------------
" ကျစ် ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲကွာ "
Taehyung တစ်ယောက် ဒေါသတကြီး
ကားစတီယာတိုင်ကိုစောင့်ချမိသည်။ သူအရေးကြီးတဲ့ အစည်းဝေးရှိပါတယ်ဆိုမှ ကားကဘာဖြစ်သွားလဲမသိဘူး။
" Jimin ငါ့ကားဘာဖြစ်သွားလဲ မသိဘူး။
အဲ့ဒါ မင်းလာယူလိုက်တော့ အစည်းအဝေးရှိလို့ ငါတက္ကစီငှားပြီးသွားတော့မယ် "
YOU ARE READING
ALWAYS { COMPLETED }
Fanfiction" ထာဝရဆိုတဲ့ မတည်မြဲတဲ့စကားတွေကို ကိုယ်မပြောဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်သေချာပြောနိုင်တာတစ်ခုတော့ရှိတယ်။ အဲ့ဒါက ကိုယ်မင်းဘေးနားမှာ အမြဲတမ်းအတူရှိနေမယ်ဆိုတာပဲ " " ထာဝရဆိုတဲ့ မတည္ၿမဲတဲ့စကားေတြကို ကိုယ္မေျပာဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေသခ်ာေျပာနိုင္တာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ အဲ...
