Sabah alarmın sesiyle uyandım alarmı kapatıp tekrar yatmıştım ki annem başıma dikilip kalkmamı söylüyordu
"Masal kalk artık okula geç kalacaksın " ben söylenerek anneme doğru yalvarırcasına bakarak "bugün gitmesem olmaz mı? "Demiştim tabiki annem her zaman ki gibi "hayır küçük hanım çabuk kalk diyorum sana eğer okula abinin seni motorla bırakmasını istiyorsan 5 dakika içinde kalkıp hazır ol "demesiyle ben gözlerim açıp nee 5 dakika mı dedi annem çok az bir süre okulun ilk gününden derse geç kalmak istemiyordum, yürümekse hiç ama son kez şansımı deneyerek masumca annemin gözlerinin içine bakarak "anne ya daha taşınalı iki gün oldu nolur gitmiyim...diyordum ki annem sözümü keserek "okula gidilecek küçük hanım hadiii "demişti bende anneme söylenerek yataktan kalkmıştım sonunda direk banyo ya doğru ilerledim yüzümü yıkayıp hafif bir makyaj yapıp çıktım okul kıyafetlerimi giydim saçımı geceden düzleştirdiğim icin rahattım koşarak aşağı indim herkes sofradaydı, tabiki babam hariç o hala istanbuldaydı biz iyicene yerleştikten sonra annemde babama yardıma gidecekti bende abiciğimle kalıcaktım, lanet olsun neden babamın işleri kötüye gitmisti sırf bu yüzden okulumu değil oturduğumuz yeri bile değiştirmistik suan ankaradaydik ankara aslında güzel bir yer ama çoğu arkadaşım orda kalmıştı öykü dışında canım yaa ne zorluklarla annesini ikna etmişti onlarda buraya taşınmışlardi bizden iki sokak arkasına canım arkadaşım ya annemin sesiyle derin düşüncelerimden ayrılıp anneme baktim "kızım hadii ne duruyosun orda öyle abim çıkacak şimdi bir lokma bir şey ye aç karna gitme"demesiyle hızlıca sofraya oturdum, bir şeyler atıştırdıkdan sonra telefonumu elime alıp baktım hiç arama yoktu, bir mesaj bile"vayy öykü hanım hiç mesaj atmamış"o sırada abim bana bir bakış atarak "hadi çıkalım masal "demişti hıh havalı züppe derdim de abim tam anlamıyla öyle görünsede öyle biri değildi harika bir abiydi benim için o "tamamdır abiş " demiştim fakat abim bu sözüme çok gıcık oluyordu "lan deme şöyle abiş mabiş falan beni sinir etme "ben gülmekten yere yapışma üzereydim ki abim bu anı bozdu"ben çıkıyorum masal kal sen gülüşü öyle" nee "yaaa hayırr"diyerek arkasından koştum hemen sırtına doğru atlayıp yanağından öperek "abilerin abisi canım abim yakışıklı abim benim ya "abimin suratında bir tebessüm oluşmuştu " tamam hadi"diyerek kaskı uzattı bana bende hemen takıp arkasına bindim ellerimi arkadan abimin beline dolayarak kafamı sırtına yaslayıp gözlerimi kapattım bir süre sonra gözlerimi açtığımda okula yaklaştığımızı fark ettim .Okulun ismi soyer kolejiydi "vay canına okula bak eski okulum kadar olmasa da süper"dedim abim okulun bahçesine motoruyla girmisti hava atacak ya iste derken kapıda duran öyküyü gördüm ama hiç aldırış etmedim abim motoru durdurunca inip kaskı arkaya koyup abimi yanağından öpüp öykü ye doğru ilerlerken öykünün bana doğru hızlıca geldiğini fark ettim."kızım ya nerde kaldın sen?" Kıza bak ya hem tüm gün arama sorma birde bana hesap sor halla halla diyip sorusunh yanıtladım"geldim işte, hem sen niye hiç aramadın beni lan, bir mesaj bile atmamıssın "hıh bakalım ne diyecek hanfendi "paketim bitti ya canım sen niye aramadın peki? "Işte simdi boku yemistim ya ...
Arkadaşlar biliyorsunuz ki yeniyim lütfen yardımcı olun votelerinizi eksik etmeyin umarım beğenirsinix iyi okumalar :* :)
