BÖLÜM 2

377 22 2
                                    

Öyküyle konuşmuştum en yakınım oydu ve ilk ona söylemiştim oda en az benim kadar üzülmüştü fakat sonra "bende geliyorum kızım benden kurtulamazsın "diyerek annesini zorla ikna etmişti.Anıl ,aysu ve mert her ne kadar üzülselerde onlar öykü kadar başarılı olamamışlardı ,olsun düşünmeleri yeterdi canlarım ya fakat anıl"bizden kaçamazsın kızım fırsat buldukça tependeyiz "demişti ,mertse "tabi lan benim peder kıl herif biliyosun yoksa ensendeydim hee " demişti onları gerçekten çok özleyeceğim.
      Sonunda gideceğimiz gün gelip çatmıştı artık gerçekten veda zamanı gelmişti.Anıl 'a, mert'e ,aysu'ya ,okuluma evime ,odama en önemlisi babama sanırım ilk defa bu kadar ayrı kalacaktık. Babamla doyasıya sarılıp kokusunu içime çektikten sonra arabamıza binip havaalanına gelmiştik.Anıl ,aysu,mert oradaydılar inanamıyorum benim için gelmişlerdi canlarım ya hepsiyle sarılıp vedalaştıktan sonra ankara yolculuğum başlamıştı .Öykü ve annesi sonradan geliceklerdi bu yüzden öykü yoktu sanırım hazırlanıyordur süslü ,abime baktığımda oldukça dalgın ve durgun görünüyordu ben ve abim aynı koltukta yan yanaydık annem ise önümüzdeydi yol boyunca abime sorular sormuştum fakat yanıtlamamıştı,neyi vardı çok merak ediyordum sonunda tekrar sormak için oturduğum koltukta kafamı abime çevirerek "abi neyin var ne oldu ? "Dediğimde gözlerini açarak bana sert bir bakış attı ve konuştu sonunda "şu lanet olası uçağa bindiğimizden beri şu lanet olası çeneni kapatmadın yeter !  Sus anladın mı konuşmak istemiyorum masal ."demişti dediği sözler beni incitmis olsada belli etmeyerek "tamam" diyerek kafamı camdan tarafa çevirdim..
                   *** ***  ***
"Masal kalk artık hadi prensesim geldik ineceğiz şimdi "annemin sesini duyuyor gibi olmuştum uykumun aralarında sonra abim "bırak kalsın anne ya "diyince uyanmam gerektiğini anlayarak gözlerimi araladım " çok kötüsün abi "dediğimde abim ve annem gülmüşlerdi ,iyice sinirlenip anneme "daha yeni uyumuştum anne ya "dediğimde annem kaşlarını çatarak "neredeyse bir saattir uyuyosun masal "dediğinde gülmeden edemedim abim "bir saatte benim kafamı ütüledi "dediğinde gözlerimi devirerek annemin eliyle işaret ettiği taksiye doğru yöneldim.
  Sonunda yeni evimize gelmiştik zaten taksiden indiğimizde ankara "'nın soğuk esen rüzgarı tenime işlemişti adeta bi o kadar da iyi gelmişti.Eve geldiğimizde öylece durup eve bakıyordum gayetde güzeldi ,yeni ev ,yeni okul ve yeni hayat beni bekliyordu ,abim eşyaları taşırken annem evin kapısını açarak ona yardım ediyordu kendime gelerek hemen onların yanına giderek yardım ettim.Akşamda anneme eşyaları yerleştirmede yardım etmiştim abim ise odasındaydı.Tüm gece evi temizlemiştik zaten eşyalıydı sanırım hazırdı zaten ev annem babamla birlikte döşediklerini söylemişti gayette hoştu düzeni ve zevkleri tam olarak işimiz sabaha karşı bitmişti.Annem yarın için yemekleri hazırlayıp öyle yatacağını söylemişti.Ben direk duş alıp odamı bile doğru düzgün inceleyemeden derin bir uykuya dalmıştım,nasılda özlemişim uyumayı...
                ***  ***  ***
Gözlerimi açtığımda esneyerek baş ucumdaki telefonuma uzanarak saate bakmıştım bakmamla gözlerimin yerinden fırlaması bir olmuştu yuh ! 16:30 muu ?? Bu kadar uyumuşmuyum yaa ama dün baya yorulmuştum .Aşagıdan bağırışma sesleri geliyordu sanırım abim ve annemdendi bu sesler yavaşça kapımı açarak dinlemeyi tercih ettim çünkü çok merak ediyordum
"Yeter anne ,onu aramıyıcam zorlama yoksa sonu kötü olucak sen o adamı öldürmediğime dua et!."abimin sesinden anladığım kadarıyla cok sinirliydi"oğlum yapma deme öyle o senin baban"annemse oldukça üzgün ve ağlamaklıydı.abim annemin bu sözüne karşın daha sert bir sesle "yeter lan babam mı hıh değil lan o benim babam falan lan o az kaldı seni ve masalı öldürüyordu lan var ya hadi beni geçtim masal ya o , o küçüçüktü anne ya o araba alev alsaydı lan var ya"bi cam kırılma sesi duyunca irkildim ve yeni uyanmış gibi hızlıca aşağı inerek korku dolu gözlerimle anneme bakarak " neler oluyor ?" dediğimde abim sinirle evin kapısını çarparak çıkmıştı.Tam olarak abimin ned dediğini anlamamıştım o az kaldı seni ve masalı öldürecekti derken ne demek istemişti ki babam öyle biride değildi ben hala ne olduğunu anlamaya çalışan gözlerle anneme bakarken o ise "eskiden olan bir mevzu bebeğim sen üzülme hadi mutfağa geç bir şeyler atıştır,hem yarın okulunda var ben kaydını çoktan yaptırdım öykü beni aradı sana ulaşamamış annesinin telefonundan aradi "annemin üzgün olduğunu gözlerinden anlayınca üstelemeyerek mutfağa yöneldim "tamam daha sonra ararım onu anne "diyerek mutfağa geçtim.Buz dolabını açarak şeftali meyve suyunu alarak büyük bir bardağa doldurarak annemin kızarttığı patateslere hücum ettim ,sonra koltuğa yerleşip bir kaç dizi izledikten sonra odama çıkıp duş aldım ve yattım hemen yarın olsun istiyordum yeni okulum beni bekliyordu çünkü allahtan öyküm yanımdaydı iyiki vardı diye düşünceler düşünürken sonunda uykuya dalmıştım...

UFAKLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin