𝖍𝖎𝖒&𝖎 •asheiji

a

Eiji Okumura, 7 yıl sonra New York'a tekrar döndüğünde özlediği havayı soludu.

Havaalanını incelerken, uzun boylu birinin ona doğru yürüdüğünü gördü.

"Hiç değişmemişsin."

"Sing!" Onu kendine doğru çekip sarıldı.

"Tekrar hoşgeldin, Eiji."

...

Sarı ve turuncumsu yapraklar ağaçların dallarından süzülürken, yere düşenler insanların ayakları altında çatırdıyordu.

Etraf iyiyce soğumuş, kırmızının tonlarıyla şenlenmişti.

Her yerde balkabakları ve şeker toplamaya çıkan çocuklar vardı.

"Cadılar Bayramı'ndan nefret ederdi" diye fısıldadı Eiji, yıllardır kesmediği saçlarına dokunurken.

"Burdaki her şey, bana onu hatırlatıyor Sing." Oturduğu banktan yavaşça kalktı ve yanlarındaki büyük gölete baktı.

"Onunla buraya daha önce gelmiştik."

Sing, Eiji'nin yanına ilerledi.

"Saçını kesmenin vakti gelmedi mi?"

Ona baktı.

"Asla kesmeyeceğimi söylemiştim, değil mi Sing?"

"Seni rahatsız etmiyor mu?"

Önce Sing'e, sonra tekrar gölete baktı. Gözlerini kapatıp, havayı içine çekti.

"Eğer kesersem, Ash'i de kendimden koparmış olurum."

...

"Hazır mısın?" diye sordu Sing, Eiji'nin elini tutarken.

Soğuk hava yüzlerine çarpsa da, Eiji'nin içindeki acı bunu bastırmaya yetiyordu.

"B-bilmiyorum."  Gözlüğünü düzeltti ve gözyaşlarını tutmaya çalıştı.

Önünde durduğu mezarlığı inceledi bir süre. Ash'i ölümünden sonra, New York'a gelmekten vazgeçmişti. Eğer gelirse, içindeki acının daha cok büyuyecegini biliyordu.

7 yıl sonra kendini yavaş yavaş toparladığında Sing'e ulaşmış, onu Ash'in mezarına götürmesini istemişti.

Ağır adımlarla mezar taşlarını incelerken, onun adını gördüğü mezarın önünde durdu.

Aslan Jade Callenreese

Dudakları titrerken, yavaşça eğildi ve elinde tuttuğu sarı papatyaları, kurumuş toprağın üzerine bıraktı.

Sari papatyalar, ona Ash'i hatırlatıyordu. Ne zaman onlara baksa, tekrardan onu anımsıyordu.

"Ölmeyi haketmiyordun" diye fısıldadı.

"Güzel bir hayatının olması gerekiyordu." Grimsi taşı okşamaya başladı.

Omzuna dokunan el ile irkildi.

"Seni yalnız bırakmamı ister misin?"

Başını salladı ve Sing'in gidişini seyretti.

Hafif çileşen yağmur hızlanmaya başlayınca Eiji, gözyaşlarını serbest bıraktı ve mezarına sarılıp ağladı ve her gün mezarına geleceğine söz verdi.

"Seninle yaşadığım şeyleri asla unutmayacağım, Aslan. Ne olursa olsun, 7 yıl önce de dediğim gibi, ruhum her daim seninle."

༉‧₊˚✧｡:°ஐ｡⋆ʚ♡⃛ɞ࿐ྂ₊˚.༄˖◛⁺⑅♡⋰˚☆ ✧˖*°

｡ﾟﾟ･｡･ﾟﾟ｡
ﾟ。 ᵃˢʰᵉⁱʲⁱ
　ﾟ･｡･ﾟ

Halloween's my least favorite day of the year
'Cause it reminds me of you, Aslan, my dear
I never had the chance
To hold your hand
And tackle your fear
I'll carve a pumpkin and
Wish you were still here