Your Wishes ☑

●18●

საუზმის შემდეგ, თეჰიონმა ოჯახი მიატოვა და ქალაქის ცენტრში ერთ დიდ შენობასთან მივიდა. 

-გამარჯობა, მე ჯონ ჰოსოკის ნახვა მსურს, - თქვა თეჰიონმა სერიოზულად. 

მიმღებში მჯდომმა ალფამ თავი დაუქნია და ლეპტოპზე სწრაფად დაიწყო ტექსტის აკრეფა. 

- მისტერ ჯონი 7 წუთში იქნება თავისუფალი. მოიცადეთ გთხოვ, შეგატყობინებთ როდესაც გათავისუფლდება. 

- Დიდი მადლობა. -თეჰიონი დივანზე ჩამოჯდა და ტელეფონში რაღაცის ყურება დაიწყო.  ღელვა დაიწყო.  რაღაც მომენტში უნდოდა წამოდგომა და აქედან წასვლა. 

იყო ასეთი აზრებიც: "იქნებ არ ღირს?"  ან "მოულოდნელად იქნებ უარი მითხრას?" 

გულმა უფრო სწრაფად დაიწყო ფეთქვა და ფეხები უკვე მზად იყვნენ რომ წამოდგომოდნენ და ომეგას სხეული მანქანაში წაეყვანათ, შემდეგ კი საერთოდ  სახლში წასულიყვნენ. 

მაგრამ მისი ფიქრებიდან ალფამ გამოიყვანა, რომელმაც თქვა, რომ მისტერ ჯონი უკვე გათავისუფლა, და მას მასთან შეხვედრა შეეძლო, ხოლო თე გაკვირვებული დარჩა 7 წუთი ისე შეუმჩნევლად როგორ გავიდა. 

ომეგამ მძიმედ ამოიოხრა, ლიფტით მეოთხე სართულზე ავიდა და სასურველ კართან დადგა. მან უკვე კარგად იცოდა ეს ადგილი , რადგან აქ რამდენჯერმე იმყოფებოდა ჯიმინთან ერთად.  ახლა ის დაინახავს იმავე მისტერ ჯონს, რომელსაც თითქმის ყოველდღე ხედავდა პაკის სახლში. 

ეს იყო ალფა, მზრუნველი, გამოცდილი, თბილი და რაც მთავარია ომეგას ნამდვილად ჰქონდა გრძნობები ამ ადამიანის მიმართ. 

სიჩუმეში კარზე დააკაკუნეს, შემდეგ კი დახშული: მტკივნეულად ნაცნობი ხმით "შემოდი" გაისმა. 

- თეჰიონ?  - გაუკვირდა ჰოსოკს, როდესაც მეგობარი დაინახა, - რატომ მოხვედი ასეთ დროს? 

- მისტერ ... არა... ჰოსოკ .. მინდოდა შენთან საუბარი ... შეიძლება? 

-მას შემდეგ, რაც ჩემთან მოხვედი, მოდი.  რაზე გინდოდა ლაპარაკი? 

- მე ... მიყვარხარ .. - მსუბუქი პაუზა გააკეთა, შემდეგ კი ისევ გააგრძელა, - დიდი ხანია რაღაცას ვგრძნობ შენს მიმართ ამას.  შენი შეხება მინდოდა, მეტი ლაპარაკი მინდოდა, მაგრამ ჯიმინს იმდენ დროს უთმობდი .. არა საქმისთვის, რომლის აღიარებაც სისულელე იქნებოდა, მაგრამ ახლა .. მივხვდი, ახლა ამის თქმის დროა ...  შეიძლება არ დაგჭირდეს ახალგაზრდა ომეგა, რომელსაც შეუძლია შეურიოს სასმელი, რომელიც მხოლოდ არომატით დაგათრობს, მაგრამ ... ჩემი გრძნობები გულწრფელია.  თუ ისინი შენთვის ტვირთია, მე ახლავე წავალ და აღარ შეგაწუხებ .. არასდროს ...

თავში იმ აზრმაც გაურბინა რომ  ამ წარუმატებლობის შემთხვევაში,  დაემთავრებინა მისი ცხოვრებაც, რადგან მას არ უნდოდა ვინმე სხვასთან ერთად ყოფნა. მას სწორედ ჰოსოკი უნდოდა.  ზურგს უკან სიცივეც კი იგრძნო და ამიტომ "ჭიანჭველებმაც" დაუარა.

ალფა ძალიან გააკვირვა ამ განცხადებამ.  ის არასდროს ელოდა, რომ ბიჭი, რომელიც ჯიმინის საუკეთესო მეგობარი იყო, მოვიდოდა აქ ასეთი სიტყვების სათქმელად.  ის საერთოდ არ ელოდა ასეთ სიტუაციაში აღმოჩენას. 

- ჯიმინ ... ოჰ, არა,  თეჰიონ.

ომეგამ თვალები ფართოდ გაახილა და თითქმის პირი გააღო. თითოეულ ადამიანს შეეძლო სახელი ასე შეშლოდა, მაგრამ ახლა ეს იყო როგორც დანა ზურგში.  გტკივა და ვერ მიიღებ. 

-ყველაფერი გასაგებია ..

- ეი, მოიცადე, ისე არაა როგორც შენ გგონია. 

- არ მჭირდებით, მისტერ ჯონ .. თქვენს გულში ჯერ კიდევ ერთი ადამიანია, მაგრამ მასთან საქმიანი ურთიერთობა გაქვთ და გარდა ამისა .. ის უკვე სხვისით არის დაკავებული. 

-თეჰიონ .. ასე სულაც არ არის ..

ომეგა შებრუნდა და პირზე ხელი აიფარა, სასწრაფოდ დასატოვებლად წავიდან საყვარელი ადამიანის კაბინეტის, ცრემლები შეიკავა, მაგრამ ის კედელთან დაიჭირეს, კართან და საკეტი სცრაფად დაგაატრიალა. 

- მე მოგისმინე .. ასე რომ ახლა .. შენ მომისმინე მე.. - ომეგას ყურში ჩასჩურჩულა ჰოსოკმა და მკერდით ნაზად აეკრა ზურგზე, მით უფრო ააკრა კედელზე.

-------‐------------

რის თქმას აპირებს? მიიღებს თეჰიონის გრძნობებს, თქვენი აზრით?🤔

🌸🌼