ჯიმინმა უკვე დახუჭა თვალები და ნელა დაიწყო დაძინება, მიუხედავად იმისა, რომ მხოლოდ 10 საათი იყო. მას საკმაოდ რთული სამუშაო აქვს, მართალია ნებისმიერი სამუშაო რთულია, მაგრამ პაკი ძალიან დაიღალა და ამიტომ გადაწყვიტა ადრე დაეძინა.
უკვე 20 წუთის შემდეგ, მას მშვიდად ეძინა და ჰგავდა კნუტს, რომელსაც ზრუნვა და დაცვა სჭირდება. რაღაც ხმები გაისმა ბინაში, მაგრამ ჯიმინმა არ მიაქცია მას ყურადღება, რადგან მას ეგონა, რომ მისი კატა იყო, ყველა კატას უყვარს ღამით ბოდიალი ხომ ასეა?
უფრო მეტი ბინაში ჩუმი გასაღების გადატრიალების ხმა გაისმა, შემდეგ კი, თითქოს ნაბიჯებიც, მაგრამ ისინიც ჩუმი იყო. პაკმა დაიწყო ფიქრი, რომ მას უბრალოდ ეს ყველაფერი ესიზმრება, თუმცა, როგორც წესი, როდესაც ის ძალიან დაღლილია, ასევე დენა აქვს, მას რამე არ ესიზმრება.
-მორი ... შეწყვიტე... - ჩურჩულებს ჯიმინი თავის საწოლში, რის შემდეგაც ნაბიჯები ცოტა ხნით შეჩერდა.
კმაყოფილმა გაიღიმა, როდესაც ოთახში ისევ სიჩუმე ჩამოვარდა, მაგრამ შემდეგ ისევ დაიწყო ხმაური. ხმაური თითქოს უფრო და უფრო უახლოვდებოდა პაკის საწოლს.
- მშვენიერი...ხარ.. - ძლივს ისმოდა ოთახში.
პაკი პერანგში იწვა, რომელსაც რამდენიმე ღილი ჰქონდა გახსნილი და რა თქმა უნდა, აქედან ჩანდა მისი მკერდი.
აიდოლის ფეხები საბანით იყო დაფარული, ბიჭის გვერდით კი კატა იწვა, რომელიც რატომღაც არანაირ რეაგირებას არ ახდენდა.
მაგრამ ჯიმინმა მოულოდნელად იგრძნო, რომ რაღაც ისე არ იყო და თვალები გაახილა, მაგრამ ამის შემდეგ მისი ძილი საერთოდ გაქრა და საწოლიდან წამოხტა.
-Ვინ ხარ?! Რა გჭირდება?! - პაკი შეჩერდა, სწრაფად სუნთქავდა, - შენ ... "ნიღაბი" ხარ?
მის წინ მდგომ მამაკაცს მართლა ნიღაბი ეკეთა, ტანსაცმელი სულ შავი ჰქონდა და მხრებზე პატარა ზურგჩანთა ეკიდა. არაფერი უთქვამს და თავი მხოლოდ გვერდზე გადახარა.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Your Wishes ☑
Fanfic"ვიღაც სახელად "ნიღაბი" ადვილად ტეხს სეიფებს და სულ შეუმჩნეველი რჩება. ჯიმინი კი უბრალო ომეგაა რომელსაც ცუდ დროს დაეწყო დენა."
