Sunday,
ျပကၠဒိန္ငယ္ေလးေပၚက ေန႔ရက္တစ္ခု...
Apron ကို္ယ္စီန႔ဲမီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ေနေသာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္
အိမ္ငယ္ေလးထဲဝယ္ စကားေျပာသံရယ္သံေတြဟာလည္း
လိႈက္ေမာလ်က္ပင္
"Hyung ေခါက္ဆြဲေတြ ေရစိမ္ထားတာရၿပီလား?"
"ရၿပီHannie ေရစစ္ၿပီးယူလာခ့ဲမယ္"
အျပန္အလွန္ၫႊန္ၾကားမႈအခ်ဳိ့ျဖင့္ မနက္ခင္းတစ္ခုလံုး chicken kalguksu လုပ္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ၾကသည္
ပံုမွန္ဆို အခ်ိန္သိပ္မယူေပမ့ဲ ခါးကိုဖက္လိုက္ ပါးကိုလာနမ္းလိုက္ လုပ္ေနတ့ဲ Minho ေၾကာင့္ မၾကာသင့္ဘဲ အခ်ိန္ပိုၾကာရျပန္တယ္
"Hyung မကူရင္လည္းေန လိုက္ေႏွာင့္ယွက္မေနန႔ဲ"
"ကုိယ္ကဘာေႏွာင့္ယွက္လို႔လဲ?" ေျပာရင္း လက္ကေတာ့ Jisungခါးကိုဖက္ၿပီးေနၿပီ
"အခုလို လူကိုလိုက္ျပီးဖက္ေနတာကိုေျပာတာ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ံဳ႕က်ံဳ႕န႔ဲ ဘာမွေသခ်ာလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး"
"ဘာျဖစ္လဲ ကုိယ့္ရည္းစားကုိယ္ဖက္တာပဲ"
"က်န္တ့ဲအခ်ိန္ႀကိဳက္သလိုဖက္ အခုဟာက ခ်က္ျပဳတ္ေနတ့ဲ
အခ်ိန္ႀကီးေလ Hyungရာ" ရစ္လံုးထက္ပိုရစ္ေနသူကို
Jisung စိတ္ပင္မ႐ွည္ေတာ့
"မဖက္ေစခ်င္ရင္ နမ္း"
"မနမ္းဘူး"
"ဒါဆို ကုိယ္လည္းမလႊတ္ဘူး"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Jisung ပဲ လက္ေလ်ွာ့လိုက္ရေတာ့တယ္
ကို္ယ္ေလးကို Minho ဘက္လွည့္လိုက္ၿပီး အႏွီလူသားရ႕ဲ
ႏွင္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မိမိရ႕ဲႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုျဖင့္ ထိကပ္ေနေစလိုက္တယ္
ျပန္ခြာယူမည္အျပဳ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္လာတာေၾကာင့္
Jisung အသဲသ့ဲသ့ဲေလးထြက္သြားမိသည္
ညစ္က်ယ္က်ယ္ျပံဳးလိုက္တ့ဲ Minhoကို သတိထားမိသည္ႏွင့္ တြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တယ္
"ရၿပီေနာ္ သြားေတာ့.." ရဲေနတ့ဲပါးေတြကို ဖံုးကြယ္ဖို႔ အေနာက္ကိုျမန္ျမန္ျပန္လွည့္လိုက္သည္
"ဒါဆုိ အခ်ိုရည္သြားျပင္ထားလိုက္မယ္ေနာ္"
Minho မိမိအနားကခြာသြားေတာ့မွ ပူေနတ့ဲပါးႏွစ္ဖက္ကို
ကိုင္ျကည့္ၿပီး ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္မိတယ္
YOU ARE READING
A story without ending
Fanfictionေပ်ာ္ရႊင္စရာအဆံုးသတ္မွ မဟုတ္ရင္ အ့ဲဒါအဆံုးသတ္မဟုတ္ဘူးတ့ဲ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ပံုျပင္ေလးဟာ ဇာတ္သိမ္းမ့ဲတ့ဲ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ျဖစ္ခ့ဲၿပီေပါ့ေနာ္...။. ပျော်ရွှင်စရာအဆုံးသတ်မှ မဟုတ်ရင် အ့ဲဒါအဆုံးသတ်မဟုတ်ဘူးတ့ဲ ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ပုံပြင်လေးဟာ ဇာတ်သိမ်းမ့ဲတ့ဲ...
